|
|
De Bron 3. Zwaartekracht
|
Door: EsQuizzy
|
Commentaar van de schrijver:
|
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
|
|
De persoon die uit de auto stapte, kon Rhodé bij nader inzien maar matig boeien. Handsome had er meer belangstelling voor. Toen de schuifdeuren van de receptie weer dichtgleden, trok iets anders haar aandacht: tussen de tafels op het terras liep een zwarte poes met drie kittens — een zwarte, een witte en een zwart-wit gevlekte!
„Ah!” uitte ze onwillekeurig, waarna ze voorzichtig in de richting van dit nieuwe tafereeltje liep. „Poes, poes, poes...!”
„Mieuw...,” fluisterde één van de kittens — de gevlekte — die tot haar grote plezier meteen op haar af kwam waggelen.
Rhodé ging op haar hurken zitten.
„Hé, beesie!” zei ze zachtjes tegen het diertje, dat zich makkelijk liet oppakken en nu op haar schoot rondging, onzeker naar de grond kijkend. Intussen was de poes ook bij haar gekomen, en liep ze spinnend om haar heen, terwijl ze Rhodé kopjes gaf die haar bijna uit balans brachten vanwege haar hurkzit.
„Ik geloof dat ik jou maar Bennie ga noemen,” zei Rhodé tegen het gevlekte diertje op haar schoot, zich een prentenboek herinnerend dat haar regelmatig door haar vader — en haar moeder... — was voorgelezen.
De poes leunde nu tegen haar onderrug aan. Intuïtief corrigeerde haar balans zich.
„Toe, jôh!” schoot ze in de lach. „Je gooit me bijna omver!”
Plotseling klonk er een luid gesis vlak achter haar. Het plotselinge ontbreken van het tegenwicht deed haar haar arm in een reflex uitschieten om het dichtstbijzijnde voorwerp te grijpen, zoekend naar steun.
Op hetzelfde ogenblik draaide ze zich te wild om, om te zien waar dat akelige geluid vandaan kwam. Bennie vloog van haar schoot en kwam hard op een metalen tafelvoet neer. Rhodé’s hand had al iets gevonden. Het was een tafelkleedje, dat haar gewicht niet kon ondersteunen. Ze voelde zich achterover hellen...
Uit haar ooghoek zag ze in een flits een grote, rode kater met hoge rug en dikke staart op twee meter afstand tegenover de beschermende poes staan.
Het tafelkleedje gaf gewillig mee, glazen, kopjes, schoteltjes, een asbak, een plantenbakje en een menukaart in een plastic standaard over de rand van de afgrond sleurend...
Ze voelde dat ze bovenop de moederpoes terecht zou komen en deed een wanhopige poging zich tijdens haar val op te richten. Dit redde de poes maar had als bijeffect dat ze zichzelf en het serviesgoed lanceerde en onzacht met haar rug tegen een stoeltje aanklapte. Ze gilde van de schrik. De tafel die bij het stoeltje hoorde ging ook om, en horen en zien verging haar bij het uiteenspatten van glas en geglazuurd aardewerk, in elkaar grijpend tuinmeubilair en de luide reacties van de poes, de kater en een stel geschrokken paarden...
|
Gepost op 23-06-2006 om 13:40 uur |
625 keer gelezen |
|
Alle verhalen in deze serie (De Bron) Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)
Door: prinses |
Sorry Es, 'k was helemaal vergeten hierop te reageren, terwijl dit juist zo'n leuk bedacht stukje is!
Ik had het wel willen zien!
Waarschijnlijk was ik te druk met Timmy's reactie...:P
De drie kittens doen me trouwens aan 'Vicky's vrienden' denken...
De zin: "Ze voelde dat ze bovenop de moederpoes...enz." is weer een erg lange zin, bestaande uit meerdere zinnen. Om het wat overzichtelijker te maken, zou je hem beter kunnen splitsen. Vind ik.
Genoeg feedback inmiddels?
|
Gepost op 28-06-2006 Om 14:04 |
Dank.
Ja ik ben soms geneigd om wat te lange zinnen te maken. Dat ken ik van mijzelf.
