De verrader Jaloezie Door: Tara Commentaar van de schrijver: Ik zal je advies opvolgen, EsQ. Sorry: Christiaan. Ik ben je dankbaar voor je reacties. Ik zal mijn best doen te reageren op jouw verhaal als jij reageert op het mijne. Do ut des. ;) Categorie: Bijbelverhalen Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Mira verbleef nu al twee weken bij de vriendelijke familie. Het gezin bestond uit vader Kenan, moeder Rachel en drie zoons: Seth, Jozef en Jered. Jozef was een jaar geleden getrouwd met Ruth, een knappe jonge vrouw die op alle dag liep. Verder was er een grootvader die bijna elke dag langskwam, hij heette Seïr, zijn vrouw was al jaren terug overleden. Behalve deze gezinsleden was er nog een sliert van verre en minder verre verwanten die ze nog niet had ontmoet. Het belangrijkst scheen oom Jigal te zijn, hij was de halfbroer van Rachel. Alhoewel ze een andere moeder hadden, hadden ze dezelfde vader: Natan van Soba. Natan en zijn derde vrouw woonden ver weg en hadden weinig interesse in hun (stief)kinderen en kleinkinderen. Mira was alle andere namen die de revue waren gepasseerd vergeten. Het was een enorme waslijst en ze vond het eigenlijk oneerlijk dat zij niet eens ouders meer had terwijl Seth en zijn broers omgeven werden door liefhebbende bloedverwanten. Klagen kon ze echter niet, iedereen behandelde haar als een lid van de familie. Mira was volkomen genezen, alleen speelde af en toe een akelige hoofdpijn op die slechts met rust en stilte kon worden verdreven. Over haar vertrek was nog niet gesproken maar Mira wist dat ze niet veel langer gebruik mocht maken van de gastvrijheid van Kenan en zijn vrouw. Waar moest ze naartoe als ze hun kwijtraakte? Voor een vrouw alleen waren er eigenlijk maar twee opties: je kon bediende worden bij een welgesteld gezin of gaan bedelen. De eerste optie was verreweg het aantrekkelijkst maar ook erg lastig te verwezenlijken. Veel gezinnen waren al voorzien of namen verarmde familieleden of familieleden van de andere knechten of meiden aan. De tweede optie bleef soms als enige uitweg open, die optie was echter zeker niet de beste. Jonge, aantrekkelijke vrouwen die bedelden liepen groot gevaar voor de keuze te komen staan om zich te laten verkrachten of de onmogelijke beslissing te nemen daar dan maar geld voor te vragen... Mira moest er niet aan denken en zette zich vlug aan het werk. Maar haar gedachten bleven voortdurend rond haar vertrek cirkelen. Ze wilde niet weg, al kon ze dat nooit tegen iemand zeggen, was er een reden die belangrijker voor haar was dan de andere, rationele overwegingen die haar hiervoor hadden bezig gehouden. Mira was verliefd geworden op Seth. Hoe onmogelijk, onwaarschijnlijk en onlogisch het ook was, steeds wanneer ze hem aan zag komen, zijn stem hoorde of zijn blik op zich voelde rusten, begon haar hart te zingen. Behalve dat hij tien jaar ouder was dan zij, was hij niet geschikt voor haar. Een meisje moest een bruidsschat meebrengen, Mira had geen rooie cent. De tas had ze ergens in de heuvels laten vallen, dus ze bezat niet eens haar eigen kleding. Verder was Mira leuk om te zien maar niet uitzonderlijk mooi. Seth was een knappe man, hij kon elk meisje krijgen. En daartussen waren meisjes die mooier, spontaner en meer op de hoogte van Israëlische normen en waarden waren dan zij. Zoals ze zo vaak deed de laatste tijd veegde ze de gedachten naar het verste hoekje van haar hersens. Alleen 's avonds in haar bed stond Mira zichzelf toe na te denken over hoe een leven met een man als Seth zou zijn. Mira had juist de laatste stofwolk het huis uit gejaagd toen het onderwerp van haar dagdromen aan kwam lopen. Zijn ogen lichtten op toen hij haar zag, of verbeeldde ze zich dat maar? 'Mira! Je bent druk aan het werk, zie ik? Ik hoop dat je het naar je zin hebt bij ons? We zouden je nauwelijks meer kunnen missen!' Deze woorden lieten Mira's hart gloeien van warmte. Voor ze een woord had kunnen zeggen riep een zwoele stem van de overkant van de straat Seths naam. Seth keek om. 'Tamar, wat leuk om je weer te zien.' Mira bleef vergeten achter in de deuropening. Jaloers keek ze toe hoe háár geliefde meeliep met het meisje. Tamar was de dochter van één van de dorpsoudsten en bijzonder mooi. Klein en tenger met vrouwelijke rondingen, ravenzwart haar en donkere ogen. Haar gelaatstrekken waren regelmatig en perfect en tot overmaat van ramp was ze tegen iedereen vriendelijk zodat het eigenlijk ondenkbaar was een hekel aan haar te hebben. Waarom, o waarom was ze nog niet getrouwd? Tamar had een grote bruidsschat en was in het bezit van alles wat een man zich maar kon wensen in zijn bruid. Toch moest het meisje zeker drie jaar ouder zijn dan Mira, een jaar of negentien dus. Dat was aan de late kant voor een huwelijk. Zou ze op Seth wachten? Met een ruk draaide Mira zich om en veegde verwoed de al brandschone vloer.
Gepost op 16-11-2009 om 11:34 uur 214 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (De verrader)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)

