Keiharde dromen 173 Steekspel Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 4 minuten
Bijna anderhalf uur vol stevige discussies volgde, waarin Toenak menig overtuigend voorbeeld aanhaalde van kruisverwijzingen tussen Gershevy’s werk en de bekende Heilige Geschriften om aan te tonen hoe en waarom hij tot zijn ingrijpende slotsom was gekomen. Zoals altijd gebruikte hij zijn befaamde sterkte: hij probeerde niemand waar dan ook van te overtuigen — hij liet slechts zien wat er stond geschreven om vervolgens zijn toehoorders te begeleiden bij het trekken van hun eigen conclusies. Lidhia aanvaardde de toevoeging aan de Geschriften bijna als vanzelfsprekend: haar eerdere gesprekken met de magister hadden haar eigenlijk al flink voorbereid, en alleen al de wetenschap dat de man tegen wie ze zo opkeek er mede door Gershevy’s teksten van overtuigd was geraakt dat het aanbod van de Almachtige ook voor de waterlingen gold, gaf voor haar eenvoudig en direct de doorslag. Ook Tirashya had geen enkel probleem met het idee dat Toenak introduceerde. Voor haar was het vanzelfsprekend dat de briljante man zorgvuldig had overwogen wat hij nu zei. Zij zag de vele voorbeelden als even zovele geniale openbaringen van de mentale vermogens van de magister, en met haar respect voor haar onderwijzer groeide ook haar ontzag voor en nieuwsgierigheid naar de Almachtige. Van degenen die meer actief aan het gesprek deelnamen, waren koning Silvaeo en koningin Quevéra de eersten die Toenaks stellingname overnamen: de magister had hun vertrouwen en respect reeds in zo veel situaties verdiend, dat zij bijna hetzelfde perspectief hadden als hun beide aanwezige jongste dochters. Ishtaran had vanuit haar achtergrond meer moeite met het concept, al liet zij zich het zwijgen opleggen door een rijmpje van Gershevy dat haar in combinatie met een citaat uit de Heilige Geschriften bijzonder raakte: de laatstgenoemde tekst had haar altijd doen botsen met haar verleden, doordat het gedeelte steeds een oude verwonding bij haar opentrok zonder genezing te brengen of antwoord te geven op haar vragen. Het gedichtje van Gershevy bood in de nieuwe context plotseling een volledig aanvaardbare sleutel tot de verwerking van de moeilijke tekst — en haar verdriet, waar ze zich verder in stilte over liet verwonderen: ze was er zeker van dat zij dit nóóit aan iemand verteld had. Toenak kòn dit niet weten! Hoe was het dan te verklaren dat de magister juist dit vrij onbekende tekstgedeelte als één van zijn kernvoorbeelden aanhaalde? Ze was er dieper van onder de indruk dan ze zou willen toegeven… Korfos en zijn officieren luisterden rustig en opmerkzaam naar de gesprekken tussen de anderen, waarbij de generaal enkel de opmerking plaatste dat hij persoonlijk graag wat meer tijd zou nemen om de nieuwe informatie te laten bezinken. Kamerheer Hagiysh was als vanzelfsprekend slechts een toehoorder: vanuit zijn positie werd er niet van hem verwacht dat hij zonder daartoe te zijn uitgenodigd aan het gesprek zou deelnemen. Op een min of meer spontane vraag van Rehinor wat hij van ‘dit alles’ vond, antwoordde de kamerheer: „De voorbeelden die de magister aanhaalt, spreken naar mijn bescheiden mening voor zich, met uw welnemen, hoogheid.” Een glimlach achterom van de beide zusjes was zijn beloning, die met een kort knikje aanvaard werd. Rehinor bleef sceptisch en zei dat hij het liever nog even hield bij wat hem van jongs af aan geleerd was. Hij argumenteerde heftig en liet zich niets ‘aanpraten’, zoals hij het noemde. Murox luisterde vooral, maar stelde intelligente vragen bij de voorbeelden die Toenak gaf. Op de meeste van zijn vragen kon Toenak direct antwoorden; op sommige bleef de magister hem het antwoord nog even schuldig met de belofte dat er verdere studie zou plaatsvinden en de uitnodiging dit samen te doen. Voor Lidhia klonk het in eerste instantie alsof Murox de stellingen van de magister probeerde te ondermijnen. Naarmate het gesprek vorderde zag ze echter in dat het niet Murox was, die in de aanval ging. Het kundige steekspel dat in woorden werd uitgevochten tussen de beide geleerden begon steeds meer het karakter te krijgen van een training of een examendebat — het was in Lidhia’s ogen alsof Murox wel zwakke plekken in Toenaks redenering zocht, maar ze zag duidelijk in dat Murox’ vragen er niet op gericht waren Toenaks redenering onderuit te halen, maar eerder om eventuele hiaten aan te stippen zodat duidelijk zou worden wat nog onderzocht moest worden. Rehinor, die zijn argumenten een veel agressievere inhoud gaf, bleek zeer tot Lidhia’s verbazing de eigenlijke agressor in deze discussie te zijn. Hij leek Murox in eerste instantie als zijn bondgenoot te zien en borduurde verder op de spitsvondige uitspraken van de wetenschapper. Maar Murox begon op een gegeven moment vanuit Toenaks thesen te redeneren, waarop de kroonprins de uitspraken van de gast in het paleis steeds vaker links liet liggen. Magister Toenak bleek buitengewoon bedreven in het maken van het onderscheid dat bij Lidhia langzaamaan daagde: wilde Rehinor steeds de aandacht en het woord naar zich toe trekken om door te gaan op één bepaald punt dat de anderen reeds afgehandeld hadden, Toenak wist telkens opnieuw de draad op te pikken waar hij zélf vond dat ze gebleven waren. Hij bleef ook Murox in het gesprek betrekken. Lidhia kende Rehinor goed genoeg om aan te voelen dat die steeds verder geïrriteerd raakte. Maar die emotie bleek slechts de bovenstroming van een kringloop te zijn, die zich niet tot haar broer liet beperken.
Gepost op 25-08-2009 om 17:12 uur 289 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: inem

