Keiharde dromen s3 416 Constructie Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: ’k Heb de titel van deze post van “IJstaart” veranderd in “Constructie”. Vind ik beter passen. En @kiezel: ik houd het nog even bij de algemeen aanvaarde spelling. =) Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 4 minuten
Schéépsjournaal!? dacht Lidhia. Wat mag dàt dan wel weer wezen!? De prinses kon zich geen beeld vormen bij dat, waar Gabriëlle blijkbaar naar op zoek was. ‘Plastic’ daarentegen was een term waarbij ze zich vanuit haar ervaringen in de luchtwereld maar al te goed iets kon voorstellen. Maar ze was er voor honderd procent zeker van, dat ze dat veelzijdige materiaal, dat in zoveel verschillende vormen en soorten leek voor te komen, nog nooit van haar leven in Liliaño was tegengekomen. Omzichtig zwom ze, bestuurd door haar luchtlingse vriendin, tussen de naargeestig krom overeindstaande ribben van het op meerdere manieren vergane schip. Het leek erop dat Gabriëlle zich eerst op het achterste gedeelte wilde richten. „Dat één waterling dit gedáán kan hebben,” hoorde ze zichzelf hardop tegen medica Ishtaran mijmeren. „In feite zijn het er minstens twéé geweest, Hoogheid,” antwoordde Ishtaran direct. Gabriëlle keek de medica vragend aan — Lidhia voelde Gabriëlles verbazing en de vragende uitdrukking op haar eigen gezicht. Medica Ishtaran gaf haar een voorzichtige blik en aarzelde even, maar besloot tòch in de zwijgend gevraagde uitleg te voorzien: „Toen we voor het eerst bij het wrak kwamen, nadat uw broer met u naar het paleis vertrokken was, heb ik een klein experiment gedaan om te zien of het drijftuig wèrkelijk als gevolg van een ioloy-aanval was gezonken. Ik heb maar een héél klein beetje gebruikt, maar ik kan niet ontkennen dat het volledig logisch is dat ook mijn ioloy een aandeel heeft gehad in deze verwoesting.” Gabriëlle keek zwijgend om Lidhia heen. Her en der lagen allerlei in Lidhia’s ogen vreemde voorwerpen tussen het afgebrokkelde houtwerk, maar het leed geen twijfel dat ze nog niets zag wat haar interesse wekte. „Wat afschuwelijk, hè, zoiets?” vroeg Gabriëlle nu. „Ik kan het niet helpen, ik moet steeds maar aan al die dode mensen — luchtlingen — denken…” „Ja, Hoogheid, daar kan ik mij wel iets bij voorstellen, vrees ik,” gaf de medica ten antwoord. „En voor u is het nog weer héél anders dan voor mij…” „Jah,” stemde Gabriëlle daar bedrukt mee in. „Ik kan het me maar zó moeilijk voorstellen! Dat die man, die jongen nog, misschien wel… Nou ja, die Tirashya en mij leek te zien tijdens Kirja’s bijzetting… dat die nu dóód is. Van hèm vind ik ’t nog het ergste…” Ze keek in de duistere holte tussen twee min of meer vlak liggende, flink gehavende houten platen. Lidhia hoorde hoe Gabriëlle fluisterde: „Natuurlijk! Twee vloeren!” Terwijl Gabriëlle met Lidhia’s ogen in het donker tuurde, zei Ishtaran: „Misschien was dat wel die luchtling die door prinses Eliyna gered is…” Even trok er een glimlach over Lidhia’s gezicht. Gabriëlle zei: „Dat zou móói—” Lidhia’s waterhaling stokte: Gabriëlle brak haar zin af, al had de prinsès geen flauw idee wat die vaag schemerende vorm in het duister was waar Gabriëlle ineens zo heftig op reageerde. Lidhia zag en voelde hoe ze opkeek, knipperde, even iets zocht en met haar ogen op het scherp tegen het zonlicht afgetekende silhouet van een vreemd wiel met een aantal uitsteeksels gericht bleef. „Het stuurrad!” leek Gabriëlle de constructie te herkennen. Het deed Lidhia denken aan de wielen die gebruikt werden voor de grote