248816
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Keiharde dromen s2
348 Gezellig
Door: EsQuizzy
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Drama / Roman
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

„Doei Roos! Dàg, tante Fabiënne!”
K’l-lik!
Buiten stonden ze met z’n tweeën, in de gouden gloed van de buitenlamp naast de keukendeur. Er danste een nachtuiltje omheen, onweerstaanbaar aangetrokken tot het licht. Tim glimlachte eens naar Amber; zij glimlachte onzeker terug.
„Ik moet echt naar huis, we gaan zo eten,” zei het meisje, terwijl ze haar blauwe wanten aantrok. Van onder haar gebreide muts vielen aan weerszijden van haar smalle gezichtje een paar strengen blond haar, die helder oplichtten in het diffuse licht van de kleine gloeilamp.
„Oh, eh, ja!” kwam Tim weer tot zichzelf. „Naar huis. Natuurlijk. Ik fiets wel even met je op — als je dat goed vindt?”
Amber maakte een lichte beweging met haar schouder, maar leek die niet af te maken en pakte haar fiets.
„Tuurlijk!” zei ze.
Tim beet op zijn lip. Dat antwoord had zó vanzelfsprekend geklonken, zo weinig zeggend…
Kom op, dacht hij. Wat had je dàn verwacht!? Dat ze je hier voor het raam om de hals zou vallen en in je oor zou fluisteren van: ‘Mijn prins! Blijf àltijd bij mij! Laat mij nóóit uw aanwezigheid aan mijn liefdevolle zij moeten ontberen!’?
Hij grimaste eens — haalde James van het slot en liep naast Amber in het kille duister de oprijlaan af. Bij de weg aangekomen wilde hij zijn been over de fiets slaan, maar Amber was hem voor met haar voorstel: „Zullen we lopen? Het is maar een klein stukje — de andere kant op…”
Tim, die zich prettig warm voelde worden bij het welkome vooruitzicht om nog wat langer bij Amber te kunnen zijn, staakte zijn beweging, haalde zijn schouders op en zei: „Mij best!”
Meteen schaamde hij zich. Hoe weinig zeggend had hij nu zèlf gereageerd!? Wat bracht hij daarmee op háár over!?
Zwijgend liepen ze naast elkaar, de fietsen aan de buitenkant. De stoep was nèt niet breed genoeg: James moest genoegen nemen met afwisselend de straat en de goot.
Tic-ticke-tic-rrrr-tric-tic-tickeleticke-tic-tic-tic… — de fietsen hadden het ondanks dat ruimtegebrek gezellig genoeg om hen heen.
Tim voelde zich daarentegen een kluns: wat moest hij zèggen!? Gelukkig had hij indertijd met Marina geleerd dat je beter níéts kunt zeggen dan iets dòms… dus zweeg hij maar. Hij voelde zich zo opgelaten als een losgeslagen tros wedstrijdballonnen zonder adreskaartje.
Ticke-tic-tic-ticke-tic-trik-rrr-tic-trik-trik-ticke-tic…
„Gezellig, zo even wandelen,” zei Amber.
„Ja,” beaamde Tim automatisch, waarbij zijn stem oversloeg en hij direct zijn keel schraapte in een halfslachtige poging dat te maskeren. Bedoelde ze haar woorden sarcastisch!? dacht hij intussen. Prettig warm was niet zo heel prettig warm meer…
De fietsen zetten hun conversatie geanimeerd voort terwijl Tim en Amber zwijgend naar het lichte, regelmatige getik luisterden.
Gezèllig, dacht Tim mistroostig.

Gepost op 18-05-2011 om 22:37 uur
171 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)



Door:
Oke, ik zou net naar bed, maar ja. Kd he?

Mooie post. Dacht even: wat doet Tricticlic boven water, maar dat was gewoon de regen.

Leuk, die personificatie van die fietsen. Ik hoor ze gewoon plezier maken.

Gepost op 18-05-2011 Om 22:50

Euh, regen? =)

Volgens mij is het droog, hier.

Maar bedankt voor de complimenten!

Gepost op 18-05-2011 Om 22:54

Door: Levanda
Geweldig: zo opgelaten als een tros losgeslagen wedstrijdballonnen zonder adreskaartje!Dat moet mijn favoriete in tot nu toe zijn

Haha, ik herken het gevoel helemaal
Gepost op 18-05-2011 Om 22:50

=)

Gepost op 18-05-2011 Om 22:57

Door:

Foutje. Sorry.
Gepost op 18-05-2011 Om 23:06

Dat getik was een beetje een experiment. Ik weetniet of het duidelijk genoeg overkomt als het getik van de fietsen. Blijkbaar niet, als je het in eerste instantie interpreteerde als regen? Dan kan ik het namelijk beter weglaten en gewoon omschrijven.

Ik vind het weergeven van geluiden zo leuk, maar soms is omschrijven beter. Wat vind jij in dit geval?

=)

Gepost op 19-05-2011 Om 06:12

Door:
Het was slordig lezen van mij dat ik het verkeerd interpreteerde. De schuingedrukte regels sprongen mij direct in het oog zodra ik de post opende en meteen dacht ik aan Tricticlic. Ik vind het weergeven van geluiden ook leuk, alleen wat je beschrijft in het zinnetje ervoor, daar stel ik me een ander geluid bij voor. De zin daarna maakt het wel weer duidelijk genoeg. Vind ik leuk.

Jouw verhalen lenen zich goed voor aandachtig lezen en herlezen. Pas dan haal ik er uit wat je er in hebt gestopt. Meestal ga ik bij de eerste keer lezen voor de grote lijn en bij herlezen lees ik wat dieper. Dan lees ik dit soort leuke details als gezellige geluiden ook echt en kan ik daarvan genieten. Wat mij betreft laat je het zo.


Gepost op 19-05-2011 Om 08:37

Ja, toen ik het schreef moest ik ook aan Trikticlic denken. =) Ik vroeg me al af of die associatie ook bij de lezers naar voren zou komen. Ja dus. =D

Maar bedankt.

De verwijzing naar James wekt géén verwarring in de hand? =)

Gepost op 19-05-2011 Om 08:47

Door:
Ticje wel =D
Geintje. Nee. Het is mij allemaal duidelijk.
Gepost op 19-05-2011 Om 09:20

Mooi. Voor wie het niet duidelijk is: Kd·330 Samen.

=)

Gepost op 19-05-2011 Om 09:35

Door: Tines
Die wist ik dan juist wel! Hihi, dit is zo schattig: die wederzijdse verlegenheid en halve frustraties omdat je eigenlijk had gewild/ had moeten/ had gehoopt... Mooi en lief gedaan, hoor.
Gepost op 19-05-2011 Om 19:09

Dank je. =)

Ja, zóóó frustrerend!!!

=|

Gepost op 19-05-2011 Om 21:00

Door: Rapunzel
Aah, was alweer `vergeten` dat Tim zijn stalen ros James noemt... leuk

Herken weer veel in Tims voortdurende denken (in zichzelf, over zichzelf/zijn reageren en over wat de ander wel niet zou kunnen denken...) één van m`n eigen ergernissen aan mezelf... probeer het af te leren, lukt nog niet altijd even goed

Gepost op 19-05-2011 Om 21:36

Hfff. Join the club.

=)

Gepost op 19-05-2011 Om 22:19

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.