Op het laatst (omdat ik eerst dvd heb gekeken) je post gelezen... En, die is goed! Ik wil er nog uitgebreider op reageren, natuurlijk.... but, It s time... I go to sleep. Morgen reageer ik. Maar, ik vind het geweldig trouwens, dat je post altijd zo interessant, en mooi zijn... echt posts die je aan het denken zetten. Daar hou ik van.

Gepost op 25-08-2009 Om 23:02

In ieder geval alvast bedankt voor deze prettige reactie! =)

Gepost op 26-08-2009 Om 11:23

Door: kiezel

Titel van het volgende deel: Kringloop? Ik ben erg benieuwd!

Gepost op 26-08-2009 Om 10:34

Misschien... =D

Gepost op 26-08-2009 Om 11:23

Door: Gabriëlle

Sorry, maar wie is Rehinor? Ik vind het moeilijk om alle namen en bijzonderheden te onthouden.

Gepost op 26-08-2009 Om 12:39

Begrijpelijk. =) Rehinor is de (oudste) broer van Lidhia en Tirashya, en daarmee ook de kroonprins van Liliaño.

Gepost op 26-08-2009 Om 12:45

Door: Gabriëlle

O ja, ik zie het nu staan, het is haar broer! Introduceer je nu iets nieuws van Ishtaran? En hebben we dat gedeelte uit de tekst waar zij nu inzicht in kreeg al gelezen? Ik vind dit geen eenvoudig stuk omdat het meer vragen oproept dan dat het beantwoord.

