Hostis ou Amicus Hoofdstuk 6 Door: Tara Commentaar van de schrijver: Categorie: Fantasy Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Hoofdstuk 6 Clarice werd twee dagen lang volkomen genegeerd, op het brengen van zo nu en dan een maaltijd na. Ze probeerde enkele malen met iemand te praten, maar alleen de woudloper scheen de taal te spreken waarin ze hadden gecommuniceerd. Uiteindelijk kwam een soldaat haar halen, hij bracht haar naar de jongere vrouw toe. De woudloper stond naast haar met een wat ongemakkelijke uitdrukking op zijn gezicht, net als de vorige keer. Wat was er aan de hand? De vrouw maakte een handbeweging naar een krukje en een soldaat bood haar een dienblad met een homp brood en een kom soep aan. Clarice liet zich behoedzaam op het krukje zakken waarna ze het dienblad aannam, bang voor de een of andere plotselinge uitval. Ze waren wel erg vriendelijk na de op zijn zachtst gezegd koele behandeling die ze haar de afgelopen achtenveertig uren hadden gegeven. Wat zat er achter deze plotselinge ommezwaai? De woudloper begon tegen haar te praten. Het gesprek wat volgde en Clarice’s gedachten erbij zijn hieronder weergegeven zonder alle moeilijke gezichten en lange pauzes. ‘Ik moet een paar vragen aan je stellen en je aan mijn meesteres voorstellen.’ ‘Wat voor soort vragen?’ Clarice wist niet goed wat ze zich hierbij voor moest stellen. Was de jonge vrouw een meesteres? Ze woonde in een grot! Was ze bij een roversbende terecht gekomen? ‘Ik zal je eerst voorstellen aan Domina Rhiannon.’ Bij het horen van deze betiteling schoot haar kennis van het Latijn Clarice binnen. Domina betekende zoveel als Vrouwe in het Nederlands of Lady in het Engels. Rhiannon was opgestaan en knikte Clarice toe. Ze stak haar hand uit en zonder na te denken schudde Clarice hem. Geschrokken merkte ze dat de Vrouwe hem onmiddellijk terugtrok en iets snauwde in haar eigen taal. ‘Het is absoluut verboden om de Domina aan de te raken zonder haar uitdrukkelijke toestemming. U moet een buiging voor haar maken.’ Clarice wilde bijna lachen om de absurditeit hiervan, maar uit angst voor de soldaten, maakte ze een onhandige reverence, afgekeken van de Sissi-films. ‘Nu moet je jouw naam bekend maken.’ ‘Ik heet Clarice van Oeveren.’ Het leek wel of iedereen doodstil werd, toen ze haar naam had uitgesproken. Hoewel de woudloper haar zin niet had vertaald, leek iedereen iets duidelijk te worden. Op het gelaat van Domina Rhiannon was een verbijsterde en een fractie van een seconde later woedende uitdrukking te zien. Ze beval iets onverstaanbaars. In hoop tempo voerde de woudloper verdere vragen op Clarice af. ‘Waar kom je vandaan?’ ‘Ik kom uit Woudenberg, een plaats in Nederland in de provincie Utrecht.’ ‘Hoe heten je ouders?’ ‘Mijn vader heette Hans en mijn moeder heet Lissa Dijkstra.’ ‘Hoeveel lentes tel je?’ ‘Ik ben zestien jaar oud, als je dat bedoelt.’ ‘Hoe ben je hier gekomen?’ ‘Een boek zond me hiernaartoe, het was werkelijk heel bizar. Nadat ik een paar regels had gelezen, viel ik in een zwart gat en landde hier. Waar dat dan ook mag zijn.’ ‘De Domina heeft genoeg gehoord, je zult weer geroepen worden als je nodig bent.’ En Clarice werd voor de zoveelste keer alleen achtergelaten in het hoekje dat ze zo stilaan wel kon uittekenen.
Gepost op 28-06-2010 om 15:01 uur 89 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Hostis ou Amicus)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)

