|
|
Keiharde dromen 303 Ritueel
|
Door: EsQuizzy
|
Commentaar van de schrijver:
Vandaag is het alweer de derde verjaardag van Keiharde dromen... =)
|
Categorie: Drama / Roman
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
|
|
Met de nodige slippartijtjes, maar gelukkig zonder te vallen, kwam Gabriëlle thuis. Ze zette haar fiets in de schuur, die nu nog donkerder was dan anders omdat haar vader de gesneuvelde glasplaat in de deur tijdelijk had vervangen door een plaat hardboard.
Aan het plafond deed een oud, stoffig gloeilampje zijn best om Gabriëlle behulpzaam te zijn bij haar speurtocht tussen een stapel oude troep in een groot houten krat — het spul dat tegen een oude muur op een eenzaam boerenerf de perfecte omstandigheden zou kunnen scheppen voor steenuiltjes.
Prinses Lidhia kon maar weinig maken van sommige dingen die door Gabriëlles paars geschoeide handen gingen. Ze had er bij de meeste voorwerpen geen idee van wat het was en waar het voor kon dienen. Gabriëlle bromde of gromde bij sommige dingen wel even, maar niets verstaanbaars of begrijpelijks. Ook uit de gevoelens van haar gastvrouw kon Lidhia niets opmaken: geen van de objecten veroorzaakte ook maar de geringste, voor haar waarneembare, emotionele respons. Ook niet toen Gabriëlle onder begeleiding van een zacht „Aha!” een vreemd voorwerp met een eigenaardige kleur en een rond gat zag en het oppakte om ermee de schuur uit te lopen.
Uit het huis haalde ze een langwerpig voorwerp waarvan Lidhia evenmin het nut kon bepalen. In het steegje achter de schuur hurkte het luchtmeisje neer; zette de terracotta bloempot op het kruispunt tussen vier stoeptegels.
Met een ingesleten beweging gleed haar rugtas van haar schouder. Het slapleren ding flopte op de harde grond. Ze trok de klep open en stak haar hand in de tas om even rond te voelen. Nog voordat Gabriëlle gevonden had wat ze zocht, begreep Lidhia dat het om de envelop zou gaan.
Ze staarden er even naar — beide meisjes met hun eigen gedachten.
Gabriëlle opende haar papieren plaaggeest, trok de inhoud eruit en verfrommelde de omslag, waarna ze de prop achteloos in de bloempot dumpte.
Het was de tekst op het vel papier dat haar emoties blokkeerde — Lidhia voelde Gabriëlles afkeer die als een klemmend putdeksel onder hoge druk stond terwijl Gabriëlle het blad openvouwde en alleen de eerste twee woorden las om te controleren of het ècht het originele blad was.
„Niemand krijgt,” herhaalde ze mompelend het gelezene. „Inderdaad: niemand krijgt dit papier óóit nog te zien.”
Met een bijna ritueel gebaar drukte ze het blad met twee handen langzaam in elkaar tot een tweede losse bal, die bij de gewezen envelop in de aardewerken pot kwam te rusten.
Een paar klikjes met het staafje dat ze uit de keuken gepakt had, en algauw blakerde het papier via bruin naar zwart onder de snel vretende vlammen, die van onder naar boven hun destructieve werk snel maar grondig verrichtten. Lidhia keek geboeid naar het proces en snoof met Gabriëlle de scherpe brandlucht op, die zich met de kringeltjes lichtblauwe rook in de lucht verspreidde. De flakkerende vlammen lichtten op en beangstigden de prinses even, maar Gabriëlle leek niet bang te zijn voor het in Lidhia’s ogen levende licht.
De gloeiende dans was een kort leven beschoren. Al voordat Lidhia besloot dat Gabriëlle vaker dit licht moest hebben gebruikt, was het verdwenen. Van de brief en de enveloppe was niets méér over dan wat flinterdunne, grijszwarte en witte fliebertjes op de bodem van de pot.
