Keiharde dromen 158 Bloedserieus Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 4 minuten
Bij het heldere roze schijnsel van haar luminescentie zette prinses Tirashya haar afdaling slagje voor slagje en met stevig kloppend hart voort, tot ze het punt bereikte waar de nauwe verticale buis plotseling iets breder werd om te eindigden op de rotsstenen bodem. Rustend op haar beide handen sloot ze haar ogen en gaf ze haar borstkas de gelegenheid om intensief trillend op te zwellen, waarbij ze het koude omgevingwater wild door haar neus haar lichaam voelde binnenstromen. Langzaam liet ze haar ribben terugkeren in hun ontspannen positie, bewust genietend van de warmte van het water dat uit haar kieuwopeningen langs haar heupen omhoog wolkte. Dit eerste gedeelte van haar zware uitdaging aan zichzelf zat erop. Ze opende haar ogen en keek opzij. In de wand was een smalle, rechtopstaande opening zichtbaar — een opening, waarvan ze zich iedere keer weer afvroeg of een volwassen man er doorheen zou passen. Het had háár nog nooit enige fysieke moeite gekost, in ieder geval. Haar aarzeling van dit moment had een mentale en emotionele bodem. Alsof het een te bedwingen vijand betrof staarde ze het zwarte gat aan, al vocht ze meer met zichzelf dan met de geduldig wachtende doorgang. „Kom op, je bent daar al zó vaak geweest!” spoorde ze zichzelf fluisterend aan. Nog even hing ze bewegingloos onderin de waterkolom, voordat ze haar kaken op elkaar klemde en zich met een geroutineerde beweging het zwijgende duister liet binnenglijden… „Luitenant Lartiyon,” sprak Quevéra, toen ze de bibliotheek bereikte. De luitenant boog diep voor hare majesteit, terwijl zij vroeg: „Is koning Silvaeo in de bibliotheek aanwezig?” „Het spijt mij, majesteit,” antwoordde de luitenant ietwat onzeker. „De koning en de generaal zijn gezamenlijk hier vandaan gezwommen. Van wat ik uit hun overleg heb begrepen, gingen zij heer Murox een bezoek brengen.” „En… hebt u wellicht prinses Tirashya gezien, luitenant?” vroeg Quevéra nu. „Jazeker, majesteit. Zij zwom in de richting van het voorportaal.” „Dank u, luitenant,” knikte de koningin, waarop ze een moment aarzelde en een lichtelijk verbaasde blik op de gesloten deur achter de wachtpost wierp. „Beschermt u de bibliotheek tegen een mogelijke invasie?” Haar vraag was met een geamuseerde klank gekleurd, maar de luitenant antwoordde bloedserieus: „In zekere zin wel, majesteit. Magister Toenak wenst liever niet euh… verder… gestoord te worden, met uw welnemen.” „Aha,” begreep Quevéra, voordat ze wegzwom. Ze wilde dat ze haar gezicht in haar glimlach kon laten ontspannen, maar het lukte niet. „Dus toch het koraalpark,” sprak ze tot zichzelf. „Naar het einde, en terug,” eiste Tirashya hardop van zichzelf. „En…,” ze slikte eens voor ze haar besluit nam: „Zonder lumi.” Ze draaide eens om haar as in de ruimte, die naast het kloppen van haar hart en het lichte suizen van haar waterhaling en verdere bewegingen volkomen stil was — zoals altijd. Stil en verstoken van daglicht, herinnerde ze zich een regel uit één van de vele kinderliedjes die ze kende. Ze vroeg zich af of dat ook door Gershevy geschreven zou zijn — en welk einde ze als haar doelstelling zou kiezen. Het ene lag beduidend dichterbij dan het andere. „Het nabije einde,” besloot ze. Ze kon zich, nadat ze die volgende drempel overschreden had, altijd nog het verre einde ten doel stellen. De rustige, bijna onbewuste golfbewegingen van sommige van haar pantserdelen lieten haar volkomen stil in het water zweven terwijl ze de moed verzamelde die ze nodig had om haar luminescentie te doven. Zoals altijd wanneer ze deze plek bezocht, leek het alsof de stille schuilplaats haar vanuit een schimmig verleden toefluisterde. Het was altijd maar een vage fluistering geweest. Op de één of andere manier was hij nu al duidelijker — als een hese klank in de verte. Zou het in een klaaglijke stem veranderen als ze het troostende licht zou gebieden zich terug te trekken? Haar onderlip trok onregelmatig, maar ze bedwong hem met hetzelfde wilsbesluit waarmee ze haar emoties wegdrukte en het zwarte water toestond haar trillende lichaampje volledig in te sluiten. Twee donkere tellen slopen in akelig stil-zijn voorbij. Langzaam zette Tirashya zich in beweging — op de tast haar armen voor zich uitgestrekt. Onzichtbaar water stroomde steeds sneller ruisend langs haar hydrodynamisch gevormde lichaampje en door haar lange kapsel. Het suisde van het snelle bonzen van haar hart en de afwezigheid van ieder ander geluid dat de open zee zo levend maakte. Het enige geluid in deze trieste omgeving werd gevormd door de dode echo’s van haar levendige bewegingen. Bijna geruisloos zwom ze voort, maar niet zo geruisloos dat de veranderende klank in de weerkaatsingen van het minieme geluid haar niet opviel. Ze hield haar gevliesde voeten stil en liet zich op haar snelheid uitzweven, ingespannen luisterend. Ongezien in het donker maakte ze een beweging met een paar van haar rugpantserplaten — en hing direct stil in het water. Tergend traag stuwde ze zich centimeter voor centimeter voort op haar waterhaling, tot ze op minder dan een el van de plek waar ze had stilgehouden een ruwe wand aantikte. „Dat was de eerste etappe,” complimenteerde ze zichzelf, waarop ze voorover dook en zich klaarmaakte om zich voor de terugweg tegen de rotswand af te zetten. Maar zo ver kwam ze niet.
Gepost op 26-06-2009 om 17:51 uur 280 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: inem

