Keiharde dromen 210 Moeders Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 4 minuten
„Ik denk dat dàt niet zo’n probleem hoeft te zijn. Dat kereltje van jou heeft een sterk karakter. Hij zou daar wel kunnen wennen en als je ’t mij vraagt, zou hij het er beter naar zijn zin krijgen dan waar hij nu zit.” „Hoe zou ik dat dan op een positieve manier bij hèm moeten brengen? Het zou nogal een verandering voor hem zijn… O, hallo meneer Den Engel!” „Goedemorgen, dames,” groette de rector bij binnenkomst, waarop hij zich tot de oudste van de twee dames in het ruime kantoor naast de bibliotheek wendde. „Maud, zou jij Flora even willen roepen alsjeblieft?” Maud, een gezette dame van achter in de veertig met dik, donker krulhaar en een licht brilletje knikte en verdween door de deur die Den Engel net achter zich had gelaten. Die keek Jolanda aan en vroeg haar: „Heb jij het dossier Van Dam hier toevallig?” Jolanda knikte, stond op en antwoordde terwijl ze naar een kast aan de wand liep: „Staat weer hier op zijn plek, meneer. Ter Heerdt bracht het terug, vlak nadat ik het bij hem boven had gebracht. Ik had de indruk dat hij nauwelijks de tijd had genomen om het in te zien. Ik bedoel, hij moet bijna al onderweg hier naartoe zijn geweest toen ik hier nog niet eens terug was.” Ze gaf hem de gevraagde papieren op het moment dat Maud achter Flora van den Heuvel aan het administratiekantoor binnenstapte. „Dank je,” knikte Den Engel Jolanda toe, terwijl hij het dossier in ontvangst nam en intussen enkele andere paperassen op tafel legde. „Dames, ik zou het graag even met jullie willen hebben over de aankomende verbouwing, waarbij we onder andere dit gedeelte van het gebouw gaan aanpakken. Hier heb ik de huidige plannen. We hebben hierbij zoveel mogelijk rekening gehouden met al jullie wensen. Graag hoor ik of jullie het met dit voorstel eens zijn.” De drie dames bogen zich geïnteresseerd over de tekeningen. In de achtergrond gaf het geluid van de bel het einde van de pauze aan: over vijf minuten zou het derde lesuur beginnen. Tim vergat even dat het de deur van de onofficiële ‘schoolkapel’ was, die hij nogal abrupt opentrok. Drie paar geschrokken ogen keken hem van verbaasd tot verstoord aan. Géén Amber, concludeerde hij in een flits. Hij mompelde blozend een verontschuldiging aan de drie leerlingen die hij blijkbaar ruw gestoord had in hun gebed, en sloot voorzichtig de kleurrijk beschilderde deur. Als hij opschoot, kon hij nog op tijd zijn voor de volgende les. „Wiskunde,” gromde hij. Vanaf Lokaal 48 moest hij naar lokaal 12, op de eerste verdieping van het hoofdgebouw. Dat betekende op dit moment zo vlak voor het derde uur, dat hij voor een groot gedeelte tegen het leerlingenverkeer vanuit de beide aula’s in moest. Dit zou weer zo’n uurtje met allemaal nog onbekende medescholieren worden, aangezien hij de enige van 4H2 was die ‘wiskunde B’ in zijn vakkenpakket had — met dank aan de rector. Terwijl hij vanuit het bijgebouw naar het Ervaringscentrum liep, bedacht hij dat hij het op dit moment niet echt de moeite waard vond om dat minder handige lesrooster te hebben: Gabriëlle had hem toch duidelijk genoeg gemaakt hoe ze tegenover hem stond, gisteren in de lift en daarna, tijdens hun bezoek aan Rosa. Zijn gedachten dwaalden verder door de voorgaande dag. Toen hij bij Amber vandaan thuisgekomen was voor het avondeten, had zijn moeder hem er met een samenzweerderige glimlach op gewezen dat er nog een ànder meisje voor hem gebeld had: „Ene Gabriëlle?” „Móéders,” had hij gezucht bij het duidelijke enthousiasme dat zijn moeder had laten blijken over haar conclusie dat haar zoon het bij de meisjes in hun nieuwe woonplaats blijkbaar een stuk beter deed dan bij de jongedames in Buitenpost. Hij had Gabriëlle niet teruggebeld — óók niet met zijn mobiel, die een gemiste oproep van haar had geregistreerd. Hij vertikte het! Zij moest hem maar bellen als ze hem nog wilde spreken! Hij had niets verkeerds gedaan, vond hij. Had hij dieper in zijn ziel gekeken, dan had hij moeten toegeven dat het juist zijn onzekerheid over zijn ervaringen in zijn vorige woonplaats was, die zijn trots krenkte en hem verhinderde te doen wat hij diep in zijn hart eigenlijk graag wilde: het weer goedmaken met Gabriëlle. ’s Avonds in bed had hij dat wel bedacht, maar de mildere overwegingen in zijn verduisterde slaapkamer — en vanmorgen op school, toen Gabriëlle afwezig bleek te zijn, wogen niet op tegen de wrevel die hij nu opnieuw voelde. Langs de rand van het pad liep hij door de kou, ervoor oppassend dat hij met niemand in botsing kwam. Bij de zijdeur moest hij even wachten; tot zijn ergernis kon hij ook nog de deur voor een stel anderen openhouden. Een kleine opening bood hem zijn kans. Hij dook erin — en stond direct oog in oog met Gabriëlle. Eén eindeloze flits was het, van wederzijdse herkenning, verwarring — en doorlopen. De verhitte blos bereikte Tims gezicht pas toen het moment alweer enkele meters achter hen lag. En juist op dat punt ontwaarde hij Amber in de stroom tegenliggers. Zij merkte hem niet op. Daarbij had hij nu geen tijd meer om zich tussen de anderen door naar haar toe te werken en haar staande te houden. Hij baalde er flink van, maar hij moest — net als zij — naar de les…
Gepost op 16-01-2010 om 18:17 uur 172 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: inem

