248816
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Keiharde dromen s2
319 Schietgebedje
Door: EsQuizzy
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Drama / Roman
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten

„WAT IS ER IN G—NAAM MET MIJN STEREO GEBEURD!!!???”
Hijgend van woede en verontwaardiging stoof Fred de keuken van huize Welder binnen, waarbij Rosa’s konijn Scramble zijn naam eer aandeed door binnen één tel vanuit rustpositie in een voor hem vertrouwd holletje onder een oud plastic voetenbankje te schieten. In de nagalmende stilte rolden een paar stukjes geperste houtvezel uit de groene kooi onder het woonkamerraam tikkend over de plavuizen. Het diertje stampte nog eens angstig met een achterpoot.
„ALS IK TIMO IN MIJN HANDEN KRIJG, DAN — dan zal…”
Freds tirade bevroor onder de imponerende blik van zijn moeder, die de ‘nul Kelvin’-grens behoorlijk benaderde vanuit haar favoriete leren draaifauteuil. Hij kende die gezichtsuitdrukking wel van haar, maar zo koud als dit had hij hem nog niet meegemaakt. In een poging zijn houding ten minste nog een béétje in stand te houden vroeg hij blozend, en brutaler dan hij uit ervaring zou moeten durven: „…Wŕt!?”
Fabiënne Welder trok een wenkbrauw op — een klein stukje maar. Rosa lag boven op bed. Dat was meteen een goede straf voor haar eigenmachtige wraakactie.
Nu dit vuurspuwende tijgertje nog zien te temmen.
„Over die grove vloek van jou zullen we het vanavond wel even met je vader hebben,” begon ze ijzig. Fred knipperde met zijn ogen en veerde een klein stukje terug alsof haar woorden letterlijk bij hem insloegen. Zijn moeder stond op uit haar stoel, pakte een geel bolletje uit een glazen pot met soortgelijke vormpjes in allerlei kleuren en opende het bovenluik van de konijnenkooi. Terwijl Scramble vanuit zijn schuilplaats het snoepje-voor-de-schrik met zijn bekje aanpakte, zei Fabiënne zacht maar duidelijk: „Ik heb goed nieuws: Rosa is vanmorgen uit het ziekenhuis ontslagen.” Ze kwam overeind en keek de oudste van haar twee zoons met een gespannen glimlach aan. Fred werd vuurrood, maar hield zich stil op een gekunsteld onverschillig klinkend „Oh?” na. Fabiënne controleerde de potgrond van een plant in de vensterbank op vochtigheid en vervolgde: „Ze moet nog čcht voorzichtigaan doen, en de pleister mag de komende weken nog niet van haar oog af — behalve voor controle van de wond en verschoning, natuurlijk.”
Freds zwijgen sprak boekdelen, vond ze. Ze wist dat ze hem met zijn overtreding moest confronteren en stak nog een ‘in stilte’-schietgebedje af.
Ze vond dit gedeelte van ‘opvoeden’ bepaald niet leuk.
Op hoop van zegen, dacht ze, waarop ze schijnbaar ongeďnteresseerd zei: „Ze wilde, toen ze thuisgekomen was, graag even in haar dagboekje schrijven…”
De reactie was direct en heftig, in tegenstelling tot wat Fabiënne gehoopt had maar in lijn met haar verwachting.
„Heeft die stomme…” Hij slikte het woord dat op zijn tong lag juist op tijd in. „MIJN stereo!!!” Met een luide klap sloeg de gangdeur dicht, gevolgd door het harde bonken van zijn opgewonden voetstappen. Fabiënne sloot haar ogen in een diepe zucht.
„Daar gaan we weer,” fluisterde ze vermoeid, voordat ze in beweging kwam om Fred te volgen.

Gepost op 24-01-2011 om 09:50 uur
435 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)



Door: EsQuizzy
Dit is de eerste post van de tweede serie Kd. Ik heb het verhaal puur gesplitst om de snelheid van de bloCnoot-server te bevorderen. We gaan met deze post gewoon verder waar ik gebleven was in Hoofdstuk 11.

Terugbladeren kan: verander het getal 2624 in de adresbalk bovenaan dit venster in 2602, en je gaat naar Kd·318, de vorige post.



Gepost op 24-01-2011 Om 10:24

Door: Rapunzel
Oei, oei, oei
Mama zijn is toch ook niet altijd makkelijk
Gepost op 24-01-2011 Om 13:03

Ik zou het niet weten, Rapunzel. =)

Gepost op 24-01-2011 Om 13:18

Door: Rapunzel
Hihi, me neither, but I thought so
En ondanks dat jij het niet weet, ben je toch prima in staat het weer te geven

Gepost op 24-01-2011 Om 14:13

Vanwege het feit dat ik het *niet* weet, is het eigenlijk meer een poging tot inleving — met hier en daar een vleugje eigen beleving. Maar dat geldt meer voor Freds gedeelte dan dat van Fabiënne.

=)

Gepost op 24-01-2011 Om 14:28

Door: inem
Oeh....en nu? Ik verder lezen
Gepost op 26-01-2011 Om 11:52

=)

Gepost op 28-01-2011 Om 13:06

Door: kiezel
...zijn moeder, die de ‘nul graden Kelvin’-grens behoorlijk benaderde...

Wellicht wist je dat wel, maar een temperatuur in Kelvin meet je niet in `graden` maar simpelweg in `Kelvin`. Dit in tegenstelling tot graden Celsius of graden Fahrenheit.

0K (en niet 0°K) is gelijk aan -273,15°C (wat weer overeenkomt met -459,67°F).

Tot zover deze natuurkundige reactie, nu weer over naar de taalkundige kant: en daar heb ik natuurlijk weer niets op aan te merken!
Gepost op 03-02-2011 Om 14:10

Volgens mij was dat ook taalkundig, kiezel. Dank je! Je hebt helemaal gelijk. Dat van 0K zonder graden wist ik ook wel ook, trouwens... *bloos*

Leuk je weer te lezen! Long time no see!

=D

Gepost op 03-02-2011 Om 14:23

Door:
yes bij kd 2 ikk lees dit vanmiddaf verder omdat ik nu ga ontbijten en darna winkelen
Gepost op 15-07-2011 Om 09:21

Door:
haha precies een broertes en zusjes probleem
Gepost op 15-07-2011 Om 11:01

Door: EsQuizzy

Ja. Ik heb een zus, dus van toen wij zo jong waren heb ik nog wel een paar herinneringen. Niet zoiets heftigs als dit, hoor… maar ja, het is een broertjes- en zusjesprobleem, ja...



Gepost op 18-07-2011 Om 23:01

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.