Keiharde dromen 310 Onbewust Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Nog binnen de paar tellen waarin Lidhia de tafel bereikte, zwom de luitenant al beschermend over haar heen. „Voorzichtig, Hoogheid,” maande hij haar fluisterend, al was ieder geluid dat ze maakten overal in de bibliotheek te horen. Een snik welde op in Lidhia’s borst toen ze magister Toenak bereikte, die — zo op het eerste gezicht levenloos — met open ogen voorover over het tafelblad hing. „Nee!” jammerde ze, terwijl ze haar hand zacht over zijn koele wang legde. Ze stelde zich al helemaal voor hoe ze binnen enkele dagen nòg twee bijzettingen zouden moeten uitvoeren — waarvan één die van haar meest vertrouwde vriend… Gabriëlle voelde hoe zeer Lidhia’s lichaampje reageerde op de emotionele overbelasting: ze schudde er gewoon van! Het enige dat Lidhia’s aandacht had, was Toenaks gezicht. Ze nam zijn hoofd tussen haar handen en draaide het voorzichtig, liefdevol, naar zich toe. Vlak voor dat van háár lag het, zwak reflecterend in haar eigen tweekleurige lumi-gloed — donker, stil en zonder het vertrouwde punten- en lijnenspel van de levendige roodtinten… Alleen de sterk reflecterende felrode irissen lichtten echt op, met aan de binnenranden en in het glanzend diepzwart van de wijde pupillen het miniatuur spiegelbeeld van Lidhia’s eigen patroon en ogen. Ze klemde haar kaken op elkaar; wilde niet huilen maar snikte toch terwijl ze haar voorhoofd rouwend tegen het zijne legde. Datylox, in tegenstelling tot de prinses alert op de omgeving, richtte zich inmiddels op de andere waterling. „Dit is de heer Murox,” gaf hij aan. Lidhia werd door haar verbazing over de voor háár onverwachte identiteit van de andere waterling uit haar verdriet om de magister getrokken: „H… Heer Murox?” stamelde ze. „Maar… waar is de médica dan!?” Speurend keek de luitenant in het rond; in de stralenkrans van hun luminescentie was vooralsnog geen gevaar te bespeuren. Maar ook de medica zag hij niet. Voorzichtig legde hij twee vingertoppen op Murox’ keel, waarbij hij waakzaam om zich heen bleef kijken. Plotseling voelde Gabriëlle hoe Lidhia’s gehoor suizend dicht leek te trekken, terwijl Datylox ineens heel ver bij haar vandaan leek te zwemmen, daar aan de andere kant van het studiemeubel. Hij zei iets, maar ze kon hem niet volgen — het was alsof hij door een kazoo praatte, en dat in een galmende kathedraal terwijl zij, bij wijze van spreken, water in haar oren had. De bibliotheek begon in haar beleving te kantelen terwijl zwarte vlekken voor Lidhia’s ogen verschenen. Vanuit de verte klonken nu nog méér vervormde stemmen; zwom er een vaag bekende schim op Gabriëlle af — was dat niet de koningin…? Ze draaide zich behaaglijk om in haar bed en opende half haar ogen. Wat een vreemde droom was dat, dacht ze, stil genietend van haar loomheid. En wat vreemd dat Lidhia zomaar in de bibliotheek in slaap gevallen is. Of was dit weer een actie van mamma— …van de koningin? Gabriëlle bloosde bij het besef dat ze Lidhia’s moeder blijkbaar onbewust ook als de hare was gaan beschouwen. Nee, redeneerde ze langzaam verder. Die zingende fluittoon was er niet — en die hoofdpijn óók niet. Ze besloot dat ze niet wist waarom ze ineens weer thuis, wakker, was. Met dat besluit als beginpunt dwaalden haar gedachten langs de magister. Zou hij ècht dood zijn? Vermoord dan, waarschijnlijk, samen met Murox? Dat zou echt verschrikkelijk zijn voor Lidhia: eerst Kirja, en dan nu die lieve, oude magister… En waar was de medica, Ishtaran, gebleven!? Die zou toch zeker niet… Gabriëlle twijfelde: zou de medica, die altijd zo rustig en vriendelijk op zowel Lidhia als op háár overkwam, de twee andere geleerden vermoord hebben!? Ze kon het zich maar moeilijk voorstellen. Aan de andere kant, Hagiysh was óók steeds beleefd en vriendelijk, redeneerde ze aarzelend. Maar, los van wie het gedáán heeft: waaròm is dit gebeurd!? Logica leidde haar nu snel ontwakende verstand tot slechts één conclusie. Ze fronste, en probeerde de laatste scènes in de bibliotheek weer terug te halen, zoals ze die via Lidhia’s zintuigen had meebeleefd. Op het moment dat haar vader — Lidhia’s vader, verbeterde ze zichzelf — hen uit de bibliotheek had gestuurd, had ‘hun’ vondst, het tweetalige boek, op de tafel gelegen, waar magister Toenak het voorzichtig op neergelegd had. Haar gedachten speelden de laatste scène nog eens af, vanuit haar geheugen. Wat hen in eerste instantie niet opgevallen was, realiseerde zij zich nú! Met schrik fluisterde ze: „Het boek làg er niet meer…!”
Gepost op 22-12-2010 om 09:11 uur 229 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door:

Mooi stukje weer, EsQuizzy. Ik vind het sterk in deze post dat je het verhaal grotendeels beschrijft vanuit de ogen van Gabrielle. Dat past hier heel mooi.