Dank je voor de tip, ik heb 'm toegepast.
|
Gepost op 28-06-2006 Om 17:50 |
Door: kiezel |
In verband met de zinsvolgorde moet je nog even ze toevoegen in:
„Ah!” uitte ze onwillekeurig, en ze liep voorzichtig in de richting van dit nieuwe tafereeltje.
Bennie de Poes!
Het woord onzachtzinnig kan ik in mijn groene boekje niet vinden, in tegenstelling tot onzacht (of zachtzinnig).
|
Gepost op 30-06-2006 Om 10:54 |
Dat extra toegevoegde 'ze', daar hebben we het al eerder over gehad. Ik ben het niet in alle situaties daarmee eens, en dit is zo'n geval. Volgens mij is dit vrijer toe te passen dan jij het nu maakt. Mijn mening. ;)
'Onzachtzinnig': even kijken. Als ik het ook niet kan vinden, pas ik het aan. Bedankt! =D
;)
|
Gepost op 30-06-2006 Om 16:18 |
Door: kiezel |
„Ah!” uit ik onwillekeurig, en kan het toch niet laten om nog even eigenwijs te reageren!
Je moet in dit geval ze toch echt toevoegen, want zoals het er nu staat geldt het als een variant van de zogenaamde 'tante Betje' stijlfout (google daar maar eens op, dan vind je genoeg voorbeelden).
|
Gepost op 30-06-2006 Om 20:52 |
Kiezel en Google. Jongens!
Ik zal kijken. Als Google me overtuigt, krijg je je zin.
;)
|
Gepost op 30-06-2006 Om 22:17 |
Door: EsQuizzy |
Kiezel, bite the dust.
Lees het volgende, dat ik van meteen de eerste site die Google weergaf, plukte:
3. Zinnen met inversie in de eerste hoofdzin en gesuggereerde inversie in de tweede:
* Volgende maand gaan we verhuizen en moeten nu alvast een nieuw bed uitzoeken.
Zulke zinnen noemen we alleen tante betjes als de delen waaruit ze zijn opgebouwd elkaar inhoudelijk tegenspreken. Dat is in de bovenstaande zin het geval: het onderwerp in de tweede hoofdzin is hier weggelaten. Daardoor is het niet duidelijk of het vóór of na de persoonsvorm hoort: '... en we moeten nu ...' of '... en moeten we nu ...' Vanwege de inversie in het eerste deel ligt diezelfde volgorde in het tweede deel ook voor de hand: het weggelaten onderwerp we wordt in gedachten ingevuld ná de persoonsvorm moeten. En dan doet zich hetzelfde probleem voor als in het tweede type tante betje: een grammaticaal juiste zin, maar een onmogelijke betekenis
>>
|
Gepost op 30-06-2006 Om 22:21 |
Door: EsQuizzy |
>>
('... en volgende maand moeten we nu alvast een nieuw bed uitzoeken').
In de meeste zinnen die die laatste vorm hebben, doet dit probleem zich niet voor, omdat het tweede deel niet met het eerste zinsdeel van de eerste zin in tegenspraak is:
· Door een defecte bovenleiding rijden de treinen tussen Leiden en Amsterdam via een andere route en stoppen niet in Schiphol.
In een verhalende context kan zelfs de voorkeur uitgaan naar zulke zinnen, omdat het herhalen van of het verwijzen naar het onderwerp een hortend en stotend effect kan bewerkstelligen (zoals in de tweede en de derde zin):
· Kokend van woede beende hij de kamer uit, pakte zijn jas, griste zijn koffer mee en smeet de deur met een harde klap dicht.
· Kokend van woede beende hij de kamer uit, pakte hij zijn jas, griste hij zijn koffer mee en smeet hij de deur met een harde klap dicht.
· Kokend van woede beende hij de kamer uit, hij pakte zijn jas, griste zijn koffer mee en smeet de deur met een harde klap dicht.
>>
|
Gepost op 30-06-2006 Om 22:23 |
Dus: "In een verhalende context kan zelfs de voorkeur uitgaan naar zulke zinnen, omdat het herhalen van of het verwijzen naar het onderwerp een hortend en stotend effect kan bewerkstelligen."
En dat was nou juist wat mij tegenstond aan jouw voorstel. Het leest niet prettig.
