Hostis ou Amicus Hoofdstuk 5 Door: Tara Commentaar van de schrijver: Categorie: Fantasy Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Hoofdstuk 5 Een trap in haar zij maakte Clarice in een keer klaarwakker. De soldaat die over haar heen gebogen stond, zag er niet uit alsof hij veel geduld had. Haastig stond ze op en volgde hem naar een afgescheiden gedeelte van de grot. Op een soort krukjes zaten de twee vrouwen, naast hen stond een jonge man. Hij keek een beetje ongemakkelijk toen hij haar zag. Het viel Clarice op dat hij geen soldaat leek te zijn: zijn leren kleding en de pijl en boog in een hoek deden meer denken aan een soort woudloper. Wat had deze man ermee te maken? Zou hij een broer zijn van de jonge, roodharige vrouw? Dat leek niet het geval te zijn, de man was blond en had heel andere gelaatstrekken dan de vrouw. Hoe vreselijk was het om niet te kunnen communiceren met anderen. Kon ze nu maar gewoon vragen wat hij hier deed! Of nog beter, wat zij hier deed. Verschrikt merkte ze dat het stil was geworden en dat de twee vrouwen en enkele soldaten verwachtingsvol naar de jonge man keken. Hij begon te praten, eerst in dezelfde tongval als de rest. Daarna volgde een hele reeks van verschillende talen of dialecten, zo leek het. Wanhopig keek Clarice hem aan. Er was niets wat haar bekend voor kwam! Het klonk een beetje als de elventaal uit Lord of the Rings, bedacht ze. Ze had wel eens muziek geluisterd van Enya en nu ze eraan dacht, leken sommige van de talen die hij sprak wel wat op het Iers-Gaelisch wat die zangeres gebruikte. Plotseling kwamen een paar woorden haar bekend voor. Ingespannen luisterde ze naar wat de woudloper zei. Het had wel wat weg van Engels, hoewel met bepaalde onbekende klanken en veel onbekende woorden. Ze antwoordde hem in haar beste school-Engels. De woudloper aarzelde even, met gebarentaal beduidde hij haar te herhalen wat ze had gezegd. Clarice herhaalde het, heel langzaam en duidelijk. Er kwam een geconcentreerde trek op het gezicht voor haar. Dit was wat ze opmaakte uit zijn volgende opmerking: ‘Waar kom je vandaan?’ De verbuiging van ‘komen’ was anders dan ze gewend was en het woord dat ervoor werd gebruikt leek eerder uit het Grieks afkomstig dan uit het Engels. ‘Hoe bedoel je?’ antwoordde ze. ‘Ik snap de vraag niet.’ De woudloper keek haar niet-begrijpend aan. ‘Wat snap je niet?’ vroeg hij. Een kort, simpel gesprek volgde, met flink wat herhaling en moeilijke blikken en krakende hersens gepaard gaande. Geïntrigeerd luisterden de twee vrouwen ernaar en toen het gesprekje eindigde, begonnen ze de woudloper onmiddellijk te ondervragen. Clarice luisterde aandachtig toe, maar ze begreep niets van de tongval die de moedertaal van het vreemde groepje leek te zijn. Waar was ze toch beland? Het boek moest haar ofwel terug in de tijd hebben gestuurd ofwel naar een andere wereld hebben verplaatst… Terug in de tijd leek echter niet heel waarschijnlijk. Hoewel de kleding die de vrouwen droegen en de wapens van de soldaten middeleeuws overkwamen, had de woudloper een kompas aan zijn gordel hangen. Voor zover Clarice wist, hadden ze een dergelijk geavanceerd navigatiesysteem nog niet in het westen, zo rond het jaar 1100. Zou ze dan op een andere wereld zijn? Een wereld die weliswaar nog rondliep in bij ons bijzonder ouderwetse kledij, maar die wel beschikte over de technologische apparatuur om haar hier heen te teleporteren… Toen de oudere vrouw merkte dat ze er nog stond, gaf ze één van de soldaten bevel Clarice terug te brengen naar haar slaapplaats. Daar werd ze aan haar gedachten overgelaten.
Gepost op 16-06-2010 om 19:40 uur 172 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Hostis ou Amicus)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)

