Keiharde dromen s3 425 Glans Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 4 minuten
Tijdens haar afdaling door de paleisschacht lag er een enthousiaste glans in Lidhia’s ogen, die echter voor niemand zichtbaar was. Voor haar uit („Nee, Hoogheid, pas wanneer u mij in ongewapend duel driemaal weet te verslaan, mag u kiezen of ú voorop gaat in een situatie als deze. Tot die tijd volg ik de bevelen van uw vader op.”) zwom de onverzettelijke luitenant Vertoc in oranje en lichtgroen; achter en boven haar werd ze gevolgd door de stoere luitenant Kamisec, die een overwegend witte luminescentie met oranje accenten bezat. Onderaan de verticale tunnel gekomen, bestudeerde Lidhia de diepterunen in de wand om er zeker van te zijn dat ze de juiste gang namen. Haar interesse in de geografie van de tunnels hielp haar hierbij door in te stemmen met de beide militairen, die direct wisten te zeggen dat het de oostelijke en de noordelijke gangen waren, die geopend stonden. Ze koos de oostelijke en stond zonder protest toe dat Vertoc vlak boven de bodem voor haar uit zwom en Kamisec net onder het plafond achter haar aan, waarbij zij de middelste laag bezwom. Vanuit de ronde kamer, waar het aambeeld nog steeds netjes aan de kant gerold stond, ging het verder de diepte in via de mijnschacht, die wel diepterunen toonde maar geen specifieke markering van de gangen die vanaf de bodem in twee richtingen wegliepen. De beide luitenanten wisten zich echter ook hier precies te herinneren welke gang ze moesten nemen en zo bereikte het drietal zonder incidenten ‘de Put van Toenak’, die de toegang vormde tot de uitgestrekte grot met inmiddels verschillende gangbare benamingen: ‘de echogrot’, ‘de Hal van de Lichtende Letters’, ‘de Grot van de Metalen Ring’ — om er maar een paar te noemen. Via de nauwe, diagonale buis kwamen ze in die inktzwarte ruimte waar afstand grenzeloos, gehoor waardeloos en het zicht hopeloos was. „Hé! Hier is óók niemand!” ontketende de prinses de gretige echo’s in het duister. Met aan weerszijden een luitenant draaide Lidhia zich even, nieuwsgierig, op haar rug: ze had zich onderweg hiernaartoe afgevraagd hoe het mogelijk was dat ze die kleine opening in het reusachtige gewelf telkens zo eenvoudig teruggevonden hadden. Nu pas werd ze zich bewust van een zeer zachte, bleekwitte gloed die zich in een vervagende netstructuur rondom de opening langs het plafond uitstrekte. Hé, Lidhia ziet het nu óók! ontdekte Gabriëlle, die dit fenomeen al eerder had opgemerkt. Het had haar aan maanlicht op velden vol spinrag doen denken, dat lichtjes golft in de minste beroering van de nachtlucht. De prinses keerde zich weer op haar buik. „Vreemd,” sprak ze dubbelzinnig zodra ze zich weer boven de wegebbende weerkaatsingen uit verstaanbaar kon maken, waarmee ze een nieuwe vloed opriep. „Ik vraag me af waar ze héén zijn!” Veel tijd om daarover na te denken nam ze niet: ze wist wat zij hier kwam doen en voor zover het aan háár lag, had ze daar niemand bij nodig — dus óók geen lijfwachten, maar Vertoc en Kamisec lieten zich tòch niet met een smoesje wegsturen. Zoveel had ze inmiddels wel begrepen. Ergens vond ze dat ook wel prettig, als ze eerlijk was tegen zichzelf. De luitenanten behoorden tot de Koninklijke Garde en daarmee tot de best getrainde militairen die er in Liliaño rondzwommen. En de laatste tijd gebeurden er zùlke vreemde dingen! Nee, een goede lijfwacht was zo gek nog niet. Daarbij: Lidhia kon er niet omheen dat het Vertoc was, die haar leven gered had toen die rog haar had aangevallen… „Kom,” gebood ze, uiterlijk kalm, waarop ze de lange afdaling in het bijna absolute duister inzette. Het kristalheldere, onverwarmde water in deze grot miste de kleine organische deeltjes die in open water de luminescentie weerkaatsten en zo een gevoel gaven van afstand, snelheid en tijd. In deze kille omgeving moesten ze hun diepteorgaan letterlijk blind vertrouwen, terwijl het koele, langsstromende water de enige fysieke indicatie was van hun snelheid. Zwijgend volgden de luitenanten ‘hun’ prinses. Lidhia keek om: het glimmen van het plafond was al niet meer zichtbaar. Op de gok liet ze zich schuin afglijden in de hoop dat ze zo dicht mogelijk in de buurt van de grote, metalen ring zouden belanden. Voorlopig was de ingetogen reflectie van hun verlichting in de mat glanzende constructie echter nog nergens te bekennen… Herinneringen overspoelden haar: de eerste keer dat ze hier binnengedrongen was, op zoek naar Toenak! Ze herinnerde zich nog goed hoe ondersteboven ze was geweest van de echo’s, toen ze hem riep. En daarna: het slakkenhuisje met het stinkende goedje, dat de magister weer bij kennis gebracht had maar door haar vergeten was, zodat ze het hadden moeten opzoeken… was dat ècht nog maar tijdens de afgelopen nacht geweest!? Het leek alweer zó lang geleden dat ze zich wild geschrokken was van die donkere silhouet, die achteraf niemand minder was dan Tirashya! En daarvóór: de eerste keer dat het stoeltje in de ring zich ontvouwde en zij ontdekte dat daar die vreemde tekst stond, die haar stem leek te herkennen… Laat mijn volk, goed uitgerust, vertrouwen en — hm-hm — en veilig wonen, herhaalde ze in gedachten de nog niet helemaal parate vertaling. Hm, nou ja, evalueerde ze haar incomplete versie van die zin. Het was iets góéds, in ieder geval. En het was àlle goeds, dat ze haar volk toewenste. Ongezien in het duister straalden haar ogen met een nu vastberaden glans.
Gepost op 24-03-2012 om 20:53 uur 95 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: Rapunzel