;)
|
Gepost op 30-06-2006 Om 22:29 |
Door: EsQuizzy |
>>
Meestal is dit type zin in orde als de achtereenvolgens genoemde gebeurtenissen of feiten ook in de werkelijkheid opeenvolgend zijn. De weglating van het onderwerp is dan correct, en van een tantebetjeconstructie is geen sprake.
|
Gepost op 30-06-2006 Om 22:24 |
Door: EsQuizzy |
|
Gepost op 30-06-2006 Om 22:26 |
Door: kiezel |
"... for dust thou art, and unto dust shalt thou return. Gen. 3:19b KJ21
Ok EsQuirrel, je hebt gelijk: jouw zin valt niet in de 'tante Betje' categorie!
Dit komt omdat je de persoonsvorm in het tweede deel weglaat (samentrekking). Ik wil echter toch nog eens betogen dat deze samentrekking foutief is, zoals je ook kunt lezen op één van de pagina's waar op de door jou aangehaalde pagina over tante Betje naar wordt verwezen. Het gaat dan over samentrekking bij inversie.
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/725
Jouw zin voldoet dan niet aan eis nummer "ii": het samen te trekken zinsdeel moet dezelfde plaats innemen ten opzichte van de persoonsvorm.
Jij laat het onderwerp (ze) weg:
"Ah!" uitte ze onwillekeurig, en ___ liep ___ voorzichtig in de richting van dit nieuwe tafereeltje.
>>>
|
Gepost op 01-07-2006 Om 14:54 |
Het 'bite the dust' van mij was niet aardig, maar het heeft niets te maken met 'for dust thou art, and to dust thou shalt return'... Maar toch: vergeef me, dat was niet goed van mij.
(bloemetje)
|
Gepost op 01-07-2006 Om 15:02 |
Door: kiezel |
>>>
Als je ze wel op zou nemen, zou het vóór liep horen. Echter: eis nummer "ii" stelt dat dezelfde plaats moet worden ingenomen t.o.v. de persoonsvorm. Dus net zoals in uitte ze zou het dan liep ze worden. Zie daar, dan hebben we tante Betje! Dus het leek er wel op, maar het was net even iets anders...
|1+k_
Bij deze dus nogmaals 'move to reconsider'!
|
Gepost op 01-07-2006 Om 14:55 |
Door: EsQuizzy |
Ik ga toegeven, kiezel, dat ik de draad helemaal kwijt ben met tante betje constructies. Je zult vast gelijk hebben. Ik snap het niet meer. Ik geen me gewonnen. Ik zal die fout (?) vast nog weleens ongemerkt maken, en ik verwacht dat je me er keurig op zult wijzen.
Omdat ik bereid ben te geloven dat je gelijk hebt (omdat je zo ontzettend vasthoudend bent), zal ik de zin aanpassen. Maar het 'ze' toevoegen op de plaats die je voorstelt, vind ik nog steeds niet mooi. Hortend en stotend. Daarom een volledig andere zinsopbouw.
Truce?
|
Gepost op 01-07-2006 Om 15:07 |
geen=geef ;)
|
Gepost op 01-07-2006 Om 15:09 |
Door: kiezel |
Goed opgelost, chapeau!
Tja, ontzettend vasthoudend en nog eigenwijs ook, that's me alright... Maar ik moet je wel zeggen dat ik erg mijn best heb moeten doen om het zelf goed uit te zoeken, en zoals we eerder al eens concludeerden: taal is toch een soort 'kunst' en daar komt een aardige portie smaak bij kijken, het zijn niet alleen maar droge regeltjes (gelukkig!)!
En over die dust... Ik kan wel wat hebben hoor!
Alleen maar leuk om zo met elkaar te kunnen debatteren (zolang het hier maar niet tot een crisis of tot iemands val leidt )
|
Gepost op 01-07-2006 Om 15:24 |
Mee eens, kiezel. Mee eens.
;)
|
Gepost op 01-07-2006 Om 15:39 |
Door: EsQuizzy |
Haha, LOL!
Nu ik dit debat na jaaaren teruglees denk ik: tjonge, wat grappig. En wat lang geleden…
Nog bedankt voor je vasthoudendheid hier, kiezel. Ik heb er veel aam gehad intussen.
|
Gepost op 20-07-2011 Om 23:59 |
Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van
de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden
teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt
worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de
auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van
het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur)
stappen ondernomen worden.
|
|
|