Keiharde dromen s2 389 Tegelijk Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Door de vorm van de schelp draaide Gabriëlle bijna direct vlak op haar rug. Ze kon slechts raden naar de snelheid waarmee ze licht schommelend naar de bodem zonk. Sinds de allereerste keer dat ze zichzelf in Lidhia had aangetroffen, had ze al wel het één en ander aan ervaring opgedaan met ‘Lidhia in gesloten toestand’. Maar in al die gevallen was het de prinses geweest, die de geluiden van buitenaf interpreteerde. Natuurlijk had zij wel méégeluisterd, maar zij was niet verantwoordelijk geweest voor de acties die haar lotsvriendin daarop had ondernomen. Dit keer lag dat anders. Boven het snelle kloppen van Lidhia’s hart, dat in de zeer besloten ruimte versterkt leek te worden, viel bijna niets te horen. Met stijf dichtgeknepen ogen luisterde ze — zou het kraken van luitenant Vertocs schelp door die monsterlijke haai tot in de hare doorklinken? Of zou het roofdier achter háár aan komen…? Langzaam tikten de seconden voorbij, waarin steeds meer van de zachte geluiden van buiten de schelp tot Gabriëlle begonnen door te dringen. Waar wàcht dat beest op!? vroeg ze zich in stilte af, bang dat zelfs de zwakste fluistering de aandacht van het verschrikkelijke dier zou trekken. Hij had me toch al màkkelijk te grazen kunnen nemen!? Of heeft ’ie Vertoc gepakt en had ’ie daar genoeg aan? Ze opende Lidhia’s ogen. Heel zwak drong een diffuus lichtschijnsel tot in het naadloos gesloten pantser door, als het licht van een bewolkte dag door gesloten oogleden. Ze fronste. Had ze dat nou goed gehoord? Het leek wel… Ja, daar was het weer! Een stèm!? vroeg ze zich hoogst verwonderd af. „Prinses Lidhia?” klonk het, richtingloos maar ver weg vanuit het perspectief van haar kleine ruimte, waarin ze aan de zintuiglijke waarneming van de gestaag stijgende waterdruk en de wiegende balans merkte dat ze de bodem nog steeds niet bereikt had. Dat is de luitenant! realiseerde ze zich met een verraste schok. „Wat is er met u aan de hand, Hoogheid, als ik zo vrij mag zijn?” klonk Vertocs stem lichtelijk bezorgd maar toch duidelijk niet alsof een gruwelijk beest op het punt stond hen beiden te verslinden. „Schrok u nou zo van de —?” In dat laatste woord, dat ze niet verstond en waar ze evenmin iets zinnigs van kon maken, herkende Gabriëlle de aankondiging die Vertoc gedaan had vlak voordat zij die reuzenhaai ontdekte. Het klonk als ‘pilkakája’ en zette Gabriëlle via een zuinig klankverwantschap met de term ‘maharadja’ op de gedachte dat het beest blijkbaar een soort adellijke titel droeg in de cultuur van de waterlingen. Zoiets als een heilige koe of zo, bedacht ze ergens in een uithoek van haar bewustzijn. Hoe het ook zij, luitenant Vertoc beschouwde het beest als ongevaarlijk. Dàt was de belangrijke boodschap die vanuit de rustige stem in het omringende water tot Gabriëlle doordrong. Er was géén gevaar. Ze kon Lidhia’s schelp weer openen. … Plotseling had ze het warm en koud tegelijk… „Prinses Lidhia?” klonk Vertocs stem, beleefd afwachtend.
Gepost op 16-10-2011 om 22:02 uur 133 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door:

Geniaal. Ben benieuwd hoe ze hier een goeie uitleg voor heeft. spannend

Gepost op 16-10-2011 Om 22:11

Jij hebt een nieuw stopwoordje, geloof ik. =) Dank je voor het compliment. *bloempje*

Gepost op 17-10-2011 Om 11:56

Door: Rapunzel

Aha, de Pilkkakaia! Dacht eerst dat Eliyna en Ferdec weer terugkwamen, maar dat kan niet want die hebben de Lakkakaia Twee dingetjes: Is het trouwens niet te grazen nemen? En in het zinnetje daarna mis je volgens mij twee keer een spatie voor `ie... Ja, ze kàn de schelp weer openen, maar ik zou het denk ik ook warm en koud tegelijk krijgen als de schelp in een reflex (spanning) of zo gesloten was en nu... moet `ie weer open... en dàt moet ze zèlf doen...