Door: EsQuizzy

Leuk! Ja, soms is het inderdaad beter om al je inzichten en gedachtegangen maar over te slaan en een samenvatting te geven. Een tip: begin nooit een citaat van een nieuw persoon op dezelfde regel, tenzij het een aangekondigd citaat is. Dus niet: ...maar ik heb je dit gezegd.” „Dat is niet waar, want... ...maar: ...maar ik heb je dit gezegd.” „Dat is niet waar, want... Dit verhoogt de leesbaarheid (en begrijpelijkheid van conversaties) ettelijke graden. Wat wèl kan is dit: ...maar ik heb je dit gezegd,” zei Jos. Cassie riep verontwaardigd: „Dat is niet waar, want... Heel interessant hoe op Clarices naam gereageerd wordt. Ik ben heel benieuwd naar de achtergrond van die reactie. Ook is het culturele stukje leuk: tja, als iemand je een hand toesteekt, zijn *wij* gewend die te pakken... Wel nog even kijken naar de paar slordigheidjes: ...maar de (uit?) angst voor de soldaten... >>

Gepost op 28-06-2010 Om 15:48

Door: EsQuizzy

>> Persoonlijk zou ik het hebben over "de Sissi-films" in plaats van "de films over Sissi". Kwestie van smaak, denk ik. Ik kom (uit?) Woudenberg... ...Wat heb jij tegen het woordje "uit"? Hoeveel lente tel je? Is het met een reden dat je enkelvoud gebruikt? ...het hoekje wat dat[/b ze zo stilaan... (Het hoekje is een duidelijk omschreven iets. Het is "iets, wat..." en "het hoekje, dat...") Arme Clarice. Nou weet ze nog steeds bijna niets! Verder! Ik verlang naar actie!

Gepost op 28-06-2010 Om 15:53

Door: Tara

Oké, herniewde poging tot het geven van een reactie. Ik was me voor je de tip gaf al wel bewust van de inhoud van die tip, maar bij het kopiëren van Word naar Blocnoot is het een beetje in de war gelopen. De slordigheidsfoutjes heb ik even aangepast. En tegen het woordje uit? Hm, geef me even de tijd, dan verzin ik wel iets, . Ik probeer zo snel mogelijk weer een vervolg te posten. En ik zou ook wel wat actie en kennis willen, maar ik moet eerst nog wat tijd laten verstrijken in het verhaal voor er kan gebeuren wat in mijn hoofd zit. Dat klinkt raadselachtig. Op de onthulling van wat er zo bijzonder is aan Clarices naam, zul je ook nog even moeten wachten. Mooie spanningsboog . Maar in elk geval bedankt voor de (zoals zo vaak) bliksemsnelle reactie.

Gepost op 28-06-2010 Om 19:09

Door: EsQuizzy

Is het voor de variatie misschien een idee om tussendoor wat meer dingen te laten gebeuren? Omschrijf eens wat meer (voor Clarice) onbegrijpelijke dingen die de mensen om haar heen doen of meemaken. Dat zou helpen de hoofd-spanningsboog over de noodzakelijke tijd te tillen. Op die manier werk ik ook met Kd en dat werkt echt. Het helpt me ook om langere periodes te overbruggen, en uiteindelijk kom ik op die manier aan heel waardevolle invullingen en achtergronden van mijn karakters in dat verhaal. Plus subplots, die een heleboel korte spanningsbogen bieden, die als "stepping stones" dienen. Ik weet niet over *hoeveel* tijd je het hier hebt, maar tenzij je dat in één of enkele regels wilt samenvatten, vrees ik dat nog tien posts met moeizame communicatie tussen Clarice en haar onverwachte en onbegrijpelijke metgezellen op den duur jou en je lezers zullen gaan vervelen... Zoals dat hoekje dat ze intusen wel kan uittekenen.

Gepost op 28-06-2010 Om 19:25

Door: EsQuizzy

Dat deed je al, dat is duidelijk te zien aan het resultaat, Tara.

Gepost op 28-06-2010 Om 22:02

Door:

Een idee, Tara. Je noemt van haar vader alleen de voornaam en van haar moeder voor en achternaam. Zou het niet logischer zijn beide keren beide namen of slechts de voornaam. Verder, ik kan wel zeggen doorschrijven, maar dat heb je al gedaan, dus ik lees gewoon door.

Gepost op 21-08-2010 Om 17:02

Door: Tara

Ja, dat zou op zich wel zo zijn. Ik wilde ermee zeggen dat Clarice dezelfde achternaam als haar vader heeft (nml van Oeveren), maar haar moeder na de dood van haar echtgenoot haar meisjesnaam weer heeft aangenomen en dus niet logischerwijs ook van Oeveren heet. Zoals dat dus wel het geval is bij de vader. Oké. Hopelijk was dit nog te volgen?

Gepost op 21-08-2010 Om 21:39

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.