 |
| ||||
|
"Talk to me baby." "De oprechtste belofte die je ooit hebt gemaakt?" "Gelukkig, we hebben weer een open lijntje! Oké, de belofte om een streep onder mijn oude leven te zetten en in alles Jezus te volgen." "Was dat moeilijk voor je?" "Wat denk je? Je oude natuur komt nog zo vaak terug." "Levensmotto?" "Oké... Goed dan: Micha 6: 8." "Micha 6: 8?" "Hhhmmm, ja." "En ik maar denken dat 68 je bouwjaar was!" "Hahahaha!" "Wacht even, ik kijk even op Biblija.net." "Neem je tijd." Ze startte de site en toetste het Bijbelvers in. Ze las: Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de Heer van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God. "Wauw!" "Hahahaha... en die van jou?" "Me elke dag zo in de nesten werken dat ik de mensen van me afbijt die het goed met me bedoelen en 's nachts wakker liggen van mensen die het slecht met me bedoelen." "Lekker motto!" "Ja hč?" "En dat was het? Geen uitleg?" "Nee, laat die beerput maar even dicht. Het meest verdrietige liedje dat je ooit hebt gehoord?" "Wat is dit? Een kruisverhoor?" Ze antwoordde niet meteen waardoor zijn prompte antwoord haar verraste. "De vlieger, van André Hazes." Hij meende het! Ze zat te bedenken hoe ze daarop zou moeten reageren. Ze dacht koortsachtig na, maar kon even niets passendst verzinnen. "Geintje!" "Pffff...." "Je dacht zeker waar is hier de nooduitgang?" "Je kent mijn diepste gedachten..." "Ik kon het niet laten!" "Je bent echt erg." "Reken er maar op! En trouwens, je vroeg er om. En jij, heb jij een serieus liedje?" Oké dat was niet zo moeilijk. "Fragile, van Sting. Ik dacht altijd dat het over oorlog ging en weet je oorlog is denk ik wel het diepste punt van de mensheid. En voor mij ver van mijn bed. Maar iets wat er laatst is gebeurd, heeft me anders naar de dingen laten kijken. Ik heb altijd gedacht dat, ondanks wat er vroeger met me gebeurd is, deze aarde ergens toch een veilige plek voor mij zou moeten zijn. Maar ik kom er steeds meer een meer achter dat ze dat niet is. Ik ben zo kwetsbaar als mens en dat beangstigd me. Ik voel me nergens veilig meer." Minutenlang zat Kim te staren naar het beeldscherm. Zou hij reageren? Het antwoord kwam. "Ik ken dat gevoel en ik kan je goed begrijpen. Ik vind het erg dat je zegt dat je je nergens veilig meer voelt." Kim voelde opnieuw tranen. Na een tijd wachten las ze: "Vind je troost in Gods woord?" Ze dacht even na en typte toen, terwijl ze haar gedachten op een rijtje zette: "Ja, Jezus werd mens net als wij, met de hele kwetsbaarheid van een mens. Daarom kan Hij meevoelen met onze kwetsbaarheid. Dat is wel iets wat ik de laatste dagen ervaar." "Mooi. Weet je, we kunnen ons bij Hem veilig voelen ondanks de onveilige omstandigheden. Schuil bij Hem." "Dank je... Ja, ik besef maar al te goed dat waar Fragile een punt zet, God in je kwetsbaarheid dichterbij wil komen. Snap je nu waarom ik dit het verdrietigste lied vind dat ik ken. Het heeft geen hoop." "Ja, ik snap wat je bedoelt." Weer viel er een stilte. "Wil je me nog vertellen over die mensen die je uit je slaap houden?" "Dat wil je niet weten..." "I wanna know you...like I know myself. Talk to me baby. Je ziet het, ik heb je liedje mezelf eigen gemaakt. Ik ben er klaar voor, maar ben jij het?" "Ik denk het niet." "Kan je niet of wil je niet?" "Ik wil wel... maar ik zal je op de vlucht jagen..." "En als ik je beloof dat ik dat niet zal doen? I want to know you inside out." "Anderen zijn je voorgegaan... en hebben afgehaakt." "Dat merk ik. Ik ben anders!" "Hoe kan ik dat weten?" "Geloof me, Micha 6: 8 zijn niet alleen woorden voor mij, ik leef naar mijn levensmotto. Passen die woorden bij een lafaard? Of bij iemand die niet te vertrouwen is?" "Geef me nog wat tijd, alsjeblieft!" "Zoals je wilt... Ik wilde nog zeggen dat ik het niet mijn bedoeling was je zo te overrompelen de vorige keer met mijn vraag over je vader. Misschien ben ik ongewild toch niet zo'n veilige plaats geweest als ik zou willen zijn. Sorry daarvoor." |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||