 |
| ||||
|
“Ha, `t is zo wisse as een klontie zuut is… mien favoriete meities! Moi!” Oma Brescher stond al met open armen breed glimlachend te wachten in de voordeur. “En het vriendinnechie van iene van mien favoriete meities.” Nina keek eens vragend naar Karlijn, maar die had haar ogen strak gericht op haar oma. En aangezien ze aan Karlijn geen steun had dit keer, moest ze haar eigen vertaling aan de zojuist gedane uitspraak van oma Brescher hangen. Die gedachten zorgden voor een brede glimlach op haar gezicht. Ze voelde zich welkom, heel erg welkom zelfs en ze wist nu zéker dat dit een goed weekend zou worden. “Hallo oma!” zei Karlijn lachend, terwijl ze zich maar wat graag in de armen van haar oma liet vallen en de dikke knuffel in ontvangst nam. “Dag oma`s kleine guut.” “Hallo oma!” zei Steffie nu, en ook zij drukte zich stevig tegen haar oma aan. Oma sloeg haar arm om Steffie heen en drukte een kus op haar wang. “Moi mien wichie. Alles goad?” “Ja hoor, oma,” antwoordde Steffie. “Dag mevrouw Brescher,” zei Nina zachtjes, terwijl ze op een afstandje bleef staan kijken naar het zoete tafereeltje. “Dan bist doe Nina,” zei oma Brescher opgewekt. “Ja, klopt.” Nina glimlachte lief naar de oude vrouw met de vrolijke twinkeling in haar ogen. “Kom binnen dameties. Oma het drinken veur jullie in de keuken kloarstoan.” “Yay!” riep Steffie. “Mèt…” “Ja, met…,” zei mevrouw Brescher en ze sloeg Steffie speels op haar billen. “Goa nou moar kieken.” “Oké oma, tot zo!” zei Karlijn. Ze pakte Nina bij de hand en trok haar mee naar binnen. “Goeiedag ma. Hoe is het?” Bertrand drukte zijn schoonmoeder in het voorbijgaan een kus op haar wang en sjouwde twee tassen naar binnen. “Goad mien jong, goad. En mit die?” “Goed ma, beetje druk de laatste tijd, maar het gaat allemaal goed, hoor.” “Fijn zo,” zei oma Brescher. En terwijl ze zich in de handen klapte zei ze tegen Janine: “Nou kom op wicht! Bist doe d`r ook nog?” “Ha ma! Ja, ik kom al, haha. Soucy moet eventjes uitgelaten worden, hè. Dat arme dier heeft ook de hele tijd achterin gepropt gezeten.” “Vooruit, ik goa alvast weer noar binnen dan, ja? Kest doe nog eempies aan de kuier goan mit hondje.” “Is goed, ma, ik kom zo.” |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||
Naam en plaats maar even verwijderd... 