„Die woorden hoef ik nóóit meer te zien,” zei Gabriëlle schor. „Die hebben zich allang in mijn geheugen gebrand.”
Ze stak de aansteker terug in de zak van haar jack, hees de rugtas over haar schouder en pakte het aardewerk bij de verbrede rand. Pijnlijk stond ze op — van haar heup en dijbeen zou ze nog wel een paar dagen last hebben…
De as dumpte ze in de kliko; de bloempot werd teruggezet in het krat. Nadat ze de aansteker teruggelegd had in de keuken en de buitendeur van binnen uit op slot gedraaid had, slofte ze de trap op, naar haar kamer. Nauwelijks nam ze de moeite om de gordijnen te sluiten — alleen met het oog op de achterburen schoof ze ze dicht, waardoor ze in een zachtblauwe waas stond.
Twee minuten later legde ze haar hoofd op haar kussen en trok ze de dekens wat omhoog. Rustig liet ze de lucht uit haar longen ontsnappen, in een poging al haar spanning van zich af te laten glijden. Maar zo eenvoudig als het verbranden van een stuk papier was het oplossen van haar probleem niet. Er stond voor die middag nog een afspraak — dat wist ze maar al te goed.
„Zo, Lidhia, hier ben ik in ieder geval veilig,” fluisterde ze. „Nu kun je zònder zorgen gerust een tijdje wakker blijven. Ik ben nèt zo benieuwd naar dat boek als jullie!”
|
Gepost op 28-11-2010 om 13:11 uur |
179 keer gelezen |
|
Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen) Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)
Door: |
Mooie ontwikkeling. Leuk geschreven. Ik moest even denken aan KD5 bij ritueel gebaar.
|
Gepost op 28-11-2010 Om 14:25 |
=)
|
Gepost op 28-11-2010 Om 16:20 |
Door: |
Sorry dat ik er weer over begin, maar begrijp ik nou goed dat Gabrielle als het ware bepaalt wanneer Lidhia wakker wordt/ kan worden? Als Gabrielle dan eens een hele nacht opblijft, verslaapt Lidhia zich dan?
Ik begrijp het nog niet helemaal en ik had je beloofd dat ik in het vervolg geoon doorvraag als ik iets van jou niet snap.
|
Gepost op 29-11-2010 Om 14:01 |
Prima hoor! =)
Vanuit Gabriëlle gezien is het in ieder geval het proberen waard. Ze flikte dat kunstje tenslotte al eens eerder in Kd·60 Dekens (tot en met Kd·64 Perspectief ).
Maar let op: het is niet noodzakelijkerwijs Gabriëlle die bepaalt "wanneer" Lidhia wakker wordt. Tenslotte bepalen wij ook niet wanneer we zelf in slaap vallen.
Maar... andersom werkt net zo goed, zoals we in Kd·295 - ·297 en ·299 zagen.
=)
Wat betreft het hypothetische geval dat Gabriëlle (of Lidhia, andersom) een hele nacht op zou blijven: dat hebben ze nog niet uitgeprobeerd, dus daar valt nog weinig zinnigs over te zeggen.
=)
|
Gepost op 29-11-2010 Om 14:14 |
Door: EsQuizzy |
Om nog iets directer (maar misschien niet meteen begrijpelijker) te antwoorden op je vraag: als Gabriëlle een nacht op zou blijven en twee dagen achter elkaar wakker zou zijn, zou het mogelijk zijn dat Lidhia zich verslaapt, die hele dag en de volgende nacht dóór slaapt of gewoon de volgende ochtend wakker wordt en gewoon één nachtje blijkt te hebben geslapen — of een uurtje, misschien — zonder dat iemand er iets van merkt.
