De verrader Bij bewustzijn Door: Tara Commentaar van de schrijver: Ik hoop dat er mensen zijn die de tijd en de zin hebben om een reactie te geven, tot nu toe zijn de vervolgen namelijk kritiekloos gebleven tot mijn spijt. Vast bedankt! Categorie: Bijbelverhalen Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
Mira opende moeizaam haar ogen. Haar oogleden waren loodzwaar aan en haar hele lichaam voelde aan alsof ze een marathon had gelopen. Al haar spieren protesteerden toen ze haar hoofd optilde. Waar was ze beland? Ze kon zich nauwelijks iets herinneren van de afgelopen paar uur. Het leek erop dat iemand haar in huis had genomen, want ze lag op een zacht bed met een deken over zich heen en een kussen onder haar schouders geschoven. Mira schrok toen de deur openging en een kleine, tengere vrouw naar binnen kwam. Ze had lang, gitzwart haar, bruine ogen en er lag een bezorgde trek op haar gezicht. Mira keek haar recht aan. De vrouw draaide zich pardoes om en rende de kamer weer uit. 'Seth! Kenan! Kom vlug, ze is bij bewustzijn!' Na deze mededeling kwam ze weer naar binnen spurten. 'Hoe voel je je?' Ze kwam voorzichtig op Mira af en voelde aan diens voorhoofd. 'Je voelt nog steeds een beetje warm aan, maar het is een stuk minder heet dan gisteren. Hoe heet je eigenlijk?' Mira kon de vragenstroom niet bijbenen, het kostte steeds meer moeite haar ogen open te houden. Er kwamen twee mannen binnen, op hun tenen. De eerste was lang, stevig en had donkerbruin haar. De tweede was zeker twintig jaar jonger, enkele centimeters langer en wat kilo's lichter en zijn haar had een voor een Israëliet aparte kleur: bijna honingkleurig. Mira gaf het op, haar laatste woorden waren: 'Ik heet... Mira...' Toen zakte ze weer weg in de donzige, warme droomwereld waar ze verscheidene minuten geleden uit was ontwaakt. Na een poosje werd ze opnieuw wakker. De jongste man zat naast haar bed en legde juist een koele doek op haar voorhoofd. Mira probeerde iets te zeggen, maar haar droge keel verhinderde dat. De man zette een kom met fris water aan haar mond. Mira dronk gulzig zodat ze zich bijna verslikte. 'Dank u. Kunt u me vertellen waar ik ben en wat ik hier doe?' De man antwoordde: 'Je bent in het het huis van Kenan ben Seïr. Ik ben zijn zoon Seth en ik heb je bijna vijf dagen terug van de weg afgeraapt tijdens een grote storm. Je hebt je hoofd gestoten tegen een rotsblok en bent lang bewusteloos geweest. Mijn moeder Rachel is een uitstekende verpleegkundige en heeft je verzorgd. We zijn allemaal erg blij dat je bij bent gekomen.' Mira bedankte hem voor de goede zorgen van zijn moeder. Er bleven echter vragen bestaan. Wat had ze in een storm buiten gedaan? Ze kon zich niets herinneren. Haar naam was boven komen drijven, waar ze vandaan kwam wist ze niet. Het leek wel of een deel van haar geheugen was gewist. De gedachte beangstigde haar en ze begon zenuwachtig aan de deken te plukken. Seth stond op en nam een schaaltje met wat voedsel van een tafeltje in de hoek. Mira at er een beetje van. Het pijnigen van haar hersenen om zich haar leven te kunnen herinneren vermoeide haar zo dat ze voor de tweede maal in slaap viel.
Gepost op 09-11-2009 om 16:07 uur 232 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (De verrader)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)

Door: EsQuizzy

Ik heb dit verhaal nog niet gelezen. Misschien doe ik dat later nog wel. Ik reageer alleen even op je "Commentaar van de schrijver". De meeste mensen motiveer je niet door een negatieve opmerking te plaatsen. De meeste mensen motiveer je door zelf enthouaist voor hun te doen wat jij graag wilt dat ze voor jou doen.

Gepost op 09-11-2009 Om 22:51

Door: EsQuizzy

Het niet aanvallend bedoeld, Tara. Ik snap je bovenstaande twee laatste reacties niet helemaal, maar dat ligt waarschijnlijk aan mij. Hoe dan ook, ik snap helemaal dat je niet de tijd hebt — sorry, wist ik niet. Maar dat geldt voor de meesten van ons dat we niet de hele dag op bloCnoot zitten. En ik begrijp ook dat Kd te zwaar is voor je halve uurtje per dag. Dus... Ik hoop binnenkort aan dit verhaal toe te komen, en als ik iets lees, reageer ik ook altijd. Dus. Nog even geduld.

Gepost op 10-11-2009 Om 14:27

Door: EsQuizzy

Gelezen. Ook heel mooi, vooral als je alle drie de deeltjes achter elkaar leest zit je er helemaal in. Ga alsjeblieft door, want ik vind het leuk! Arme Mira... Alleen de laatste zin van dit deeltje zou ik nog even goed bekijken. Kan die opgedeeld worden om het wat behapbaarder te maken? Volgens mij wel.

Gepost op 10-11-2009 Om 18:34

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.