248816
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Keiharde dromen s3
415 Kapitein
Door: EsQuizzy
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 4 minuten

„Ioloy en hout lijken nog měnder goed samen te gaan dan wij al wisten, Hoogheid,” zei Ishtaran kleintjes, nadat ze enkele tellen verrast hadden stilgehangen. Ze paste de koninklijke titel weer toe, omdat de lijfwachten nu vlak naast hen zwommen. Gabriëlle overzag met ontzetting het trieste tafereel: het schip was zo te zien voor meer dan driekwart ingestort. Het grootste deel van de romp was onder het gewicht van het dek, de masten en de bovenbouw zijwaarts in elkaar gezakt — geplet, zo leek het wel. Het bovenste deel van de achtersteven was daarbij afgebroken — of gescheurd, aan de rafelige toestand van het hout te oordelen — en lag plat achterover in het zand van de zeebodem.
„Nou!” uitte Gabriëlle haar frustratie. „Nou kom ik nóóit achter de naam!”
„…Welke naam?” wilde Ishtaran graag weten.
„Die van het drijftuig,” legde Gabriëlle uit. „Als ik de náám zou weten, zou ik—” Ze stopte haar zin zodra ze de dwingende hand van de medica op Lidhia’s arm voelde.
„Misschien is er nog wel wat te vinden, Hoogheid,” probeerde Ishtaran haar op te beuren, wat redelijk gelukt zou zijn als niet juist op dat moment twee wachters op hen af waren komen zwemmen met de mededeling dat het risico te groot was om het wrak nog dichter te naderen. Het leek er volgens de kapitein van de wacht op dat de rest van het bouwsel óók wel gauw zou instorten.
„Maar ioloy is toch niet gevaarlijk voor ňns!?” vond Gabriëlle nukkig.
„Hoogheid, de ioloy vormt ook niet het probleem. Ik kan alleen niemand toestaan de nog overeindstaande delen van het drijftuig te bezwemmen omdat het materiaal flink zwaar is en er scherpe splinters aan zitten. Als het instort terwijl u binnen zou zijn, zou ik daarvoor ter verantwoording worden geroepen. En u zult begrijpen dat ik die verantwoording niet op mij wil nemen.” De gespierde waterling keek Gabriëlle open en afwachtend aan. Hij bedoelde zijn vraag duidelijk niet retorisch.
Gabriëlle zuchtte eens — dat wil zeggen, Lidhia’s borstkas zoog zich vol met water en stuwde het via haar kieuwen weer naar buiten. Ze zei: „Ja, dat begrijp ik…,” al stond ze niet achter het idee om dan maar niets te ondernemen. Lidhia zou wel een manier hebben gevonden om langs de bewakers te komen! dacht ze bedrukt. Maar zij wist zo gauw niets te bedenken.
„De lichamen van de ongelukkigen zijn naast het wrak bijgezet,” deelde de kapitein met een vaag armgebaar in die richting mee. Gabriëlle en Ishtaran keken: inderdaad was daar een donkere schaduw zichtbaar.
„Zijn dat stenen?” wilde de medica weten.
„Jawel, medica,” knikte de kapitein. „Uit de oude steengroeve. Het leek ons een goede bescherming tegen aaseters, omdat de luchtlingen geen pantser hebben, dat we anders hadden kunnen sluiten.”
Ishtaran knikte en maakte een goedkeurend geluidje.
„Zijn er nog voorwerpen uit het wrak geborgen, toen de stoffelijke overschotten van de luchtlingen eruit werden gehaald, kapitein Relon?” vroeg ze daarop. Meteen leek prinses Lidhia op te fleuren: dŕt was een interessante vraag, vond Gabriëlle.
