Keiharde dromen 202 Gloed Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
In de oostelijke gang legde medica Ishtaran in een vliegensvlug gebaar een arm om haar patiënte om de prinses tegen zich aan te trekken; met haar nog vrije hand bedekte ze net zo snel Lidhia’s mond. Het was echter niet snel genoeg om de kreet, die Lidhia tegelijk met haar zusje in de andere gang slaakte, geheel te verbergen. Tirashya’s ongedempte huilen bleek gelukkig sterk genoeg om Lidhia’s hartverscheurende jammerklacht ruimschoots te overstemmen. „Wees alstublieft sterk, Hoogheid,” maande een diep medelijdende Ishtaran haar van onvoorstelbaar verdriet schokkende protegée, die met wijd starende ogen in de verte keek maar gelukkig wèl besefte dat ze genoodzaakt was om zich in te houden. Ishtaran hield haar blik getergd in dezelfde richting, waar de duidelijk herkenbare lumikleuren van Kirja snel vervaagden… Prinses Lidhia was niet de enige in het gezelschap die zich moest inhouden: het liefst was ze direct op Kirja toegezwommen om te redden wat er nog te redden viel… De in duisternis verhulde waterlingen zagen hoe de paars lichtende vreemdeling de koningin uit het zicht dreef, de noordelijke gang in waar Tirashya onbedaarlijk doorsnikte. Zodra de gijzelnemer zelf ook naar rechts uit het zicht verdween, liet koning Silvaeo zijn luminescentie één tel opkomen. Eén tel, die voldoende was om een stille maar opvallende wenk te geven aan generaal Korfos, prins Rehinor en de medica. In stilte schoten ze onverlicht vooruit, waar Kirja’s zwakke schijnsel haar zwijgende noodkreet als een niet te missen baken uitzond. Binnen een halve minuut bereikte het viertal het trillende kamermeisje dat op haar rug op de bodem lag. „Ik heb haar verrá-h’h-hááden!!!” klonk Tirashya’s luidkeels snikkende stem naargeestig door de gangen, terwijl haar moeder zich ingetogen opwond omdat ze zo bitter weinig voor haar kleine meisje kon betekenen op dit moment. Zacht sprak ze, toen Tirashya wel even water móést halen: „Ik had het je moeten vertellen, Tirashya. Het is niet jouw, maar mijn —” „Zwijg!” blafte Hagiysh vlak achter haar. De koningin klapte resoluut haar kaken op elkaar: ze mocht het niet riskeren dat deze gevaarlijke gek Tirashya haar misschien wel laatste kans op enige troost zou ontnemen. Tegelijkertijd was ze zich ervan bewust dat zij te allen tijde tussen Hagiysh en haar dochtertje moest zien te blijven. „Hagiysh, wat ben je van plan!?” vroeg ze met een stem waarvan ze vurig hóópte dat die enigszins kalmerend zou klinken — al bleek dat ijdele hoop. De koningin fronste even haar wenkbrauwen. Er leek iets veranderd te zijn in de gang… Ze keek naar Tirashya, die zich al omgedraaid had en haar onnatuurlijk strak bleef aankijken al was het duidelijk zichtbaar dat ze het verdriet om Kirja en de zelfopgelegde schuld slechts ternauwernood wist te beteugelen. Ze probeert de anderen achter ons niet te verraden! schoot het door Quevéra’s snelle verstand. Maar dan kan ze beter gewoon vooruit blijven zwemmen…! „Mijn plannen gaan u slechts weinig aan, Majesteit,” antwoordde de voormalige kamerheer haar vraag, die ze al bijna vergeten was, en hij ging verder met: „Prinses Tirashya, ik dank u voor uw onthullende woorden, daar in de schacht. Ik wist nog niet dat Esecor dood was. Maar het feit dat u beiden op de hoogte bent van zijn — blijkbaar door Kirja — vroegtijdig beëindigde bestaan, vertelde mij genoeg om mijn terugbetaling aan het kamermeisje te rechtvaardigen. ‘Wie ter dood brengt, zal ter dood gebracht worden,’ staat er immers geschreven?” In de alleen door Tirashya’s snikken onvolledige stilte die op zijn laatste woorden viel, klonk plotseling het onmiskenbaar snorrende geluid van een snelle beweging door het inktzwarte water. Alleen het prinsesje zag in het donker de reden waarom Hagiysh verbaasd zijn hoofd draaide, waarbij zijn wapen loskwam van haar moeders huid. Eén moment, een gespleten seconde, duurde het nog totdat ook de schedel van haar nachtmurene Hagiysh in tweeën spleet, waarop Tirashya slechts in stilte dankbaar haar vader kon aanstaren. Silvaeo trok zijn zwaard terug en sprak gloedvol, terwijl Quevéra hem zwijgend om de hals vloog: „Met die laatste woorden velde hij zijn eigen vonnis…!” „…Kirja!” snikte Tirashya plotseling, waarop ze als een pijl uit een boog terugzwom naar de schacht, direct gevolgd door haar ouders, haar broer en de generaal. Al snel dreef het hele gezelschap in de gehoekte ruimte om het kamermeisje en de medica heen, de beide prinsesjes in elkaars armen. „Gaat ze het overleven?” vroeg Lidhia voorzichtig fluisterend. Nauwelijks was ze uitgesproken of het zwakke glimmen van Kirja’s luminescentie ebde weg als de laatste gloed van een prachtige zonsondergang. Droevig keek de medica de beide prinsesjes aan, voor ze zich met een trillende zucht tot Silvaeo wendde en met hese stem zei: „Het spijt me, Sire…” *** EINDE HOOFDSTUK 8 ***
Gepost op 15-12-2009 om 22:00 uur 310 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: kiezel