Gepost op 26-08-2009 Om 12:44

Arme Rehinor! Tines was hem ook al eens geheel vergeten... =D Het enige nieuwe dat ik hier eigenlijk introduceer is een kleine glimp achter de schermen van het persoonlijke leven van Ishtaran. Maar dan ook echt alleen maar een tipje van de sluier, want het feit van haar verwondering is hier belangrijker dan de inhoudelijke oorzaak ervan. In deze post besla ik, zoals gezegd, anderhalf uur - voornamelijk omwille van de vertelsnelheid (nieuw woord?). Het zou weinig zin hebben om Toenaks volledige uiteenzetting en de erop volgende discussie te gaan weergeven, denk ik. =)

Gepost op 26-08-2009 Om 13:03

Door: Tines

Ik was hem nu niet weer vergeten hoor! Maar mooi zeg... Ik hoopte ook al niet dat je Toenak en de discussie helemaal ging vertellen. Dat had ik teveel van het goede gevonden. Zo komt je punt ook wel over, maar merk ik uit de laatste alinea dat Rehinor niet de enige is waarbij de irritatie groeit? Jammer! Misschien moet Toenak nog eens een privédiscussie aangaan...

Gepost op 26-08-2009 Om 14:29

Die discussie zou te lang zijn om weer te geven. En als *jij* Rehinor hu weer vergeten zou zijn, zou ik gaan denken dat hij „een grijs figuur” is, dat „opgaat in de menigte”..., om Frans van Dusschoten maar eens te citeren. Lang geleden. =D

Gepost op 26-08-2009 Om 14:39

Door: EsQuizzy

@ Gabriëlle: zou je eens een lijstje willen geven van de vragen die deze post bij je oproept? Zou ik zeer waarderen.

Gepost op 27-08-2009 Om 08:10

Door: EsQuizzy

@ Tines: je merkt het correct. Maar let daarbij wèl goed op het woordje dat bij voorbaat door kiezel is voorgesteld als de titel voor de volgende post.

Gepost op 27-08-2009 Om 08:15

Door: Gabriëlle

Het roept in ieder geval bij mij de brandende vraag op: Wat is de tekst waar deze Ishtaran zo van onder de indruk is? Als je dat niet wilt vertellen, laat dat hele stuk van haar dan weg, want wat voegt het aan het verhaal toe? Ik zou zelf wel onder de indruk willen raken van die tekst, om het zo cru te zeggen. Nu rakel je van alles op, waar je verder niet op ingaat. Jammer, onnodig, zou ik zeggen. Het maakt het allemaal niet eenvoudig om te lezen en je blijft er als buitenstaander naar kijken, omdat je er blijkbaar niet op in wilt gaan als lezer. Zoals ik al eerder heb gezegd en ik daarbij blijf: ik wil graag meeleven met de personen. En natuurlijk moet je niet alles weggeven, maar als je iets oproept en vervolgens doe je er niets mee... Het zou een sterkere post zijn als je juist die tekst waar het om gaat zou aanhalen. Misschien doet hij ook iets met ons. Mijn bescheiden mening.

Gepost op 27-08-2009 Om 13:29

En ik waardeer je mening al kijk ik er op dit moment anders tegenaan. Het zou een te uitgebreid zijpad worden, om diep op Ishtarans achtergrond in te gaan. Want de teksten (die ik (nog) niet als achtergrond geschreven heb, btw) zouden alleen dan waarde hebben als je de gehele gevoelsbeleving en de geschiedenis van de medica kent, en nogmaals: dat is niet de bedoeling van dit verhaal. De omschrijving van wat ze ervaart wil ‘brede herkenning vanuit soortgelijke ervaringen’ bij lezers oproepen om meeleven mogelijk te maken hier; dat is iets anders dan specifiek invulling te geven (smal). En het helemaal weglaten zou de mogelijkheid om hoe dan ook met haar mee te leven wegnemen, dus je zou het óók (en terecht) bekritiseren, als ik dat deed. De wáárde hier is, IMHO, dat het de verschillende reacties van alle aanwezigen op ‘het nieuwe’ laat zien. Plus, dat dit Ishtaran meer karakterdiepte geeft. …Enne… de andere vragen? =D *bloempje*

Gepost op 27-08-2009 Om 14:02

Door: EsQuizzy

Nog even. Je legt het volgende bij mij neer: "…als je iets oproept en vervolgens doe je er niets mee…" Volgens mij is die opmerking een béétje aan de voorbarige kant.

Gepost op 27-08-2009 Om 14:21

Foei. =)

Gepost op 13-07-2011 Om 22:30

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.