„Nee, medica,” antwoordde de kapitein. Lidhia’s gezichtje verloor Gabriëlles energieke uitdrukking alweer. Blijkbaar zag kapitein Relon dat, want hij voegde aan zijn antwoord toe: „We hebben slechts de voorwerpen die de luchtlingen áán en ňm hun lichamen bevestigd hadden, meegenomen. Het leek erop dat die dingen belangrijk voor hen waren. Voor de rest — het leek ons niet verstandig om meer uit het wrak te verwijderen dan nodig was. Grafroof en zo… Ik had begrepen dat dat een nogal… gevoelig onderwerp is bij uw vader de koning, prinses Lidhia. En gelijk hééft hij, als ik zo vrij mag zijn.”
Gabriëlle schonk hem een glimlach: hij verdiende het tenslotte óók niet om chagrijnig door háár in de persoon van prinses Lidhia te worden behandeld, omdat hij slechts zijn werk goed en gewetensvol deed…
„Hij hééft gelijk, inderdaad,” knikte ze, waarop ze aanstalten maakte om zich om te keren. Daarin werd ze echter onderbroken door een luid krakend geluid dat plotseling uit het scheepswrak klonk. Geboeid keken de waterlingen toe, hoe de bezaansmast en de fokkemast het vrijwel tegelijkertijd begaven. Afgeremd door de nog uitgerolde zeilen die fladderend door het water sleepten, kantelden ze om een wolk zand van de bodem op te doen dwarrelen. Ook de restanten van het kasteel zakten nu krakend ineen. Verschillende splinters en vlokken hout kwamen hierbij vrij en begonnen een tocht naar de oppervlakte of bleven, afhankelijk van de hoeveelheid water die ze onder invloed van de ioloy hadden opgezogen, op dezelfde diepte zweven. Wat overbleef van het statige schip was een tragische hoop houtmolm met een aantal omhoog staande, kromme spanten die Gabriëlle nog het meest deden denken aan het karkas dat in één van de ‘Ages’ in het computerspel Myst IV deel uitmaakt van het decor. Maar het kostte geen enkele moeite om de praktische conclusie te trekken die ze direct hardop uitsprak: „Het lijkt mij dat er nu geen enkel gevaar meer bij is om het van dichtbij te gaan bekijken, wčl?”
Kapitein Relon knikte haar toe maar maande haar om voorzichtig te zijn. Hij zwom zčlf voorop, terwijl Ishtaran een zachte glimlach toonde en haar hoofd schudde, maar haar positie naast prinses Lidhia niet opgaf. Hun lijfwachten, nu aangevuld door de kapitein en zijn zwijgende metgezel, bleven eveneens nauwgezet op hun post.
Terwijl Gabriëlle Lidhia in de richting van de ontluisterde achtersteven stuwde, fluisterde ze onhoorbaar de woorden uit een introductie, die tijdens haar kinderjaren in haar geheugen was gesleten.
„In de ochtend van de zestiende februari zestienvierendertig legde Ortega z’n schip voor anker, achter een koraalrif. Dezelfde nacht nog werd hij aangevallen door piraten. Het in brand geschoten schip zonk op de zeebodem. Tien dagen later werd de kapitein half bewusteloos op het strand gevonden — het scheepsjournaal nog in de arm geklemd… Hij beschreef daarin een wereld van kleine onderwaterwezens: niet veel groter dan z’n duim. Niemand geloofde n’m, maar weet je? Ik denk, dat het verhaal van kapitein Ortega bčst ’ns wáár kan zijn…”
Ze glimlachte eens: afgezien van de afmetingen van de waterlingen léék het er wčl op!
„Nú het scheepsjournaal nog vinden,” mompelde ze tegen Lidhia. „Kijken of er iets in staat waar ik wat aan heb op internet — als het nog leesbaar is… en ik mijzčlf weer ben, vannacht…”