Hm ja, vreemd… vraag me af welk natuurkundig fenomeen daaraan ten grondslag ligt… Heb weer genoten van een aantal mooie, taalkundige uitingen in deze post, Quizzy! Leuk!

Gepost op 25-03-2012 Om 18:08

...welk natuurkundig fenomeen wááraan ten grondslag ligt? =? Dank voor de complimartini’s! =)

Gepost op 25-03-2012 Om 21:00

Door: lady vi

Oh oh, wat gaat Lidhia nu doen... Ik bedoel: wat zouden haar ouders hier wel niet van denken. Enne, heerlijk die Vertoc ;) Ik ben inmiddels bij post 353 met herlezen... heb nog heel wat openstaande punten dus ik ben benieuwd. Bedacht me trouwens dat het me niks zou verbazen, als er over de locatie van het onderwaterrijk gesproken wordt, dit zich ergens in de Bermuda-driehoek bevindt. Zou een hele logische verklaring zijn voor al die gezonken schepen ;) Keep on going! Alsof je die aanmoediging nodig hebt

Gepost op 25-03-2012 Om 20:13

Tja, haar ouders... =) Vertoc is een beetje de ster, hier, ja... =) 353!!!??? En bijna geen nieuwe reacties!? =( *snik!* =D Nee, die aanmoediging heb ik niet nodig, inderdaad. De volgende post ligt inmiddels al klaar. En het is een compliment (wederom) dat je al bij 353 bent, weer. En het is een compliment dat je het blijkbaar zo spannend vindt dat je niet de tijd neemt om op posts te reageren! =) Dus: dank je. *grinnik* =)

Gepost op 25-03-2012 Om 21:10

Door: Rapunzel

Nou... o.a. het spinrag bij maanlicht-fenomeen... en het gedeelte van "Het kristalheldere,... tot en met snelheid." Enne het waren complibaileys chocolate orange