Herinner je je de term "onregelmatigheid" nog, die ik in de context van Lewis’ Narnia-serie gebruikte, laatst? Daar heeft dit mee te maken.
|
Gepost op 29-11-2010 Om 14:23 |
Hier een volledige uitleg van het concept, voor de geïnteresseerden: de tijdlijnen van Gabriëlles en Lidhia’s individuele bewustzijn lopen niet parallel en (in het 3D vlak) niet op dezelfde hoogte. In de normale situatie zouden zij allebei een eigen bewustzijnslijn hebben die gewoon hun eigen tijdlijn volgt, of ze nou slapen of waken. In slaaptoestand zou het een niet-actief, heel dun lijntje zijn tenzij ze dromen.
In hun huidige situatie echter zijn hun bewustzijnslijnen a.h.w. versmolten tot één en dezelfde lijn, die tussen hen in heen en weer flik-flakt op de momenten dat één van hen wakker wordt (of, in de andere richting, in slaap valt). De trajecten die hun individuele tijdlijnen horizontaal tussen die "flik-flak-punten" afleggen, zijn alleen niet altijd rechtlijnig. Daardoor kunnen verschillen in lengte optreden.
Dit is een onvoorspelbaar en onregelmatig effect.
=)
|
Gepost op 29-11-2010 Om 14:41 |
Door: |
onregelmatigheid. ok. Dat verklaart alles. En nou maar afwachten of Lidhia ook wakker wordt.
|
Gepost op 29-11-2010 Om 14:43 |
Euhm... "Dat verklaart alles."
...dus ik had je net zo goed direct naar Kd·295, mijn reactie van 27-10-2010 om 20:26 kunnen sturen en dan had je het helemaal gesnapt!?
...
*zucht*
=)
|
Gepost op 29-11-2010 Om 14:53 |
Door: |
Nog een ding. Als Gabrielle wakker is, hoe weet ze dan zeker dat Lidhia met haar meekijkt? En vice versa?
|
Gepost op 29-11-2010 Om 14:47 |
Dáár kan ik maar één antwoord op geven, maar ik ben bang dat je die niet leuk gaat vinden.
Komt’ie:
„Léés Kd.”
*bloempje*
|
Gepost op 29-11-2010 Om 14:54 |
Door: |
Ik had het niet helemaal gesnapt als je me had doorverwezen. Waar het mij om ging bij die vraag was of de beide dames invloed hebben op elkaars slaap- en waak gedrag. Dus je moeite was niet voor niks.
|
Gepost op 29-11-2010 Om 15:04 |
-gedrag: misschien.
-ritme: nee.
=)
|
Gepost op 29-11-2010 Om 15:08 |
Door: EsQuizzy |
Ok. Misschien moet ik daar nog even een "liever" antwoord achteraan doen.
Specifiek (één van vele voorbeelden):
Kd·33 en ·36.
|
Gepost op 29-11-2010 Om 15:05 |
Deze reactie volgde dus op 14:54. =)
|
Gepost op 29-11-2010 Om 15:10 |
Door: |
Weet je wat het probleem is? Ik lees Kd in etappes. Feiten zakken dan zo gauw weg. Ik ben nu al helemaal de draad kwijt wat betreft bijvoorbeeld de tijd. Welke dag zijn we nou? Ik kan daar wel achterkomen, maar dan moet ik Kd opnieuw doorlezen en daar heb ik nu even geen tijd voor. Vandaar dat ik nu wat meer vragen stel over dingen die ik best zou kunnen weten. Waarschijnlijk als je helemaal klaar bent met Kd ga ik het nog een keer in zijn geheel lezen.
|
Gepost op 29-11-2010 Om 15:11 |
Ik hoop het wel. En ik hoop: nog wel vaker dan één keer.
De mobiele telefoon van Gabriëlle geeft op dit moment in het verhaal aan dat het donderdag is.
=)
|
Gepost op 29-11-2010 Om 15:13 |
Door: EsQuizzy |
Ik zal je helpen: Kd·278 Tekst.
|
Gepost op 29-11-2010 Om 15:16 |
En bedankt voor je vragen, want dit is de eerste keer dat ik het concept voor mijzelf zo duidelijk heb omschreven.