Gepost op 16-02-2012 om 21:24 uur
117 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)



Door: Rapunzel
Lees ik morgen (hopelijk) en anders lees ik hem in Veenendaal

Gepost op 16-02-2012 Om 22:47

Door: Yanaika
Heel erg leuke post quizzi.
Leuk om me ochtend daarmee te beginnen XD

Ben benieuwd of ze nog een naambordje vinden!
Gepost op 17-02-2012 Om 06:33

Dank je, Yaiks! =)

Let op: in deze post introduceer ik een nieuw karakter voor je lijst. En dat is *niet* kapitein Ortega! =D

Tja, we zullen zien wat ze vinden, hč?

=)

Gepost op 17-02-2012 Om 08:25

Door:
De snorkels, de snorkels!

leuke post, alleen... ben je niet iets vergeten?

Nog een vraagje: hoe lang lag dat wrak daar ook al weer?

Wanneer je het hebt over instorten, dan denk ik aan een gebouw wat met veel kracht en lawaai naar beneden komt zeilen. Nou heb ik nog nooit het instorten van een scheepswrak onder water meegemaakt, maar ik kan me voorstellen dat de opwaartse druk van het water ervoor zou kunnen zorgen dat de snelheid wordt afgeremd, waardoor het geheel wat minder krachtig aandoet. voor mij zou een omschrijving als *inzakken* meer tot de verbeelding spreken. Maar ik ben dan ook een leek op dit gebied, so correct me if Im wrong.

Maar, heel leuk vervolg!

Gepost op 17-02-2012 Om 07:33

Ik zou best iets vergeten kunnen zijn. Wil je me ook zeggen, wŕt? =)

Wat betreft Instorten en inzakken: als je de post nog eens goed leest, zul je zien dat ik de beide termen gebruik.
‘Instorten’ gebruik ik echter nergens in de actieve zin: altijd passief — ofwel terugkijkend naar iets wat gebeurd is ofwel vooruitkijkend naar iets dat naar verwachting snel staat te gebeuren. De fysieke beschrijving is beide keren niet erg relevant, imho.
Maar ook ‘inzakken’ gebruik ik passief, dus de personen vanuit wie die observaties worden gedaan hebben dat wel degelijk in de gaten.
Op de actieve momenten, dat het wrak ook daadwerkelijk van vorm en structuur verandert tijdens deze post, zul je zien dat ik ňfwel over ‘inzakken’ schrijf, ňfwel de remmende werking van het water omschrijf. Dus ik zie het punt niet helemaal. Maar: thankx voor het meedenken! =)

Heb jij intussen al experimenten met plastic en water uitgevoerd, by the way? =)

Gepost op 17-02-2012 Om 08:20

Door:
vergeten: twee dingen die je beloofd hebt.

experiment:
broodzakjes en plastic doppen of deksels blijven drijven. Ook wanneer je ze helemaal onder water houdt, komen ze weer boven drijven. Verder zijn er nog de salade bakjes en de boterkuipjes. Die blijven ook drijven aan de oppervlakte van het water.
yakult flesjes en vleeswaren verpakkingen zinken en ik neem aan dat voor shampooflessen hetzelfde geldt.

Dus er is inderdaad plastic wat zou kunnen aanspoelen in Liliano.
Alleen dat is dan volgens mij maar een fractie van wat er aanspoelt op het strand.
Gepost op 17-02-2012 Om 08:48
Goedzo! =)

Twéé dingen? Het wordt steeds meer…

O, je doelt op maandag langskomen... Ja, dat ben ik vergeten. Mijn hoofd stond er niet naar vanwege externe dingen en tegen de tijd dat ik eraan dacht, was het woensdag. =(

Nu nog één ding... =?

Gepost op 17-02-2012 Om 08:55

Door: EsQuizzy
O, vraagje vergeten: hoe lang ligt dat wrak daar.

Ongeveer vanaf het moment dat het gezonken is.



Hihi… ’k kon het niet laten.

Het was, als ik even volgens de Gregoriaanse kalender reken en vanuit luchtlings perspectief kijk, de nacht van woensdag op donderdag dat het schip zonk, in Kd·250.

Die donderdag was een erg intensieve dag voor het verhaal: Kd·367 is de laatste post van die dag.

De dag die aansluitend in Kd·368 onder water begint, is op dit moment nog niet voorbij: wat in deze post beschreven wordt, zal ongeveer rond (onze beleving) half vier plaatsvinden.

Aangezien Kd·250 zo halverwege de ochtend van die waterlingse dag plaatsvindt, ligt het wrak er ongeveer dertig en een half uur.

Precies genoeg, zo?