deur van het catrissum en het veel kleinere dat de cilinder onderaan de paleisschacht bediende. Gabriëlle vervolgde zacht maar zeker: „Deze bovenste vloer is het dek!” Ze draaide Lidhia’s blik terug naar de lage ruimte tussen de twee vloeren en mompelde: „Dan is dit natuurlijk…” Lidhia’s handen pakten een horizontaal uit het bovendek stekende balk vast, maar de beide meisjes schrokken van het gevoel alsof het materiaal een constructie was met tientallen verdiepingen in miniatuur, die onder de zachte druk van haar grip in verschillende stadia knoepend instortten. Direct trok Gabriëlle zich terug, met een ongecontroleerd: „Ah!!!” „Hebt u zich pijn gedaan!?” volgde direct de stem van de medica, terwijl de ogen van de prinses gericht bleven op de diepe afdrukken van haar vingers in het grondig aangetaste hout. „Nee hoor,” antwoordde Gabriëlle, alweer bekomen van de schrik. „Maar het voelt griezelig — net alsof je door een Viennetta heen snijdt, of door verse sneeuw loopt — al vind ik dàt altijd leuk! Maar dit is hout, en géén ijstaart. Daar verwàcht je die ‘knoerp’-reactie niet van…!” Lidhia keek, gedreven door de wil van haar inwonende vriendin, om zich heen. Gabriëlle leek de uiteenlopend verwonderde blikken op zowel Ishtarans als kapitein Relons gezicht te missen, die ongetwijfeld gevolgen waren van Gabriëlles niet te volgen uitleg. Haar blik bleef nu hangen bij een stok, die los lag tussen andere voorwerpen die ze niet kon thuisbrengen. Zonder enige angst zwom ze erheen om die stok te pakken, die nog volledig onaangetast leek te zijn. Aan het uiteinde ervan bleek een soort zeeanemoon te hangen — of was het een pol wier? Lidhia kon niet kiezen. Voorzichtig, Gabriëlle! dacht ze, toch wel beducht op onaangename verrassingen die mogelijk pijnlijk konden uitpakken. „Voorzichtig, Hoogheid,” hoorde ze de medica bijna op hetzelfde moment. „Niks aan de hand,” hoorde Lidhia haar eigen stem gemakkelijk zeggen. Ze zwom alweer terug, de stok met het aanhangsel in de hand, en ging vlak boven de vloer zweven die ze ‘het dek’ genoemd had. Plotseling voelde ze hoe ze bloosde: haar hart ging tekeer en het water tegen haar wangen voelde ettelijke graden koeler aan door haar eigen verhoogde temperatuur. Ze draaide bij de medica en de kapitein weg en voelde haar lippen geluidloze woorden vormen: „Oeps, Lidhia. Sorry, dat was erg onvoorzichtig van me om zo te praten, hè? Het spijt me!” Nu hoorde ze toe, hoe ze schijnbaar zèlf hardop maar onderdanig vervolgde: „Het spijt me, medica. U hebt gelijk. Ik zal voorzichtiger zijn.” „Goedzo, Hoogheid, dat is héél verstandig van u,” hoorde ze de medica van ergens achter haar antwoorden. Klonk daar niet een vleugje van Ishtarans humor doorheen? Opgewaterd om die dubbelzinnige communicatie, die ze ditmaal wèl oppikte, vroeg Lidhia zich af wat Gabriëlle met die stok van plan was. Maar dat werd al snel duidelijk toen haar eigen handen met het botte uiteinde ervan op de houten vloer begonnen te bonken. Al gauw ontstond er een gerafeld gat, dat ruim groot genoeg voor haar was om er doorheen te kunnen zwemmen. Ze keek even nieuwsgierig als Gabriëlle in de ruimte eronder, die nu volhing en -lag met snippers vermolmd hout. Maar er lag nog iets anders tussen, en dáár staarde de opgewonden Gabriëlle met een onzeker puzzelende Lidhia naar terwijl de prinses zichzelf hoorde zeggen: „Medica? Er ligt hier iets wat ècht de moeite waard is om naar boven te halen…!”
Gepost op 24-02-2012 om 20:23 uur 97 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: Yanaika