Da`s wel heel zielig... Je gaat trouwens sneller dan ik had verwacht. Ik had gedacht dat je Hagiysh nog wat langer in leven zou laten om de spanning nog wat op te voeren. Maar op zich is het `fijn` dat Hagiysh en zijn gruwelijkheden er niet meer zijn... Het citaat Wie ter dood brengt, zal ter dood gebracht worden en de erop volgende vergelding deden mij aan een citaat uit mijn favoriete boek denken. Met een andere insteek en gevolgtrekking trouwens: Many that live deserve death. And some that die deserve life. Can you give it to them? Then do not be too eager to deal out death in judgement. For even the very wise cannot see all ends.

Gepost op 16-12-2009 Om 09:38

Door: EsQuizzy

Dank je voor het compliment op het Forum, kiezel. Silvaeo zou de eerste zijn die in woord en daad met jouw mooie citaat zou instemmen. Maar hij had in dit geval weinig keus: dat gifwapen, Silvaeo’s kennis van Kirja’s toestand en de identiteit van de gijzelaars maakten snelle actie noodzakelijk. Daarbij, het is niet mijn bedoeling om Kd om te buigen tot een soort van ·24· waarin dit soort dramatiek het hoofdthema lijkt te zijn. Daarbij, Kd·H8 was intussen lang genoeg (Kd·149-202). Een slepend gijzeldrama zou te veel afleiden van de ontwikkelingen waar het verhaal eigenlijk om gaat. Waar heb je dat citaat trouwens uit? Het citaat in deze post is het Waterlingse equivalent van een tekst uit Openbaring (ik meen) hoofdstuk 13.

Gepost op 16-12-2009 Om 10:19

Door: Tines

Aahh... Wat een zielig stukje! Nou ja, fijn dat Hagyish niet meer heeft kunnen doen... Maar dat Kirja toch is gestorven is wel heel jammer!

Gepost op 16-12-2009 Om 11:43

Door: EsQuizzy

Life can be sad sometimes.

Gepost op 16-12-2009 Om 11:59

Door: kiezel

@Christiaan: Ik ben het met je eens dat Silvaeo geen andere (betere) keuze had dan deze. En dat mooie citaat? Tja, ik citeer hier uit het boek. Had ik uit de film geciteerd, dan had je het wel herkend, want dan noemt Gandalf ook nog de naam Frodo: `Can you give it to them, Frodo?`

Gepost op 16-12-2009 Om 13:38

Door: EsQuizzy

Aha. Ik ken het boek in het Nederlands, heb ’m nog nooit in het Engels gelezen. En de films... ik heb alleen 1 gezien, en die vond ik een te slap aftreksel...

Gepost op 16-12-2009 Om 13:53

Door: Levanda

De post is wel okee. Ik vind dat er veel betere posts zijn geweest moet ik eerlijk zijn. Ik begrijp dat Silvaeo geen andere keuze had, maar eigenlijk vind ik dat het te snel is gegaan. Er zit erg weinig spanning in vind ik. Maar de rest van de posts zijn geweldig hoor Ik heb trouwens alledrie de LOTR gezien en gelezen in het nederlands. En ik kan niet kiezen tussen de boeken en de films. Misschien omdat ik eerst de films gezien heb.