Oh, werkelijk heel spannend... En nu, ze komt niet zo ver, dus... En hoe ver zou ze dan komen? Goede post EsQ! MIschien reageer ik nog meer, maar mijn hoofd staat er nu niet naar. I am sorry. Maar, ik vindt je post echt goed, dat weet je!

Gepost op 26-06-2009 Om 18:47

Door: Tines

Hopelijk overkomt Tirashya niets terwijl ze probeert te bewijzen dat ze niet bang is... Wie of wat houdt haar nu tegen? Spannend! Verder, verder!

Gepost op 27-06-2009 Om 09:52

Ik doe mijn best om hem zo snel mogelijk te plaatsen... zoals altijd. ;)

Gepost op 27-06-2009 Om 20:27

Door: EsQuizzy

Hehe… ik heb de oude Kd·159 (die oorsprinkelijk als Kd·157 geschreven was) nòg een plaatsje opgeschoven naar Kd·160, om jullie tenminste enigszins tegemoet te komen met de actuele spanningsboog. Ik ben nu dus (opnieuw) bezig met Kd·159. Hij komt zo snel mogelijk.

Gepost op 27-06-2009 Om 22:16

Door: EsQuizzy

Het Groot Quirrilisch Woordboek oor·sprin·ke·lijk bnw. van oorsprong oorspronkelijk: van oorsprong.

Gepost op 27-06-2009 Om 22:21

Door: Tines

Ik heb net Kd 99 gelezen en heb wel weer voor mij hoe alles zit... Maar waar komt de schacht in de koraaltuin uit in de kerkers? Aangezien er een kort en een lang eind is, denk ik dat de schacht ergens bij de ingestorte zuidgang zit... Alleen kom ik er dan niet uit waar die vreemdeling dan binnen is gekomen... Dat zou dan via de zuid- en oostgang zijn die nog wel open zijn... Of zit de schacht juist op dat punt en komt de vreemdeling van de oostkant met de ingestorte zuidgang? Help! Wat me ook opviel is dat de schacht niet rechtstreeks in een gang uitkomt, maar dat Tirashya eerst nog door een opening moet.

