248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Het sieraad
Een echte vriendin
Door: Levanda
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Fantasy
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Verwonderlijk vond ze het niet, dat zodra ze de eetzaal was binnengekomen iedereen zich naar haar omgedraaid had. Toch vond ze de starende blikken niet fijn. Niets kon ze eruit op maken. Helemaal niets. Geen verwondering, geen bewondering, geen afkeuring. Niets. Hoe anders dan het moment waarop ze haar plan kenbaar had gemaakt, toen elke emotie van de gezichten af te lezen was.
Simetra liep naast haar, zwijgend, met af en toe een bezorgde blik opzij. Zo zat ze naast haar tijdens het eten, zo liep ze naast haar weg, en zo zat ze naast haar bij de hangende vijver. Zwijgend, met af en toe een bezorgde blik opzij.
In het water golfden twee spiegelbeelden: het ene was een meisje met zwart, golvend haar en lichtpaarse ogen, het andere een meisje met zwart steil haar en lichtblauwe ogen. Beiden gezichten fijn gevormd, beiden monden zacht en rood. Toch leken ze niet zo erg op elkaar. Alleen als hun achterkant gezien werd, werden ze nogal eens door elkaar gehaald: vaak hadden ze hun haren in een vlecht, waardoor golvend en steil er hetzelfde uit zag.
"Weet je," doorbrak Simetra plotseling hun stilzwijgen, "ik wil met je mee."
Verbaasd sloeg ze haar paarse ogen op naar Simetra's blauwe ogen.
"Je kunt de reis niet alleen maken."
Ze zuchtte: "Je kunt niet mee."
"Waarom niet?"
"Het wordt gevaarlijk."
Simetra lachte. "Ja, daar laat ik mij door tegenhouden! Ik ga gewoon met je mee."
Warmte verspreidde zich door haar lichaam, Simetra wilde met haar mee en samen de gevaren trotseren. Maar ze was bang. "Ik weet het niet. Ik weet niet eens of ik wel moet gaan." Ze zweeg.
Simetra keek op. "Ik snap het". Ik vroeg me al af wat... je bezielde. Je ziet er trouwens moe uit. Heb je gedroomd?"
"Ja. Ik weet niet meer precies waarvan, maar ik weet wel dat ik af en toe, of mijn opdract - wat dat dan ook was - ernstig in gevaar was."
Simetra zweeg nadenkend. Toen ze weer sprak sneed ze een ander onderwerp aan: "Laten we naar Anetha gaan. Er zal nog veel moeten gebeuren voor we kunnen vertrekken en we kunnen haar raad goed gebruiken."
Gepost op 25-04-2009 om 19:26 uur
111 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Het sieraad)
Alle verhalen van deze schrijver (Levanda)

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.