248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

De Bron
11. De enveloppe
Door: prinses
Commentaar van de schrijver:
Ik wou net het vervolg op deel 9 posten, toen ik zag dat je me voor was Esther.
Ik probeer het zo op te lossen.
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten

Het was maar goed dat Michelle niet wist wat er in die tussentijd was gebeurd:

"Boe!!!" riep Timmy zo hard als hij kon in Rhodé's oor. Hij was stilletjes achter Rhodé aan geslopen. Vooral toen ze richting kantoor ging, kon hij zijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen.
"Aaah! Stommerd!!!" riep Rhodé. Ze schrok zich een hoedje.
Timmy moest hard lachen: "Haha! Heb ik je mooi laten schrikken..."
"Ik vind je helemaal niet leuk," zei Rhodé nu. "Toenstraks, toen ik viel, stond je óók al te lachen."
Timmy vond haar maar aanstellerig doen. Meiden!
Zijn blik werd getrokken door de enveloppe in Rhodé's hand.
"Hé, wat is dat?" vroeg hij nieuwsgierig.
"Daar heb je niks mee te maken," zei Rhodé gedecideerd. Ze drukte de enveloppe nu stevig tegen zich aan.
"Is-ie zwaar?" Timmy kon het niet laten om door te vragen. Die enveloppe zag er ook zo groot en... belangrijk uit.
"Hij is wel een béétje zwaar," antwoordde Rhodé nu milder.
"Ah toe Rhodé, laat eens even voelen?" Timmy moest dat ding even in zijn handen hebben. "Alleen eventjes voelen hoe zwaar hij is, verder niet."
Rhodé vond het eigenlijk maar niks, maar ach, eventjes voelen zou toch niet zo erg zijn? Ze legde de enveloppe heel voorzichtig op Timmy's geopende handen.
Met een streng gezicht zei ze: "Maar héél voorzichtig doen!"
Timmy voelde de vrij zware, gladde enveloppe op zijn handen glijden. Hij rook het avontuur. Zou er schatkaart in zitten voor ergens op De Bron? Of iets anders spannends...? Hij draaide de enveloppe om, om te kijken naar de achterkant.
"Plof!" Een hele bundel papieren viel uit de enveloppe langs Timmy's benen op de grond. Hij was niet dicht! En Timmy had hem per ongeluk ondersteboven gedraaid.
Rhodé en Timmy waren zo verbouwereerd, dat ze elkaar alleen maar verschrikt met open mond aankeken.
"Gauw alles weer erin doen," zei Rhodé.
Timmy begon de papieren al op te rapen. Hè wat een rommeltje was het nu. Ze kregen het nooit meer zo netjes als dat het was. Timmy voelde ook wel dat dit niet netjes was en hij probeerde met het puntje van zijn tong uit zijn mond om alle papieren weer goed bij elkaar te vouwen. Zijn blik viel op een klein smaller papier. Allemaal nullen stonden erop en nog andere cijfers. Maar vooral véél nullen. Hij schoof de bundel papier, met het smalle papier bovenop, zo netjes mogelijk weer in de enveloppe.
"Asjeblieft," zei hij tegen Rhodé, toen hij haar de grote enveloppe weer teruggaf.
Hij schaamde zich nu wel een beetje. Had hij maar niet zo onhandig gedaan!
"Uh, sorry hoor..." zei hij nog houterig. "Ik eh, ga maar es."
"Of moet ik meegaan naar Michelle? Ik kan zeggen dat het mijn schuld is?"
"Nee hoor," zei Rhodé. "Straks gebeurt er weer wat!"
Gepost op 24-06-2006 om 21:40 uur
567 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (De Bron)
Alle verhalen van deze schrijver (prinses)



Door: EsQuizzy
Ja, zoiets... Leuk, prinses!

Timmy is aan het eind een beetje minder stoer dan ik hem mij voorstelde. Maar grappig dat Rhodé hem verder niet mee wil hebben! Klasse!

Wat is dat ene smallere papier...
Waarschijnlijk het minst fijne...

'Toen straks': twee woorden.

Gepost op 24-06-2006 Om 21:49

Door: prinses
Timmy is wel een deugniet, maar zijn hartje...

Smal papiertje met veel nullen kan ook iets goeds zijn hè. Think about it!

Ik probeerde Toenstraks op een kinderlijke manier te gebruiken. Zo zeggen ze het. Kan het dan?
Gepost op 24-06-2006 Om 21:53

Door: prinses
O ja, en hoe vind je gedecideerd hier?
Mooi woord hè?
Gepost op 24-06-2006 Om 21:57

Door: EsQuizzy
Euh... laten we toenstraks om die reden maar als gebruik van 'artistieke vrijheid' beschouwen...

Ik zou het nog steeds als twee woorden doen, omdat het gewoon twee woorden aan elkaar geplakt zijn, en in principe geen verbastering is van een woord, zoals kinderen ook wel doen. 'Weps' en zo. Zoiets zou ik eerder letterlijk fonetisch weergeven.

Maar ik ga mee met je onderbouwing.

Gedecideerd is mooi, zo. Alleen let even op je schrijfwijze van 'Rhodé' daar in die zin.

Is het misschien een idee om het zinnetje 'Ze schrok zich een hoedje.' vóór Rhodé’s uitroep te doen? Komt op mij als een iets meer lopende actie over:

Ze schrok zich een hoedje: "Aaah! Stommerd!!!"

Timmy zet je heel goed neer, prinses. het is duidelijk dat je regelmatig met kinderen omgaat!

Gepost op 24-06-2006 Om 22:30
Sorry dat ik was vergeten te reageren.
Rhodé was typo, nu verbeterd.
Ik heb trouwens vroeger een meisje gekend dat zo heette: dat waren onze 'vakantieburen'. Zij was een meisje van zes: echt een poppetje met blonde pijpekrullen en grote lichtblauwe ogen. Very shy...

Enne... ik blijf toch bij die zinsvolgorde van 'het hoedje'. Eigenwijs hè?
Ik vind het leuk dat zo die uitroep flinke nadruk krijgt.

Bedankt voor je compliment. Ja, ik ben hier thuis zo'n beetje een kruising tussen buurtmama, -juf en -vriendin.
Gepost op 28-06-2006 Om 19:13

Door: Esther
Heel leuk stuk Prinses. Jammer idd dat ik wat sneller was. Nu moest ik even nadenken. Ik zal de volgende keer wat minder snel typen
Gepost op 24-06-2006 Om 22:55

Door: EsQuizzy
Smal papiertje: ja, kan... Die mogelijkheid zou het wel grappig maken: alle spanning om niets. Misschien heeft ze wel een erfenis gekregen, terwijl ze iets negatiefs verwacht...!

Van die instelling van jou kan ik wel wat leren...

Gepost op 24-06-2006 Om 23:01
Eh...*bloos*

We zullen zien hoe het uitpakt.
Gepost op 28-06-2006 Om 19:17

Door: kiezel
Yes: gedecideerd!
Gepost op 30-06-2006 Om 12:58

Door: EsQuizzy
Waarom ik die zinsvolgorde aan zou passen, is dat ze eerst een uitroep doet, en daarna pas lijkt te schrikken. Beetje vreemd... in mijn ogen.

Maar ik respecteer je besluit...

Zal me erbij neerleggen.

This is what mortification must feel like...

Decidedly.

Gepost op 30-06-2006 Om 17:26

Door: EsQuizzy
Het laatste zinnetje komt wat 'te' over, aangezien je in de openingszin hetzelfde al vertelt.

Gepost op 13-07-2006 Om 22:41

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.