Door: EsQuizzy

Ik ben het met hope eens in de door mij uit haar reactie gefilterde bedoeling: verder!!! Alleen, Tara, het niveau van Clarice’s denken en dan vooral haar omgang met taalkundige vaardigheid suggereert een leeftijd waarop iedereen in één oogopslag aan haar algemene uiterlijk kan zien dat ze een meisje is. Die vraag "Ben jij een meisje?" komt op mij in vergelijking met deze heel serieuze en goed geschreven post daarom ronduit absurd over. Wat ik zou verwachten is "Wie ben je?", "Waar kom je vandaan?", "Wat doe je hier?", "Ben je een vriend(in) of een vijand?" — dat werk. Als je een andere, speciale bedoeling of reden hebt dat de woudloper juist die vraag naar haar geslacht stelt (en zij die wedervraag, die op mij net zo vreemd overkomt omdat ze al in één oogopslag had gezien dat hij een jongeman was), vergeet dan niet dat uit te leggen, of hier of verderop. Verander dat, en je verhaal komt op mij een stuk realistischer over, want de rest vind ik juist heel goed. »

Gepost op 18-06-2010 Om 07:40

Door: EsQuizzy

« Ik besef dat je een bedoeling kunt hebben die, net als soms in Kd, pas veel verderop gaat worden uitgelegd. Maar in dit geval zou ik je dan willen aanraden om een klein stukje toe te voegen en te beschrijven dat Clarice nogal beledigd was door die vraag. Ik denk dat de meeste mensen het niet als een compliment ervaren wanneer de eerste vraag die zij van iemand krijgen een vraag is naar hun geslacht. Ik bedoel... als ik jou tegenkom, in welke situatie dan ook, wat zou jij dan denken als ik als eerste tegen jou zou zeggen: „Ben jij een meisje?” Zou jij niet beledigd zijn? Als jij mij zou vragen of ik een jongen ben, zou ik me in ieder geval behoorlijk beledigd voelen. Of jij hebt een heel lage standaard voor het uiterlijk van vrouwen in het algemeen. Eén klein ander puntje nog: in de eerste zin zou ik ‘in één keer’ schrijven, mèt accenten. Hoewel het taalkundig gezien niet noodzakelijk is, verhoogt het hier absoluut het leescomfort door meteen duidelijk te maken dat… »

Gepost op 18-06-2010 Om 07:48

Door: EsQuizzy

« …we te maken hebben met een telwoord in plaats van een lidwoord. Nogmaals: heel interessant, doorgaan dus!

Gepost op 18-06-2010 Om 07:49

Door: hope

Ik bedoelde dat ik gewoon graag een vervolg zie. Dus Christiaan heeft helemaal gelijk dat ik dus verder bedoel.

Gepost op 18-06-2010 Om 11:40

Door: EsQuizzy

Het is natuurlijk jouw verhaal, maar die vragen doen in *mijn* beleving ernstig af aan de geloofwaardigheid van je verhaal, wat met een heel kleine aanpassing volledig te verhelpen is. De alternatieve vragen die ik voorstelde zijn net zo simpel, en naar mijn inzicht eerder te verwachten en daardoor eenvoudiger te verstaan. Want niemand *verwacht* die vraag die jij ze daar laat stellen in zo’n situatie. Voordat ik door zou hebben dat die middeleeuwse Pygmee die ik zojuist ben tegengekomen mij vraagt of ik een man ben (nadat ik naar zijn tijd en land ben gezapt) ... En als ik dan eindelijk zijn vraag zou begrijpen, zou ik niet veel meer van zijn geloofwaardigheid als een betrouwbare gids verwachten. Als hij al niet eens kan zien dat ik een man ben, nou, ... Maar dat is slechts *mijn* boerenlogica. Ik zou het niet zo doen als ik jou was, maar ik ben jou niet en andersom.

Gepost op 19-06-2010 Om 11:10

Door: EsQuizzy

Ik vind het al veel beter, al ben ik benieuwd nar "wat ze in haar beste school-Engels tegen hem zegt". Echt een berbetering, dit, hoor! Ik wacht met spanning af hoe het verder gaat.

Gepost op 21-06-2010 Om 22:15

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.