Hihi - ik wist het gewoon, dat Tim Gabriëlle zou tegenkomen! Ik las er al echt naartoe, met het idee - hij komt vast Gabriëlle tegen... En ja hoor! Mooi geschreven trouwens, heel... Ja, hoe zeg je dat - het laatste stukje vooral, heel echt geschreven! Ik zie als het ware Tim (Eh... hoe zag hij er ook al weer uit?) door die opening duiken - en dan oog in oog staan met Gabriëlle. En dan die wisselende uitdrukkingen -wederzijdse herkenning, verwarring - en doorlopen. PFfiew, wat moet Tim balen zeg... Echt - ik vind deze post erg goed! Jammer dat Tim, Gabriëlle niet heeft gebeld, maar opzich, snap ik hem ook weer wel... In het begin van de post: dat kereltje van jou - is dat Tim? Raar trouwens, dat Ter Heerdt nauwelijks dat dossier ingekeken heeft, Zoals hun denken.... Daar gaan ze dan, naar de les. Ben best nieuwsgierig hoe die les gaat verlopen...

Gepost op 16-01-2010 Om 19:38

Door: EsQuizzy

Dank je voor de enthousiaste reactie! Voor het antwoord op je vraag of Maud en Jolanda het aan het begin van deze post over Tim hebben verwijs ik je naar Kd·137 Ongeoorloofd. Hoe heet Tims moeder? =?

Gepost op 16-01-2010 Om 20:47

Door: Gabriëlle

Sorry, maar wat is Wiskunde B? Is dat ook al verdeeld in twee stukken, zoals vroeger Economie (al)? Iknietweetniet, mijn zoon heeft nog maar gewoon Wiskunde, hahahahaha.

Gepost op 18-01-2010 Om 11:46

Wiskunde A: gericht op kansberekening en statistiek. Wiskunde B: gericht op algebra, meetkunde etc. =)

Gepost op 18-01-2010 Om 11:56

Door: Gabriëlle

O, dan was ik dus duidelijk beter in A dan in B.