Duidelijk voor mij, dan. =D
|
Gepost op 29-11-2010 Om 15:50 |
Door: |
Op je reactie van 15:05
Lidhia heeft ontdekt dat Gabrielle tegen haar praat als ze wakker is, dus zij weet dat Gabrielle zich bewust is van het feit dat zij Lidhia alles meekrijgt wat Gabrielle doet of zegt.
Maar als er sprake is van een onregelmatigheid, kan het ook zo maar zijn dat Gabrielle wakker is en Lidhia toevallig ook en dus op dat moment niet meekrijgt wat Gabrielle doet/ zegt. Tenzij ze per definitie alles van elkaar meekrijgen, en dat er alleen een onregelmatigheid is in het tijdsverloop. Dan zou ik het snappen.
Heb ik m zo te pakken, of snap ik dan nog iets niet?
|
Gepost op 29-11-2010 Om 15:53 |
*bloempje*
Het houdt je wel bezig, hè? =)
De onregelmatigheid is het tijdsverloop. Het "flik-flak-punt" is *altijd* op het kruispunt tussen waken en slapen van de beide tijdlijnen van de meisjes. Dit is een regelmatige noodzakelijkheid, omdat (door de samengesmolten bewustzijnslijnen) anders één van beiden wakker zou kunnen zijn zonder bij bewustzijn te zijn. En die paradox ga ik niet aan in dit verhaal.
Ik laat even in het midden of ze tegelijk wakker kunnen zijn, maar hoe dan ook: als Lidhia wakker is, krijgt Gabriëlle haar erveringen volledig mee, en omgekeerd.
=)
|
Gepost op 29-11-2010 Om 16:00 |
Door: EsQuizzy |
Even ingaand op wat je daarboven schreef in dezelfde reactie: Wat Gabriëlle deed in Kd·33, was min of meer een geloofsdaad. Of een experiment, als je het zo wilt noemen. Vanaf dat punt wordt overal in het verhaal bevestigd dat ze het "waken" van de ander meebeleven. Maar ze zijn zich absoluut *niet* bewust van elkaars aanwezigheid. Gabriëlle merkt niets van Lidhia als ze wakker is; Lidhia merkt niets van Gabriëlle als zij wakker is.
|
Gepost op 29-11-2010 Om 16:06 |
Door: |
OK, ik vermoed dat ik het nu snap. Echt waar.
Ik houd er nu over op. I have no further questions.
Het lijkt wel een proefschrift die je aan het verdedigen bent. Maar dat is nuttig om je eigen overtuiging te versterken, nietwaar?
|
Gepost op 29-11-2010 Om 16:18 |
=)
Ik hoop voor je dat je het snapt. Prepare to see your present understanding shaken again.
Het leuke is, ik heb niet het gevoel dat ik iets verdedig.
Het is leuk om er eens zo over te bomen.
=)
|
Gepost op 29-11-2010 Om 16:54 |
Door: EsQuizzy |
O, en euhm... ik hoef mijn overtuiging niet te versterken.
|
Gepost op 29-11-2010 Om 16:58 |
Door: |
Ik ben blij dat je het als bomen ziet en dat je het leuk vindt.
My understanding shaken? Ik zie wel. Dan trek ik wel weer aan de bel.
|
Gepost op 29-11-2010 Om 17:52 |
Aan de bel trekken mag. Maar wellicht blijft het met mijn zó exacte uitlegsessies bij deze ene keer, ter gelegenheid van de 3e verjaarspost.
Zelf ontdekken is immers leuker?
|
Gepost op 29-11-2010 Om 20:03 |
Door: |
|
Gepost op 29-11-2010 Om 20:26 |
Door: inem |
Mooie post...
|
Gepost op 30-11-2010 Om 19:36 |
Dank je wel!
=)
|
Gepost op 30-11-2010 Om 20:02 |
Door: |
mooie post!!!!!!
|
Gepost op 14-07-2011 Om 23:05 |
Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van
de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden
teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt
worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de
auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van
het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur)
stappen ondernomen worden.
|
|
|