De verrader Wederzijds Door: Tara Commentaar van de schrijver: Categorie: Bijbelverhalen Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Seth trok aan de teugels van het paard dat hij bereed om het in draf over te laten gaan. Oom Jigal was op bezoek gekomen voor twee weken en omdat hij wist hoeveel zijn neef van rijden hield had hij hem zijn paard geleend. Seth had het heerlijk gevonden. Sinds Mira bij hen was had hij veel om over na te denken. Eerst had hij het leuk gevonden om met haar te praten, ze was een soort zusje voor hem. Later was hij gaan beseffen dat hij meer voor haar voelde. Seth, die nog nooit meer voor een meisje had gevoeld dan vriendschap, was verliefd geworden. Eigenlijk was het belachelijk. Mira was veel te jong voor hem en hoewel hij daar zelf niet om maalde, wist hij dat de mensen in het dorp het haar kwalijk zouden nemen dat ze geen bruidsschat inbracht. Het grootste bezwaar was echter dat ze haar geheugen niet in eigen beheer had. In de anderhalve maand die Mira al bij hen verbleef was er niets veranderd. Nog steeds wist ze zich alleen haar naam te herinneren. Het was niet eerlijk om haar zo te huwen, wie wist of ze niet al getrouwd was? Mira was dan wel pas zestien, er waren meisjes die dan al een echtgenoot hadden. Al deze gedachten hadden door zijn hoofd gevlogen. Een oplossing was er niet gekomen, hij zou het maar op zijn beloop laten. Seth was bij de rivier aangekomen en hield even halt om zijn paard gelegenheid te geven te drinken. Hij hoorde water spetteren en keek op. Mira stond in de bocht van de rivier. Ze stond in haar onderkleed tot aan haar knieën in het bruisende water en was haar haren aan het uitwringen. Met moeite wendde hij zijn blik af van het bekoorlijke schouwspel. Het paard briesde toen hij het een schopje in de flanken gaf om het aan te sporen. Mira keek geschrokken op. 'Wie is daar?' Ze klonk angstig en geschrokken. Zichzelf verfoeiend kwam Seth tevoorschijn. 'Sorry, ik kwam toevallig langsrijden. Ik wilde je niet laten schrikken.' Mira glimlachte bleekjes naar hem. Ze stapte uit het water en sloeg een lange doek om zich heen. 'Ik ben bang voor onverwachte gebeurtenissen. Ik weet niet waarom, maar er overkomt me elke keer dat iemand plotseling op me af komt een verschrikkelijke angst.' 'Het spijt me heel erg.' 'Ach, je kon het niet weten.' Er viel even een stilte, toen zei Seth: 'Wil je met me meerijden op het paard? Dat bespaart je de tocht naar huis.' Mira aarzelde een fractie van een seconde en knikte toen. 'Ik ben wel half nat,' waarschuwde ze hem met een lach. Seth grinnikte. 'Ach, ik kan toch wel een bad gebruiken. Op deze manier hoef ik er niet eens moeite voor te doen.' Hij sprong van het paard af en tilde Mira erop. Daarna steeg hij zelf op. Een warm gevoel verspreidde zich door zijn lichaam toen hij haar lichaam tegen het zijne voelde. Haar vochtige haar streek langs zijn gezicht en armen. Mira leunde met haar hoofd tegen zijn borst. Op dat moment besefte Seth pas echt dat hij verliefd op haar was, hij had het gevoel dat hij haar nooit meer los wilde laten. Welke bezwaren er ook waren, de liefde kon overwinnen. Dat zag je wel aan de geschiedenis van de grootmoeder van koning David: de Moabitische Ruth. De vraag was echter of Mira wel van hem hield. Bovendien was het mogelijk, wat niet per se inhield dat het gemakkelijk zou worden...
Gepost op 18-11-2009 om 13:23 uur 213 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (De verrader)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)

Door: aritha

Ik vind reproduceren een moeilijk woord. En ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat.

Gepost op 23-11-2009 Om 13:30

Door: EsQuizzy

Romantisch! Het besluit van Seth aan het eind van deze post om Mira te huwen, ongeacht hoe lang hij moet wachten, staat zó haaks op zijn eerdere verstandige bezwaren... Dat komt niet echt heel realistisch op mij over zo. Die laatste zin zou ik eerder iets verwachten over dat de sensatie om haar zo tegen zich aan te hebben zijn eerdere (zeer verstandige) overwegingen heftig aan het wankelen bracht. Iets in die geest. En dan: verder maar weer!

Gepost op 23-11-2009 Om 14:00

Door: Tara

Overigens, Levanda, op welke hij doel je nu? Meneer Grijs of de vorige, ?

Gepost op 24-11-2009 Om 12:17

Door: EsQuizzy

Het bezwaar waar ik op doelde, was dat ze mogelijk al getrouwd zou kunnen zijn. Dat "bezwaar" valt moeilijk met (Gods) liefde te "overwinnen".

Gepost op 24-11-2009 Om 13:09

Door: aritha

Nu dus wel. Ik zou het stukje over het aankomen bij de rivier actiever maken. Niet was aangekomen maar kwam aan. Dat maakt het minder passief en je blijft dichter bij je personage. Ook zou ik de eerste zinnen over het meisje in de rivier samentrekken zodat je maar een keer het woordje stond hoef te gebruiken. Verder kun je misschien een mooi moment beschrijven wat laat zien dat zijn gevoelen in verliefdheid veranderen. Dus meer in het begin van dit verhaal. Dat hij van binnen, door een gebeurtenis ofzo, voelt dat hij absoluut meer voor haar voelt dan voor iemand anders. Maakt er iets moois van. Ik ben zo nieuwsgierig naar het vervolg.

Gepost op 24-11-2009 Om 15:02

Door: aritha

sorry voor typfoutjes

Gepost op 24-11-2009 Om 15:03

Door: EsQuizzy

@aritha: bloCnoot verslikt zich om de een of andere reden in rechte enkele aanhalingstekentjes...

Gepost op 24-11-2009 Om 16:04

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.