Door: EsQuizzy

Hoi Tara! En weer een mooi deeltje in dit Bijbelverhaal (dat ik overigens nog niet kan plaatsen, maar ik vraag me af of dat de bedoeling is). Volgens mij zie je het als "een verhaal dat zich in de tijd van de Bijbel afspeelt", of zie ik dat verkeerd? Paar puntjes hier: Verder ... overleden. Ik zou in plaats van "de grootmoeder" hier "zijn vrouw" doen. Komt intiemer en warmer over. Het was tenslotte Seïrs vrouw die overleden was. Het belangrijkste ... Soba." Allereerst: bij "alhoewel" zou ik de zin splitsen voor de leesbaarheid. Verder zou ik er "Hoewel" van maken. Ten tweede: "belangrijkste" — die -e mag eraf. Je zegt: "De belangrijkste persoon uit de familie was ..." of "Het belangrijkst was ..." Wat precies het verschil is, kan ik niet uitleggen, maar voor mijn gevoel klopt het niet zoals het er nu staat, met die -e. Misschien wil kiezel ons hier even helpen? >>

Gepost op 16-11-2009 Om 21:23

Door: EsQuizzy

>> ...dat zij niet eens ouders meer had... Beetje aparte woordvolgorde. Probeer bijvoorbeeld eens: "...dat zij zelfs niet eens geen ouders meer had..." o.i.d. ...bij een welgesteld gezin of je lichaam verkopen... Hier zet je twee zaken die zo verschillend zijn naast elkaar, waardoor de impact van de tweede optie deels verloren gaat. In zo’n geval gebruik ik het em-streepje of gedachtestreepje ALT+0151 — zoals in: "...je kon bediende worden bij een welgesteld gezin — of je lichaam verkopen…" Liefst dan eindigen met de bekende drie puntjes, om meer effect te sorteren. Zie je dat je zo het schokkende effect van je woorden heel veel kracht bij kunt zetten? Het is nogal wat: je lichaam moeten verkopen om aan eten te kunnen komen... Nou waren er natuurlijk nog wel wat meer opties: zeker in die tijd was bedelen iets heel gewoons, en er waren ook meer dingen die je als vrouw kon aanpakken. Misschien is het dus een idee om in je verhaal aan te geven dat dit de >>

Gepost op 16-11-2009 Om 21:35

Door: EsQuizzy

>> twee opties waren, die Mira te binnen schoten. De tas had ze... Ik zou doen: "Haar tas had ze..." "De tas" suggereert dat iedereen meteen zou moeten weten waar je het over hebt. Dat leg je direct uit met "Haar tas". Ze veegde de gedachten naar het verste hoekje van haar hersens. Allereerst: ik zou kiezen voor het woord "hersenen". Ten tweede: ik zou dat woord (hersenen) niet gebruiken in deze context. Een gedachte veeg je nu eenmaal niet naar een hoekje van je hersenen. Wat eventueel zou kunnen is dat ze ze naar een hoekje van haar hart of haar ziel veegt. Minder plastisch, leidt minder af van het verhaal en het is poëtischer. Alternatief zou zijn: een hoekje van haar bewustzijn. Zie je dat dat heel anders overkomt allemaal? Ik vond het wèl grappig, maar zeker géén aanrader. Volgens mij is het tegenwoordig "ravenzwart" i.p.v. "ravezwart". Verder: verder!!!

Gepost op 16-11-2009 Om 21:46

Door: EsQuizzy

P.S. — in reactie op je "Commentaar van de schrijver": Het ging me niet zozeer om reacties op *mijn* verhaal Kd. Maar iedereen hier vindt het leuk om reacties te krijgen, temeer omdat het je verhaal ook promoot op de startpagina. Kd is een uitgebreid verhaal, en ik snap heel goed dat je geen tijd hebt voor zoiets. Maar... niet alleen de anderen hebben hier een aantal korte verhaaltjes staan die misschien de moeite van het lezen wel waard zijn, en die *niet* veel tijd kosten.

Gepost op 16-11-2009 Om 21:51

Door: EsQuizzy

O, nog even: de reden dat ik hier "Hoewel" zou doen i.p.v. "Alhoewel": hoewel past goed halverwege een zin: "Ze had haar kaasrs uitgeblazen, hoewel ze nog niet van plan was te gaan slapen." Alhoewel heeft een heel andere betekenis: "Je zou het beste met de fiets kunnen gaan. Alhoewel... Nee, doe dat maar liever niet: je bent al verkouden. Ik haal je wel op." Het "alhoewel" geeft aan dat je een reden hebt om aan iets, wat daarvoor kwam, te twijfelen.

Gepost op 16-11-2009 Om 21:56

Door: EsQuizzy

Het Groot Quirriliaans Woordboek kaasrs drieledig naamwoord, betekenis uit de context op de maken: 1. kaas; 2. kaars; 3. kaar

Gepost op 16-11-2009 Om 22:00

Door: EsQuizzy

@ Tara: over welke zin heb je het? Die van die ouders? Dan nog valt daar wel een verbeterend alternatief op te verzinnen... Het was ook maar een voorstel. ;)

Gepost op 17-11-2009 Om 17:29

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.