Leuk om weer een post te lezen, Alleen nu wil ik wel weten wat de moeite is om naar boven te halen. Ik ben rond uit heel erg nieuwsgierig en na elke post neemt dat toe. Op naar de volgende Ook super die vergelijking met die ijstaart haha :P

Gepost op 24-02-2012 Om 20:42

Fijn om te lezen dat het je nieuwsgierig maakt! De volgende post… ik hoop de komende tijd weer gewoon volgens mijn favoriete patroon te kunnen gaan posten. De laatste tijd is wat onregelmatig geweest, al mag het resultaat (Mizmoor) er zijn. =)

Gepost op 25-02-2012 Om 08:52

Door:

Wat zou ze gevonden hebben? Lidhias ademhaling stokte; ze brak haar eigen zin af... Gabrielle had toch controle over Lidhias lichaam. Hoe kan Lidhia dan zelf haar zin afbreken? Of snap ik het even verkeerd? (Tis al wel laat. ben niet helemaal helder) Logisch vervolg.

Gepost op 24-02-2012 Om 20:43

…ademhaling? Oh, duidelijke disclaimer, dank je! =D Je hebt helemaal gelijk: die zin was niet zo duidelijk als ik hem wilde hebben. Intussen heb ik dat aangepast. Beter zo? Het afbreken van die zin is natúúrlijk Gabriëlles actie, dat was inderdaad verwarrend zoals het er stond. =) Wat ik leuk vind, is dat de complete zinnen die een actie aan Lidhia lijken toe te schrijven, blijkbaar niet verwarrend werken omdat die eenvoudig binnen de huidige situatie geïnterpreteerd worden. Grappig effect is dat. =)

Gepost op 25-02-2012 Om 08:24

Door: EsQuizzy

… Gabi en Liha zien een vaag schemerende vorm, die echter alléén voor Gabriëlle betekenis lijkt te hebben. Zij reageert er dus op, *al* heeft Lidhia geen flauw idee wat die vage vorm is waarop Gabi zo sterk reageert. Zo duidelijker?

Gepost op 25-02-2012 Om 10:46

O… lees jij het zó. Wat betreft die klemtoon... daar kan ik weinig aan doen. In mijn beleving verandert de betekenis van de zin niet als ik een accent op ‘prinses’ zou zetten… De nadruk ligt namelijk op flauw, met een secundaire nadruk op prinses — en die lees *ik* er zonder meer in. Maar ja, dat is weer een interpretatieverschilletje tussen ons beiden. =) Enne... je verdere verwarring wordt me, nu je het uitlegt, ook duidelijk. Maar lees nòg eens, en vraag je af of jouw interpretatie logisch is qua volgorde van de gebeurtenissen daar? Zoals het er stáát is het allemaal helemaal logisch — ook de volgorde. Jouw interpretatie van dat stukje heeft echter als gevolg dat die logica instort. =( Even resetten en opnieuw lezen wat er stáát, in plaats van wat jij ingevuld hebt… =) Jij leest bij wijze van spreken "één", waar "twéé" staat, namelijk. Waar reagéért Gabriëlle op? *bloempje*

Gepost op 25-02-2012 Om 13:46

De zin wordt *voor jou* onduidelijk doordat je de klemtoon, zoals bedoeld, op het woordje ‘flauw’ legt. Wat wordt er onduidelijk van voor jou? Kun je daar iets duidelijker over zijn? Wat betreft de verdere interpretatie: je vult een emotie in, die nergens genoemd wordt. Daarbij Is het belangrijk om, zoals ik al aangaf, te lezen *wat er staat*. En het staat er ècht duidelijk. Er staat nergens dat Gabriëlle schrikt: ze reageert ergens heftig op. Dat kan met meerdere emoties en zelfs met iets puur verstandelijks te maken hebben. Dan: is het logisch dat ze ergens van schrikt, om vervolgens naar datgene te moeten *zoeken* om het op dezelfde plek terug te vinden? Op de één of andere manier heb je aangenomen dat het vaag schemerende voorwerp het stuurrad is, maar dat blijkt volgens mij nergens uit de tekst tussen het eerste noemen van die twee ( ! ) zaken.

Gepost op 25-02-2012 Om 22:17

Door:

Weet je dat er een film is met de titel *snowcake*? Errug goed. Volgens mij hebben wij m nog in de kast staan.

Gepost op 25-02-2012 Om 15:18

Ik zal IMDb weer eens opentrekken. =)

Gepost op 25-02-2012 Om 22:20

Door: Rapunzel

Net nog een keertje gelezen Had nu zoiets van "wacht even..." Lidhia mocht toch niks zeggen van Rehinor over zijn aanval? Was toen, van wat ik me kan herinneren, toch best een behoorlijk dreigementje. Toch? En nu lijkt het, zoals ik het lees, alsof Ishtaran ervan af weet, maar het geen consequenties voor Rehinor heeft (gehad) òf dat ze er, zonder er erg in te hebben, volledig aan voorbijgaat... Of moet ik gewoon weer ff teruglezen? Kan ook hè

Gepost op 25-02-2012 Om 19:31

Gewoon even teruglezen, Rapunzel. =)

Gepost op 25-02-2012 Om 22:02

Door: EsQuizzy

@Rapunzel: de oplossing van je verwarring hier staat in Kd·269. =)

Gepost op 25-02-2012 Om 22:46

Door: EsQuizzy

Even een ietwat slordige zin verbeterd: …terwijl de ogen … aangetaste hout.

Gepost op 25-02-2012 Om 23:15

Door:

nou ja, ik lees en interpreteer het zo. je kunt je afvragen of dat een probleem van mij is of dat de tekst ruimte laat voor mij om het dusdanig te kunnen interpreteren.