Gepost op 17-10-2011 Om 11:39

Hihi, dat dat ik bewust fout gedaan, zo van: makkelijk denkende tiener in paniek. Maakt zich niet druk over haar interne taalgebruik daar. =| Maar in Gabriëlles karakter... Tja, je hebt natuurlijk gelijk. Ik pas het aan. =) Mar misschien verander ik het weer terug als ik het verkeerd toch natuurlijker vind, daar. *ondeugend*

Gepost op 17-10-2011 Om 11:45

Door: EsQuizzy

Gepost op 17-10-2011 Om 11:55

Door:

Mooi geschreven.

Gepost op 17-10-2011 Om 16:37

Ja, vind ik ook. =D Wat vind jij van die gedachten van Gabriëlle, Schrijver? Vind jij dat ze taalkundig correct moeten zijn of mag Gabriëlle in jouw optiek ‘slordig denken’? =)

Gepost op 17-10-2011 Om 20:34

…te grazen hebben. Een combinatie van twee verwante zegswijzen. Maar ook in het algemeen is de vraag relevant, denk ik. =)

Gepost op 17-10-2011 Om 21:44

Door:

Volgens mij hebben wij dit gesprek al eens eerder gevoerd onder één van de beginposts van Kd waar één van de hoofdpersonen zichzelf omschreef als enigst kind. Remember?

Gepost op 17-10-2011 Om 22:13

Dat was praten. Dit is denken. Zou het verschillend zijn? Denken doe je volgens mij niet altijd met woorden... Dus of het altijd in "correct taalgebruik" gaat... ik vraag het me af. Misschien wel in heel slordig taalgebruik, en gaan we dingen pas echt in (correcte) taal omzetten als we heel bewust ergens over nádenken of wanneer we iets willen gaan zèggen... Leuk om over na te denken!!! =) ...vind ik. =D

Gepost op 18-10-2011 Om 08:26

Door: Rapunzel

Heb *ergens* nog wel een boek/reader voor je liggen hierover, dènk ik (hihi) Dit soort thema`s was namelijk tentamenstof voor Semantik... en het was behoorlijk interessant, vond ik toen

Gepost op 18-10-2011 Om 09:27

*grinnik*

Gepost op 18-10-2011 Om 11:02

Door:

Als je als schrijver lettelijk gaat weergeven wat mensen zeggen of denken kan de tekst voor de lezer erg verwarrend worden. Daarom ontkom je er als schrijver niet aan om dingen mooier en gelikter weer te geven dan ze in werkelijkheid zouden worden gezegd of gedacht, tenzij het voor het verhaal functioneel is dat je het realistisch weergeeft. Je ziet dat vaak in bijvoorbeeld tienerboeken dat de schrijver ervoor kiest de msn-taal weer te geven om zo de sfeer onder de tieners beter te beschrijven. Dan is het functioneel. injouw pst hie kan ik me bij beide opties wat voorstellen. Je zou als lezer kunnen denken dat je een taalfout hebt gmaakt, maar het zou ook fuctioneel kunnen zijn in die zin dat het de toch nog enigszin verwarde toestand van Gabriele weergeeft. Persoonlijk zou ik voor de eerste optie gaan, want de rest van haar uitspraken zijn taalkundig perfect. Ze zou in mijn optiek vaker eens een slip of the mind moeten maken wil het overtuigend functioneel zijn.

Gepost op 18-10-2011 Om 09:44

Thanks for sharing your thoughts on the subject. =) Ben het wel grotendeels met je eens.

Gepost op 18-10-2011 Om 11:01

Door:

De fouten in mijn eerste zin waren niet fuctioneel. Gewoon laptop-pobleem en vergeten de tekst te controleren.

Gepost op 18-10-2011 Om 09:47

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.