248816
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Queeste
14. Mail
Door: lady vi
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Drama / Roman
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Matthias zuchtte diep terwijl hij de deur van zijn kleine cabine opende. Wat een verschil was het, of je een gewone forensentrein had of eentje vol wintersporters. Op een doorsnee rit in het voor- of najaar verdwenen de meeste passagiers met laptop en al vroeg naar hun couchettes en slaapcabines, maar vakantiegangers bleven vaak veel langer in de restauratiewagen of op de gang hangen. Gezellig vond hij het, maar vanavond had hij zijn gedachten er niet bij kunnen houden.
Half twee ’s nachts was het nu, en ze hadden Koblenz net gehad. Hierna waren er geen tussenstops meer tot in Zwitserland. De trein kon een deel van de vertraging gaan inhalen, en hij kon zich in zijn eigen ‘hokje’ terugtrekken.

Met een grote kop koffie liet hij zich achterover zakken op de slaapbank. Uit een tas pakte hij zijn laptop, die hij gedachteloos opende en aanzette.
Even sloot hij zijn ogen, en zag hij het gezichtje van dat meisje in Nederland weer. Nou ja, meisje... vanavond had ze er minder jong uit gezien dan hij eerder had gedacht. Wat een verschil, die roodbehuilde ogen van zondag, of dat rustiger gezichtje van daarnet! En wat een mooie, rossige lokken had ze... die waren hem niet eerder opgevallen. Hij greep een leeg vel papier uit zijn tas en een potlood. Even later gleed het potlood over papier en probeerde hij haar gezicht weer te geven zoals hij het onthouden had. Ze was mooi...

‘Ping!’
Een geluidje uit de computer deed hem opschrikken uit zijn ingespannen tekenwerk.
Mail. Vluchtig gleden zijn ogen over de verschillende afzenders. Wat reclame van een site die hij bezocht had, een mailtje van zijn ouders, iets van de sportclub... Opeens viel zijn oog op een onbekende afzender. ‘Waarom?’ stond er in het onderwerp.
Matthias’ hart miste een slag. Nu al?
Het potlood gleed uit zijn handen en rolde op de grond, onder de slaapbank. Rechtop zat hij nu, en met bevende handen klikte hij het mailtje aan.
Hallo Matthias,
ik heb het niet zo op zomaar contact zoeken. Maar die gems blijft me maar aanstaren. Waarom gaf je me die kaart? En waarom schreef je juist die woorden?
Mijn naam is Marit. Je kunt me op dit mailadres bereiken.


“Maariet.”
Matthias sprak de naam zacht uit. Hij voelde zijn wangen warm worden.
Toen schold hij zichzelf uit.
Waar ben je mee bezig man? Verliefd worden op een meisje dat je niet kent? Doe niet zo dwaas...
“En toch ga ik mailen,” zei hij vastberaden.
Hij zette zijn vingers op het toetsenbord en wachtte tot het lukte de juiste woorden te formuleren. Even staarde hij naar buiten, waar de maan hem bemoedigend toe leek te knikken. Toen begon hij te tikken. Tegen de tijd dat hij de mail af had, was zijn koffie koud geworden.
Gepost op 10-04-2012 om 13:46 uur
45 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Queeste)
Alle verhalen van deze schrijver (lady vi)



Door: Rapunzel
Een lieve post, dit, lady vi

Zou je de derde zin nog eens willen lezen? Op...hangen. Ik loop een beetje vast bij de "en" na laptop. Op de één of andere manier loopt het daar al lezende bij mij niet lekker...

Ben weer uitermate benieuwd naar de volgende post!!

Gepost op 10-04-2012 Om 21:17

Door: Rapunzel
Oh wacht..., heb hem nog een paar keer gelezen, en nu de klemtoon eens veranderd... scheelt een stuk

Ik las eerst: met laptop, en al vroeg naar...
En nu: met laptop en al, vroeg naar...
en dàt bedoelde je waarschijnlijk, niet waar?

Dáár zat het hem in... helemaal duidelijk nu

Gepost op 10-04-2012 Om 21:20

Door: lady vi
Haha, ja, dat is het inderdaad! Zal ik er een komma inzetten, denk je dat dat het makkelijker maakt?
Da s grappig he, als je zelf al weet wat je vertelt (want in mijn hoofd vertel ik het hardop), dan bedenk je geen andere mogelijkheden, maar ik snap wel dat je hem anders las ja!
Gepost op 10-04-2012 Om 21:43

Door: EsQuizzy

Niet gestruikeld. Mooie post, al vind ik Marits mail wel direct veel opener dan ik zou verwachten. Het Wat … waarom? zou ik eruit laten. Maar goed, ik kan Marits karakter niet invullen. Ze neemt hier in mijn ogen met dat gedeelte een te snelle stap voor het voorzichtige karakter dat je tot nu toe geschetst hebt. Maar dat is *mijn* gevoel.



Verder!!!

Gepost op 10-04-2012 Om 21:43
Ja, daar heb je wel gelijk in ja. Ik merk dat het heel erg puzzelen is soms: in mijn hoofd ben ik vele stappen vooruit en ik ben erg ongeduldig (zeg maar gerust gewoon erg enthousiast) om verder te gaan, misschien ga ik daarbij wat te hard. Ik ga straks eens kijken of ik het wat aanpassen kan, dank voor je commentaar!
Enne, dat verder komt hoor! Heb een volgend hoofdstuk alweer klaar. Ik wilde maar dat ik een paar hele dagen kon schrijven, mijn hoofd borrelt ervan. Maar zaterdag moet ik een vrouwendag met ruim 250 vrouwen leiden/presenteren, en heb nog wat teksten voor te bereiden dus ik zal mijn aandacht moeten verdelen...
Gepost op 10-04-2012 Om 21:54

Door: EsQuizzy
De knikkende maan vind ik trouwens erg origineel!



Gepost op 10-04-2012 Om 21:45
Dank je!
Gepost op 10-04-2012 Om 21:55

Door: lady vi
Stukje tekst van Marit aangepast, toch nog net weer wat anders. Wat vinden jullie er zo van? Past dit beter bij het karakter dat jullie de afgelopen posts hebben leren kennen?
Thanks voor alle opbouwende woorden. Ik heb veel geleerd sinds ik 15 jaar terug moest huilen als iemand mijn verhalen niet in 1x goed vond, Esquizzy
Gepost op 10-04-2012 Om 22:16

Door: EsQuizzy
Ik vind het veel beter zo.

Goede aanpassing, dit!

Gepost op 11-04-2012 Om 08:50

Door: Rapunzel
Nee hoor, komma is niet nodig. Ben er zelf al hardop lezende achtergekomen

Vwb de rest:
Gepost op 11-04-2012 Om 09:45

Door: lady vi
Mooi! Dan komt het volgende deel ergens in de middag erbij
Gepost op 11-04-2012 Om 10:14

Door: EsQuizzy

#iemand... was ik dat?

Gepost op 11-04-2012 Om 10:51

Door: lady vi
Nee hoor, dat was jij niet! :-)
Gepost op 11-04-2012 Om 13:49

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.