Gepost op 17-02-2012 Om 08:49
Nog even een disclaimer: bij deze berekening ben ik voorbijgegaan aan de ‘onregelmatigheid’ waar we het eerder over hadden. =)
Gepost op 17-02-2012 Om 09:01

Door:
langskomen? Nee, dat bedoelde ik niet. Zou ik ook niet onder deze post zetten.
Ik meen me iets te herinneren over: extra lange post en een vermelding boven je post...

Het wrak: ja, precies genoeg.
wilde ik graag even weten. In mijn beleving lag het wrak daar al veeeeel langer. Wanneer het wrak daar veel langer had gelegen, had ik het wel heel bijzonder gevonden dat de rest afbrak net op het moment dat Gabrielle er was. Maar dit is gewoon logisch.
Gepost op 17-02-2012 Om 09:29

Oeh. Héél fijn dat je dat niet bedoelde. Ik voelde me echt onprettig toen ik dacht dat je zoiets onder een verhaalpost zou willen gaan doen… *bloempje*

Ik vond het ook al zo vreemd omdat we het over maandag als een ‘misschien’ hadden gehad, in mijn beleving... Maar: opgelost! Dank je! =)

Ik zoek even terug, want ik begrijp niet helemaal wat je met “extra lange post en een vermelding boven je post” bedoelt?

@logisch: tja, dat hangt ervan af hoe lang ioloy actief blijft, hč? En dat is nog nooit onderzocht… vermoed ik.

=)

Gepost op 17-02-2012 Om 09:41

Door: EsQuizzy

Trouwens, @heel bijzonder: ja, helemaal gelijk heb je, maar weet je hoe veel boeken van dat soort toevalligheden afhankelijk zijn en erop rekenen!? Ik probéér dat zoveel mogelijk te voorkomen in mijn verhalen, maar soms ontkom je er bijna niet aan. Daarbij, het blijft een verhaal.

Maar inderdaad: ik kan het inzakken van de rest van het schip op dit tijdstip redelijk goed onderbouwen.

Overigens, in de christelijke literatuur en lectuur wordt nog veel meer gebruik (misbruik?) gemaakt van dat soort toevalligheden: het is toch zó makkelijk om het eenvoudigweg aan een bovennatuurlijke macht toe te schrijven, of we het nu over licht of duisternis hebben is dan al minder relevant…

Het is gewoon handig om in het bestaan van onzichtbare, intelligente wezens te geloven als je vanuit die levensbeschouwing schrijft en er toevalligheden in je verhaal voorkomen!

Gepost op 17-02-2012 Om 09:47

Door:
Ik snap je helemaal, alleen, het kwam in deze post voor mij toch nog lichtelijk onverwacht. het had voor mij geholpen wanneer je aan het begin van deze post al een krakend geluid had beschreven. Het lijkt mij vrij logisch dat iets wat op het punt staat te breken, eerst al *waarschuwend* begint te kraken. De wachten hadden op dat geluid kunnen wijzen bijvoorbeeld.
Gepost op 17-02-2012 Om 09:58

Verhaaltechnisch, in het licht van verteltechniek dan, lijkt mij dat juist niet zo handig.

Het feit dat het wrak binnen enkele uren van ‘redelijk intact’ tijdens Gabriëlles zwemmeling met Toenak tot ‘grotendeels ingestort’ is verworden, lijkt mij waarschuwing genoeg.
Daarbij: ik wil dat onverwachte van die laatste fase juist benutten. Dus wat je nu als commentaar brengt bevestigt voor mij de juistheid van mijn omschrijving.

=)

Gepost op 17-02-2012 Om 10:22

Door:
Oké!
Gepost op 17-02-2012 Om 10:51

Door: EsQuizzy

Aha. Ik denk dat jij doelt op 10-02-1846 onder Kd·413, voor wat betreft het eerste ding dat ik vergeten zou zijn: de extra lange post.

Als je daar góéd leest, zul je zien dat het daar om de ‘volgende post’ ging. Het zal je misschien ontgaan zijn, maar Kd·414 is beduidend langer dan de gemiddelde postlengte van Kd.



Nu op zoek naar iets wat ik beloofd heb m.b.t. een vermelding boven een post.