Gepost op 18-01-2010 Om 16:41

Door: inem

Tims moeder? Hetty toch? Waarom vraag je dat? Ik snap nog steeds niet wie Maud en Jolanda hebben bedoeld... of het Tim was. Maar wie weet, kom ik er nog wel achter...

Gepost op 18-01-2010 Om 21:52

Je vroeg je af of Jolanda en Maud het over Tim hadden. Uit hun gesprek blijkt duidelijk dat de twee vrouwen het over het zoontje van één van hen hebben. Als zij Maud en Jolanda heten, en Tims moeder heet Hetty... kunnen Jolanda en Maud het over Tim hebben, inem? =)

Gepost op 18-01-2010 Om 21:59

Door: inem

I am sorry... Ik zat er vast niet helemaal in... Ik wist niet dat Maud en Jolanda moeders waren, ik bedoel, ik dacht dat hun ook docenten waren, ofzoiets... Of ben ik nou zo de weg kwijt in je verhaal? Sorry.

Gepost op 18-01-2010 Om 22:18

Het gesprekje tussen Maud en Jolanda is een "stukje sfeer" voor deze post. Den Engel komt binnen en valt in een gesprek tussen twee vrouwen, waarvan de één (we weten niet wie) een zoontje heeft (we weten niet hoe dat jongetje heet) dat zo te horen speciaal onderwijs nodig heeft. Het is niet belangrijk voor het verhaal, dus maak je er niet druk om, alsjeblieft. Het is "achtergrondmuziek", geen hoofdzaak. Maud en Jolanda werken op de administratie-afdeling van de school. Niet alle medewerkers van een school staan voor de klas. Er is ook een boel kantoorwerk te doen. Jolanda zijn we al eerder in het verhaal tegengekomen: Kd·75 Telefoon en Kd·88 Sterrenwacht. Je bent niet de weg kwijt, inem. Alleen je zag even een bijzaak voor de hoofdzaak aan. En daardoor raakte je even in de war. Kan gebeuren. De hoofdzaak in die scène is het gesprekje tussen Jolanda en Den Engel, als Maud Flora van den Heuvel haalt. =)

Gepost op 18-01-2010 Om 22:35

Door: hope

Je hebt Wiskunde B1 en Wiskunde B 1,2 Dat eerste is gewoon de basis en dat tweede is het volledige vak. Maar tegenwoordig heb je wiskunde A, B, C en D om het even ingewikkeld te maken zeg maar

Gepost op 19-01-2010 Om 07:04

Goed. In mijn tijd was het gewoon A en B, zoals ik het al uitlegde... Misschien moet ik even bij jou in de leer over tegenwoordige indelingen van vakkenpakketten. =)

Gepost op 19-01-2010 Om 08:15

Door: inem

Blij dat ik geen wiskunde heb Ik snap het nu, Christiaan. Bedankt voor de uitleg. Een stukje sfeer... Oké!Dat is ook eens goed. Ik raakte een beetje in de war dan en zag de bijzaak als hoofdzaak. Indeed! Dat was het... Blij dat ik het nu begrijp!

Gepost op 19-01-2010 Om 17:00

Door: kiezel

...dat het juist zijn onzekerheid over zijn ervaringen in zijn vorige woonplaats waren, die zijn trots krenkten en hem verhinderden...: onderwerp in deze zin is zijn onzekerheid. Dus enkelvoud waardoor je de werkwoordsvormen even moet verenkelvoudigen. Hij had Gabriëlle niet teruggebeld — óók niet op zijn mobiel...: ik zou zeggen met zijn mobiel. Voor mijn gevoel is bellen op iemands mobiel hetzelfde als bellen naar iemands mobiel (dus hier haar - Gabriëlles - mobiel). En dat doe je dan met je eigen mobiel. Maar da`s gewoon hoe ik het zie. Eén eindeloze flits... héél mooi geschreven, ook de rest van die zin!

Gepost op 27-01-2010 Om 11:15

Ha, bedankt voor de opmerkingen en het compliment! =) Ik pas die puntjes even aan. je hebt helemaal gelijk, dank je.

Gepost op 27-01-2010 Om 11:47

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.