Gepost op 22-12-2010 Om 09:45

Dank je wel! Wat vind je verder van wat er gebeurt? Wat denk je dat er gebeurd is? Wat denk je dat er met Lidhia gebeurt? Ikke nieuwsgierig. =)

Gepost op 22-12-2010 Om 13:51

Door: inem

Ik vind het wel heel zielig... Wat gaat er allemaal gebeuren....nu... Snel verder, EsQz. Ik vind het goed geschreven!

Gepost op 22-12-2010 Om 11:35

Ja, ik vind het óók zielig... Wat denk je zelf dat er gaat gebeuren nu? =)

Gepost op 22-12-2010 Om 13:57

Door: inem

Ik hoop dat er niets met de rest gaat gebeuren... Ik denk dat ze het boek gaan zoeken...

Gepost op 22-12-2010 Om 14:46

Door: Rapunzel

Ach, ach, ach, die arme Lydhia toch... =( De reactie van Gabriëlle vind ik wel een beetje vreemd hier Normaal wordt ze toch heel anders (onrustiger, emotioneler) "wakker" als ze e.e.a. beleefd heeft in Lydhia`s wereld. Verder benieuwd wat/wie er achter zit...

Gepost op 22-12-2010 Om 20:23

Jah... =( Eigenlijk zou het wel interessant zijn om eens de scènes op te zoeken waarin Gabriëlle en Lidhia ;·) wakker worden. Dan zouden we kunnen kijken of deze keer echt zo uit de toon valt. =) Volgens mij niet, namelijk. De keer dat Gabriëlle echt in paniek was, was dat geval met die haai, in Kd·102 Staccato en Kd·103 Eeuwigheid. Maar daar was dan ook de situatie ook wel naar, kijkend naar hoe ze uit Liliaño ‘getikt’ werd die keer. Dus die keer vormde in *mijn* beleving eerder een uitzondering. Meestal zijn de overgangen vrij geleidelijk, volgens mij. Daarbij, ik word ook elke ochtend ‘anders’ wakker: de ene keer vrolijker, slaperiger, emotioneler, uitbundiger, uitgeruster, rustiger &c. dan de andere keer. Is dat echt zo vreemd? Heb jij een vermoeden, idee, intuïtie, brainwave over wat er in deze post en in de bibliotheek allemaal gebeurd is? =)

Gepost op 22-12-2010 Om 21:16

Door: Rapunzel

Yeah!! Gelukt!! Jou kan ik vaker wat vragen

Gepost op 22-12-2010 Om 20:24

=)

Gepost op 22-12-2010 Om 21:18

Door: Rapunzel

Hm ja, dat zou ik dan idd eens op moeten zoeken Neuj, is niet vreemd. Was maar zo een gevoel, do not know why Heb zo toch 2 weken Kerstvakantie, tijd zat om me dan daar eens in te verdiepen Laat het je wel weten ergens tussen 1e Kerstdag en 9 januari Ga nu eerst maar eens mijn bedje opzoeken Eens kijken "hoe" ik morgen wakker word Vwb je vraag: ben benieuwd wat jij ervan gepuzzeld hebt Maar ik ga er in mee: Misschien is het wel onze medica, die meer weet/doet, dan wij vermoeden, of misschien is ze zelf ook wel slachtoffer en ligt ze in een ander deel van de bieb. Of is het Rehinor, die helemaal het criminele pad op gegaan is... tsja... wellicht zijn ze ook nog niet dood. Wie weet er (nog meer) van het "geheim" af en wil het geheimhouden? Welterusten!!!

Gepost op 22-12-2010 Om 23:09

Welterusten en bedankt voor je leuke reactie!!! =)

Gepost op 22-12-2010 Om 23:17

Door:

Mij ook nieuwsgierig. Dan zijn we allebei niewsgierig.

Gepost op 23-12-2010 Om 10:04

Ok. =)

Gepost op 23-12-2010 Om 10:32

Door: EsQuizzy

@Rapunzel: ...en? Hoe werd je vanmorgen wakker?

Gepost op 23-12-2010 Om 10:34

Door: Rapunzel

Thanx for asking

Gepost op 23-12-2010 Om 12:24

Door: EsQuizzy

Ik neem aan dat "" het antwoord was op mijn vraag?

Gepost op 23-12-2010 Om 12:50

Door: Rapunzel

Jep, dat was het antwoord op je vraag Normaalgesproken had je een iets "lolliger/scherper" antwoord gekregen, maar kon zo gauw even niks geniaals verzinnen hihi, wellicht toch niet helemaal goed uitgeslapen

Gepost op 23-12-2010 Om 17:18

Door:

De medica is er niet, wat heel veel kan zeggen. Misschien is ze ontvoerd om de beschuldiging op haar te laten vallen, een echt góede andere reden om haar te ontvoeren komt zo even niet bij me op. Misschien is ze (daarna) vermoord en ergens anders gedumpt, of ligt ze daar zwaargewond te wezen, of natuurlijk ‘gewoon’ gevangen, etc... Het kan ook zijn dat ze ontsnapt is - op het moment dat ze aangevallen werden, of later, als ze meegenomen is. Verder: wat in het boek staat kan wel eens iets heel anders zijn dan wat ze had verwacht, she couldn‘t cope with it, and... despaired. De medica is(was) als een dochter voor Toenak, wat niet hoeft te zeggen dat hij als een vader voor haar is. Er valt wel uit af te leiden dat a) de medica echt niet Toenak zou vermoorden; of b) dat ze wist dat Toenak haar niks zou doen. Jeej, complot-theoriën! Even denken of ik nu wel genoeg gehad heb...

Gepost op 02-01-2011 Om 15:51

=) Dank je voor de leuke reactie, Eclipse!

Gepost op 02-01-2011 Om 16:18

Door:

Gepost op 03-01-2011 Om 19:59

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.