Gepost op 17-02-2012 Om 14:38
…en dat is zňnder het stukje tekst waarin ik de splitsing naar Kd.s3 uitleg!!!

=D

Gepost op 17-02-2012 Om 14:42

Door: EsQuizzy
En voor wie Myst IV niet kent:

http://myst5.com/images/myst4pic006.jpg

Gepost op 17-02-2012 Om 14:46

Door: Yanaika
Kapitein Relon is het, Bedankt dat je het zegt zo kan ik het nu gemakkelijk bijhouden
Gepost op 17-02-2012 Om 15:36

Dit was service van de zaak. Eigenlijk moet jij daar meteen aan denken als er een nieuwe persoon wordt geďntroduceerd, hč!?

De volgende keer zeg ik het niet: ik ga ervan uit dat je het nu zčlf gaat bijhouden! =)

Gepost op 17-02-2012 Om 15:42

Door: Yanaika
Is goed dat zal ik doen.
Zodra er weer nieuwe namen zijn dan zet ik ze in de lijst ;)
Gepost op 17-02-2012 Om 15:51

Hoe ver bčn je eigenlijk met die lijst, Yanaika? =)

Gepost op 17-02-2012 Om 16:41

Door:
Die extra lange post van 414 was me niet ontgaan, maar die had je toevallig toch al geschreven. Je had zaterdag beloofd dat je de eerstvolgende post extra lang zou maken, speciaal op mijn verzoek en dat je dat ook boven aan de post zou zetten.

Vergeten?
Gepost op 17-02-2012 Om 16:53

Ik heb mijn hersens uitgebreid laten kraken maar ik kan mij van een dergelijke dubbele belofte serieus niets herinneren, schrijver. =)

Doet me denken aan die scčne aan het begin van The Robe:

Lady Diana: “…or have you forgotten your promise?”
Marcellus: “Forgive me… what promise?”
Lady Diana: “To marry me.”
Marcellus: “…Was I drunk?”
Lady Diana: “That is not very flattering, Marcellus.”
Marcellus: “I mean, could you describe the circumstances under which I am supposed to have made you this promise?”

Zoiets. Ik kan het me čcht niet herinneren en zou stellig neerzetten dat ik nooit iets heb beloofd over een vermelding bovenaan een post. Mijn gedachten gaan uit naar de vraag of je het gedroomd kan hebben dat ik dat beloofd heb...

=p

Gepost op 22-02-2012 Om 22:03

Door: Yanaika
Even denken ik ben bijna klaar met de mensenwereld haha. Heb de laatste weken druk gehad dus was van plan in de vakantie alle waterlingen te doen
Gepost op 17-02-2012 Om 18:16

Door:
Rapunzel was getuige, dus die kan mogelijk helderheid verschaffen, als dat nodig mocht zijn.

Maar stop aub je hersenen te pijnigen hiermee. ik vind het werkelijk niet belangrijk.
Gepost op 23-02-2012 Om 08:04

Daar gaat het mij niet helemaal om...

=)

Gepost op 23-02-2012 Om 13:26

Door: kiezel
Ongelooflijk hoe alleen al dat eerste zinnetje over kapitein Ortega een compleet scala aan tekenfilmherinneringen oproept!

Maarreh, dan heeft Gabriëlle de herhalingen gezien, óf jouw verhaal speelt, gezien haar leeftijd, midden jaren `90 (de Snorkels waren midden / eind jaren `80 op TV).

Toe ga mee naar Snorkelland in de diepe zee en beleef de avonturen van de Snorkels mee.
Gepost op 23-02-2012 Om 11:33

Herhalingen, VHS, dvd, de mogelijkheden zijn er wel om deze jeugdherinnering ook na de eerste uitzending te plaatsen, kiezel.

Maar inderdaad: geweldige herinneringen!

=)

Gepost op 23-02-2012 Om 13:17

Door: Rapunzel
http://www.youtube.com/watch?v=Zzvl4eMJEi4

Zit bijna weer met m`n duimpie in m`n mond en een haarlok in m`n hand ronddraaiend onder een fleecedekentje in de stoel... Memories
Gepost op 25-02-2012 Om 19:23

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.