Gepost op 25-03-2012 Om 21:12

Mag ook. Ook goed. =p #Het kristalheldere … snelheid: het natuurkundige fenomeen dat dááraan ten grondslag ligt, wordt in dat gedeelte genoemd, nota bene! =) =)

Gepost op 25-03-2012 Om 21:24

Door: Rapunzel

Ik heb wel bene genotaat deze keer: kleine organische deeltjes... maar dan nog zat ik ff na te denken

Gepost op 25-03-2012 Om 21:31

Let niet op de (ontbrekende) organische deeltjes, maar op de oorzaak van hun afwezigheid. =)

Gepost op 25-03-2012 Om 21:50

Niemand ziet dat hier als vervuiling. Vraag maar aan Rapunzel, schrijver en Yanaika. =)

Gepost op 25-03-2012 Om 21:52

Door: lady vi

(Heb gisternacht, toen ik toch niet slapen kon, tot 1.30 uur met half dichtgeknepen oogjes op de iPhone liggen lezen tot mijn handen ijskoud waren en ik echt niet meer kon... zegt dat wat? )

Gepost op 25-03-2012 Om 21:37

Ja dat zegt heel veel, waarvoor hartelijk dank. Maar ik ben altijd zo benieuwd naar jullie mening over de karakters, het verhaal, de ontwikkelingen, de verwachtingen... Nou ja, zegt dat wat? Inhoudelijk, dus, gewoon... =)

Gepost op 25-03-2012 Om 21:53

Door: EsQuizzy

... ...op de manier die *jij* passend vindt. Dan heb je er volgens mij het meeste plezier van!

Gepost op 25-03-2012 Om 22:05

Ja en nee. Ik heb dat wel eens geprobeerd maar dat werd niet echt opgepikt. Daarbij: het is praktischer om gesprekken over specifieke zaken uit verhalen onder de betreffende posts te houden. Verhoogt de relevantie en het gebruiksgemak. Daar zijn de reacties tenslotte voor bedoeld in deze site: om de verhaalposts te bespreken. =)

Gepost op 26-03-2012 Om 07:21

Door: EsQuizzy

Weet je nog? KiFa en onze gesprekken daarover? Geweldig vond ik dat!

Gepost op 26-03-2012 Om 07:23

Vast wel. ’t Is nu nog een beetje snel. =)

Gepost op 26-03-2012 Om 16:34

Door:

Emotioneel: ja. Veel te vroeg. Maar toch lijkt het me niet onwenselijk om Lidhia toch een nieuw kamermeisje te geven, ook al is ze er nog niet aan toe. Ze heeft niet voor niks een kamermeisje gehad. Tenminste, ik kan me voorstellen dat ik dat als koning zou beslissen voor mijn dochter. Maar misschien wijkt dit wel helemaal af van het verhaal wat je in gedachten had en past het helemaal niet.

Gepost op 26-03-2012 Om 19:18

Door: EsQuizzy

… De vraag is dus, wanneer Lidhia er wèl aan toe zou zijn, en mijn vraag is: waarom zou het niet onwenselijk zijn om een nieuw kamermeisje aan Lidhia te koppelen terwijl die er nog niet aan toe is? Wat zou daarvoor een gegronde motivatie kunnen zijn? En wat zouden de risico’s zijn? =)

Gepost op 26-03-2012 Om 23:32

Tja, je vroeg laatst hoe lang het geleden was dat dat schip gezonken was. Zoals je je zult herinneren, was dat het schi[p dat tijdens de bijzettingsplechtigheid gezien werd. =)

Gepost op 27-03-2012 Om 08:29

Door:

Blijkt maar weer dat ik echt de kluts kwijt ben. of de draad, of whatever. Ik ben m gewoon kwijt.

Gepost op 27-03-2012 Om 12:03

*bloempje*

Gepost op 27-03-2012 Om 19:15

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.