| |||||
Levanda, je schrijft over de bijbel: „…er staat: probeer lief te hebben. Dat zegt de wetenschap weer niet.” Hier heb ik over na lopen te denken In de bijbel staat: „Hebt uw naaste lief als uzelf.” Je stelt dat "de wetenschap" niet zegt dat je elkaar moet liefhebben, maar... Over welke wetenschap heb je het? Je kunt niet over "de wetenschap" praten zonder die term te definiëren. Ik heb verschillende boeken in mijn boekenkast staan, geschreven door medische doktoren en andere hoog opgeleide mensen, die vanuit hun jarenlange ervaring als arts en/of psycholoog en/of huwelijkscounsellor zeggen, dat zij na vele praktijkvoorbeelden gezien te hebben in hun eigen praktijk, tot een opvallende conclusie zijn gekomen. Zij stellen aan de hand van hun gedocumenteerde ervaringsonderzoek, dat het navolgen van de bijbelse opdracht om elkaar lief te hebben en vergevingsgezind te zijn zoals de bijbel dat aangeeft, leidt tot een betere gezondheid, betere relaties, minder spanning, langere levensduur, gelukkigere relaties in het algemeen, meer succesvolle en gelukkigere huwelijken — enzovoorts. Maar ook los van de ervaringen van deze mensen wordt er veel onderzoek gedaan naar de effecten van "elkaar liefhebben". En daar zijn meer wetenschappelijke rapporten over geschreven dan jij denkt. "De wetenschap" komt er namelijk steeds meer achter dat de bijbel niet achterloopt, maar juist vóórloopt in zijn richtlijnen voor onderlinge relaties. Hoe dan? Doordat ze ‘onafhankelijk’ onderzoek doen - tot conclusies komen... en dan ontdekken dat hun wetenschappelijke conclusies niets nieuws zijn, maar dat ze alleen maar bevestigen wat de bijbel al lang heeft gezegd voordat mensen er maar aan dáchten met zo’n onderzoek te beginnen. Maar in de tijd dat de bijbel geschreven werd, waren al die onderzoeksresultaten er niet. Waar kwamen die bijbelse richtlijnen dan vandaan, denk je? Ik zou zeggen, van iemand die meer van mensen wist dan zij zelf. Misschien omdat Hij hen bedacht en gemaakt had. Je kunt ervoor kiezen om het „absoluut niet eens” te zijn met mensen die zeggen dat de bijbel als een wetenschappelijk boek te gebruiken is. Maar dan loop je wčl het gevaar dat je *hypocriet* bezig bent. Wat is hypocrisie? Schijnheiligheid. Zeggen dat je iets doet of bent en er dan niet zčlf naar handelen. Eigenlijk hebben alle mensen daar wel eens last van. Dat is niet goed, dat ben ik direct met je eens. Vergeef me dat ik daar ook wel eens een handje van heb. Ik moet me misschien meer bezighouden met de balk in mijn eigen oog dan met de splinter in het jouwe. Maar... zoals je al zei: Jezus is anders dan andere mensen. Gelukkig maar. =) En ondanks dat we mensen zijn, en ik genoeg fouten maak (getuige mijn recente reactie onder Kd·6) =) hoop ik, dat we allebei eerlijk genoeg zijn om toch eerlijk naar de feiten te kijken. De wetenschap toont aan alle kanten vaststaande feiten die de bijbel kenmerken als een volwaardig wetenschappelijk betrouwbaar boek, en die de stelling verdedigen dat "de bijbel" en "de wetenschap" onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn zonder elkaar tegen te spreken. De bijbel en de wetenschap zijn in perfecte harmonie met elkaar. Echte wetenschappers bevestigen dit aan de hand van gevonden feiten. Oók op het gebied van „hebt uw naaste lief als uzelf”. Dat jij niet met de bijbel in harmonie bent, heb je zelf al ongezouten aangegeven. Maar ik vraag me ernstig af of jij dan wčl met de wetenschap in harmonie bent... In hoeverre zou je kunnen stellen dat het één het ander tot gevolg heeft? Lijkt me een interessant onderwerp voor een wetenschappelijk onderzoek. Enkele boeken: Dr. Don Colbert: „Dodelijke emoties”, Roermond, 2005, ISBN 90-74115-37-3. Ed (M.D.) en Gaye Wheat: „Liefde voor twee”, Hoornaar, 1999, ISBN 90-6067-859-1. Ed Wheat, M.D. and Gloria Okes Perkins: “Love Life For Every Married Couple”, Grand Rapids, Michigan, 1980-1996, ISBN 0-310-21486-6.
|
|||||
|