Gepost op 16-12-2009 Om 19:17

Dank je voor je reactie, Levanda. =) Het ging me niet om de spanning bij het schrijven van deze post. Het ging — en gaat — mij om iets anders, hier. Trouwens, voor het gevoel van Quevéra, Tirashya en Kirja duurt de spanning van de laatste posts een eeuwigheid. Als toeschouwer wil je misschien méér spanning, maar als je er middenin zit is het een heel ander verhaal... =( =)

Gepost op 16-12-2009 Om 19:54

Door: inem

Ach... Wat erg dat Kirja gestorven is. Had al zoiets verwacht. En nu is die Hagyish er ook niet meer... gelukkig niet meer, wilde ik zeggen... Maar dat mag ik eigenlijk ook niet zeggen... denk ik. Maar hij kan hun nu niets meer aan doen. Pfff...begint me steeds meer te interesseren... Het interesseerde me al, maar het wordt steeds spannender. vind het zoo erg van Kirja. Nou... op naar hoofdstuk 9

Gepost op 16-12-2009 Om 19:21

Jah. Ik vind het ook heel erg van Kirja...

Gepost op 16-12-2009 Om 19:58

Door: inem

Kunnen ze niet reanimeren? Erg hoor... Je maakt het goed spannend.

Gepost op 16-12-2009 Om 20:45

Reanimatie zou in dit geval geen zin hebben, inem. Als het een natuurlijke hartstilstand was geweest, was het een ander verhaal. Dit hier is het directe gevolg van een zenuwgif. Dat is een heel andere categorie aandoening... helaas... =(

Gepost op 16-12-2009 Om 21:26

Door: inem

O ja... dat was ik even vergeten, dat het niet een natuurlijke hartstilstand was geweest... Maar door dat gif.

Gepost op 18-12-2009 Om 10:58

Door: Gabriëlle

Tirashya’s ongedempte huilen bleek gelukkig sterk genoeg om Lidhia’s hartverscheurende jammerklacht ruimschoots te overstemmen. Mooie zin zeg! Slap aftreksel? Dan zal ik de boeken nooit gaan lezen, want ik vond de films vreselijk heftig. Wat een geweld zeg,pffff. Ik vind het ook zielig van Kirja, maar ik dacht eerlijk gezegd dat het nog wel eens zou kunnen gebeuren dat ze het loodje zou leggen. Ik dacht nog even dat je het gif van de kogelvis gebruikt had. Deze veroorzaakt een tijdelijke verlamming. Als je iemand vijf minuten kunt reanimeren, kun je zo iemand nog redden ook, omdat dan het gif is uitgewerkt. Wist je dat? Dat is die vis die zo gewild is in Chinese restaurants ( in China dan).

Gepost op 14-01-2010 Om 19:07

Slap aftreksel: qua diepgang en verhaallijnen. In de film is te veel op het spectaculaire ingespeeld al moet ik wel zeggen dat het erg realistisch naar het boek is gedaan. Maar goed, dat is alleen mijn mening. Ik vond het boek mooier omdat die balans (oorlog/vrede/spanning/humor/diepgang) er veel beter uit kwam. Net als met de verfilming van The Visitation (De Bezoeking) van Peretti. Film heel spannend, maar verhaal (en daarmee de diepgang) is weg. Vind ik jammer. =)

Gepost op 14-01-2010 Om 21:05

Door: EsQuizzy

Maar als ik hier een gif zou moeten aanwijzen dat Kirja velt, zou het dat van de pijlstaartrog zijn.

Gepost op 14-01-2010 Om 21:06

Inderdaad. Daar hadden we het in de toekomst ook al even over, vrees ik. =)

Gepost op 16-08-2010 Om 22:28

Mental time travel, vermoed ik. Maar volgens mij liggen die twee erg dicht bij elkaar. =)

Gepost op 17-08-2010 Om 08:16

Nou, doordat de koningin aan dat wiel draaide, draaide zij de cilinder onderaan de schacht (weet je nog?). Daardoor kwamen de noordelijke en de oostelijke gang open te liggen, en Lidhia en de hele club zaten vast in de oostelijke gang.

Gepost op 14-07-2011 Om 19:28

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.