Gepost op 30-06-2009 Om 10:30

Tines, zojuist (Kd·159) geef je aan dat je Tirashya’s conclusie daar goed begrepen hebt, en nu kom je weer met vragen die juist door die conclusie beantwoord worden! Want waar die vreemdeling is binnengekomen, daar gaat die conclusie van Tirsch over! Maar misschien wordt het me nu wel duidelijk waar je hem niet meer volgt. Je bent Kd·99 gelezen. Waarop en hoe reageerde Tirashya?

Gepost op 30-06-2009 Om 12:21

Door: EsQuizzy

bent=hebt, natuurlijk. Wat betreft die opening: klopt, heb je goed gelezen.

Gepost op 30-06-2009 Om 12:33

Door: EsQuizzy

Je plaatst Tirashya volgens mij alleen in de verkeerde gang, Tines.

Gepost op 30-06-2009 Om 13:24

Door: Tines

De vreemdeling komt via de oostelijke gang naar binnen, volgens Tirsh, maar wat ik uit Kd 99 begreep is dat de oostelijke gang twee gangen naar het zuiden heeft lopen, waarvan er één is ingestort. Dus ik kom er dan niet helemaal uit waar die schacht toegang geeft tot het stelsel. Ook weet ik niet precies waar die ronde kamer dan is. Misschien vertrekken de twee zuidelijke gangen niet vanaf de uiteinden van de oostelijke gang? Daardoor zou je een soort dood eindje oostelijke gang kunnen krijgen... Nou ja, ik kom er niet helemaal uit nog dus. Behalve dan dat de vreemdeling uit de richting komt waar Tirashya ook vandaan kwam. En dat dat de oostelijke gang is... Maar dan weet ik nog niet waar die schacht zit! Help?

Gepost op 30-06-2009 Om 20:00

Tines, nogmaals: waar reageert Tirashya op in Kd·99, en wat zegt ze precies? =D

Gepost op 30-06-2009 Om 20:41

Door: EsQuizzy

Je maakt een paar sprongen die in het verhaal niet gemaakt worden, Tines. Daardoor kom je op een verkeerd spoor terecht. De belangrijkste sprong die je (ten onrechte) neemt, is dat je een veronderstelling van iemand voor waar aanneemt. Als je dat eerst corrigeert in je denken, kom je er vast wel uit.

Gepost op 30-06-2009 Om 20:40

Door: Tines

Tirashya zegt "Goed zo", omdat de zuidelijke gang aan het uiteinde van de oostelijke gang is ingestort. En het achterste gedeelte van de oostelijke gang is ook ingestort. Ik denk wel dat deze zuidelijke gang misschien niet is geblokkeerd, maar ik geloof dat generaal Korfos enzo wel hadden gecheckt of er nog een doorgang was en die was er niet, dus daar kan het dan niet zijn... Als ik het goed heb... Is Tirashya dan binnengekomen bij de zuidelijke gang? En dan is het meest nabije einde het begin van de oostelijke gang... Maar dan komt de vreemdeling dus niet uit de richting waar Tirashya vandaan kwam. Dat zou kunnen... Maar welke veronderstelling neem ik dan voor waar aan? Waar die vreemdeling vandaan komt? Komt hij dan gewoon uit het paleis vandaan? Dan zou het Murox kunnen zijn... Zwaar puzzelen dit, maar ooit kom ik eruit!

Gepost op 30-06-2009 Om 21:38

Je schrijft ook deze reactie vanuit je foutieve aanname. Je leest namelijk niet wat er staat, maar wat jij de eerste keer hebt begrepen. En dat kunnen twee heel verschillende dingen zijn. =)

Gepost op 30-06-2009 Om 22:03

Door: EsQuizzy

Trouwens, ik heb óók nooit gezegd dat de veronderstelling die je voor waar aanneemt er een van jezelf is.

Gepost op 30-06-2009 Om 22:06

Door: Tines

Nee, dat laatste weet ik. Ik meende ook dat één van Tirashya`s veronderstellingen niet juist is... Maar ik heb geen idee welke! En ik weet ook echt niet meer wat voor foutieve aanname ik nu heb gedaan! Sorry, ik kom er dus toch niet uit... Ik heb geen idee meer!

Gepost op 30-06-2009 Om 23:32

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.