Gepost op 26-02-2012 Om 08:38

Aan jouw interpretatie kan ik niets veranderen. Aan de tekst wel, dus dat heb ik bij dezen gedaan. =) *bloempje*

Gepost op 26-02-2012 Om 16:01

Door: Rapunzel

Thanx Quizzy, dacht zelf aan 272… (best al een heel wat aantal posts terug, bedenk ik me nu zo… en zo voelt het voor mijn beleving toch niet ) daar lijken ze namelijk helemaal niet de verdenking direct bij Rehinor te leggen en probeert Ishtaran het uit… Máár... nu ik even een flinker stuk dan alleen één post (268-274) teruggelezen heb: Niks aan het handje! Ik dènk (weet eigenlijk wel zéker nu) dat ik met een vooronderstelling las, die ik nu even heel wijs losgelaten heb En dàn is de hele *verwarring* opgelost en geniet ik gewoon rustig verder van wat komen gaat

Gepost op 26-02-2012 Om 11:41

Mooi zo! =)

Gepost op 26-02-2012 Om 15:48

Door: EsQuizzy

@schrijver: probeer dat stuk nòg eens, alsjeblieft?

Gepost op 26-02-2012 Om 15:45

Door:

Ik denk dat ik m nu interpreteer zoals je m bedoeld hebt. Dus dank je voor de aanpassingen. Bij het herlezen, stuitte ik wel op een ander, heel klein, miniscuul onduidelijkheidje in de volgende zin: Ze keek in de duistere holte...enz. Ik neem aan dat het daar om lidhia gaat? Want aan het einde van de zin staat: ...en hoorde hoe Gabrielle fluisterde... Als het daar om Gabrielle ging had ik verwacht: en hoorde ze zichzelf zeggen o.i.d. Het kan daar ook niet om de medica gaan, omdat gabrielle in het stukje ervoor aan het woord is geweest. Dus zou die *ze* op Lidhia moeten slaan, maar dan zou ik haar naam verwacht hebben. Zie ik iets over het hoofd?

Gepost op 26-02-2012 Om 19:25

=) Fijn dat het duidelijker is, zo. Deze hele post staat in Lidhia-perspectief, waar de vorige post Gabriëlle-perspectief was. Gabriëlle krijg je in déze post alléén vanuit Lidhia’s perspectief mee. Tenminste, dat is mijn bedoeling. Je aanname lijkt mij genoeg bevestiging, en feitelijk maakt het heel weinig uit want ze kijken natuurlijk allebei in de duistere holte, ongeacht het perspectief. Dat van Lidhia is op dit moment passief, dat van Gabriëlle actief. Maar de actie blijft hetzelfde, of die nu aangestuurd is of méébeleefd… =)

Gepost op 26-02-2012 Om 19:33

Door: EsQuizzy

Hmmm goed, die perspectieven lopen dus ietsje meer door elkaar dan ik bedoeld had. Maar het maakt, zoals gezegd, niet veel uit. Beter verwoord: deze post voeg ik het Lidhia-perspectief toe aan het Gabriëlle-perspectief. Enhanced reality, of zo. Maar ik kan die zin die jij bedoelt niet helemaal vinden, geloof ik. Wèl zie ik een andere onregelmatigheid en die gaan we eerst even gladstrijken.

Gepost op 26-02-2012 Om 19:39

Ah, ik zie het. Ik zocht in eerste instantie in het reeds aangepaste stuk, maar dit staat daarbóven. Thanks, je hebt helemaal gelijk. =)

Gepost op 26-02-2012 Om 19:48

Door: EsQuizzy

Opgelost.

Gepost op 26-02-2012 Om 19:51

Door:

Jaaaa! Zo snap ik het helemaal! Thank you!

Gepost op 26-02-2012 Om 19:55

We kómen er wel uit! =D

Gepost op 26-02-2012 Om 20:23

Door: kiezel

@Commentaar van de schrijver: LOL! Wat een discussie hierboven over het Lidhia / Gabriëlle perspectief! Ik moet zeggen dat ik er zelf een beetje over struikelde om gedurende het lezen van deze post telkens te wisselen. Waarom zet je dit hier zo `overdreven` (= mijn gevoel) neer, terwijl het in andere posts veel minder naar voren komt (of alleen als het functioneel is)?

Gepost op 27-02-2012 Om 15:43

Hihi... =) Probleem is bij deze dingen, dat het heel lastig is om dit "makkelijk" te krijgen: het is nou eenmaal zo ingewikkeld als het omschreven staat. In de scènes waar Lidhia in Gabriëlle aan het roer stond, was dat ook heel ingewikkeld als ik vanuit Gabriëlle-perspectief schrijf. Vanuit gabriëlle schrijven (vergelijk vorige post) is simpel, maar ik wilde de Lidhioa-beleving hier vangen. Of dat gelukt is, weet ik niet. Maar ik weet óók niet of (ik) het eenvoudiger kan zonder detail te verliezen. =?

Gepost op 27-02-2012 Om 17:25

Door: EsQuizzy

Gepost op 27-02-2012 Om 17:26

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.