Het sieraad Het verlies Door: Levanda Commentaar van de schrijver: Categorie: Fantasy Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
Die nacht kon ze niet slapen. Ze sloeg de zachte lakens weg en liep op blote voeten haar kamer uit. Ze stond direct buiten, want elke kamer van het paleis had minstens één deur die direct toegang gaf tot de wandelpaden. In het bleke licht van de volle maan liep ze weer naar de hangende vijver, haar lievelingsplek als ze treurig was. De vijver, met de enkele bomen en struiken er omheen, lag op een overhangende rotspunt. Na een korte afdaling van de wandelpaden ging ze aan de rand van de vijver zitten. In het water had ze al vele visioenen gezien. Dromen, van dingen die haar bang maakten, dingen die misschien zouden gebeuren, dingen die waarschijnlijk zouden gebeuren, dingen waarvan ze hoopte dat ze plaats zouden vinden. Nu verscheen in het water, dat door het maanlicht bijna lichtgevend was, het beeld van een briefje. Een briefje, niet meer dan een snipper. Het had daar al eeuwen kunnen liggen, geschreven op een moment van helderheid om iets te onthouden. Helaas, dat was het niet. Het was strategisch neergelegd, het strakke handschrift en de beangstigende tekst maakten duidelijk dat het niet zomaar opgeschreven was, maar met een duidelijk doel: het doel angst aan te jagen, het doel verdriet en wanhoop op te wekken. Ik heb haar. Ik wil het sieraad van Déstartalos. Of anders... Denk er goed over na! De beslissing heeft grote gevolgen en niet slechts voor haar... Nog voor het schip voor de derde keer uit de golven gestegen is, zal ik mijn boodschapper sturen die het antwoord komt halen... Een plotselinge aanraking trok haar weer terug de werkelijkheid in. De zachte hand op haar schouder was van haar moeder. Koningin Sunev liet zich naast haar dochter op de grond zakken. Haar goudblonde haar was bleek in het maanlicht, haar donkerbruine ogen waren groot, met paarse schaduwen eronder. Wat was haar moeder toch mooi. Helaas legden het verdriet en de zorgen een donker schaduw op haar gezicht. "Jij kon ook niet slapen, ofwel, meisje?" Ze schudde haar hoofd. "Ik zie telkens het briefje voor me." Sunev knikte. "Ik heb het zelfde." Ze sloeg een arm om haar dochter heen. Zo bleven ze zitten, tot de maan achter een boom met veel bladeren verdween, waardoor het plotseling donker werd. Beiden stonden ze op, dicht tegen elkaar aan liepen ze richting de slaapvertrekken.
Gepost op 08-04-2009 om 13:45 uur 250 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Het sieraad)
Alle verhalen van deze schrijver (Levanda)

Door: Gabriëlle

Ik word er nog steeds niet veel wijzer van... Jammer, want ik wil me best in het meisje zonder naam inleven, maar ik heb alleen maar vraagtekens.

Gepost op 09-04-2009 Om 08:54

Door: Linda

Ik moet zeggen dat ik het wel leuk vind dat we nog zo weinig weten. Bij mij maakt het wel dat ik verder wil lezen. Misschien komt het ook wel omdat ik zelf de neiging ook wel een beetje heb om mijn verhalen zo te beginnen.

Gepost op 09-04-2009 Om 12:54

Door: EsQuizzy

Ha. Ont-ontbossing. Goed zo, Levanda! Maar open plekken zijn óók mooi, hoor... Zolang ze maar niet zo groot worden dat je door de omgehakte bomen het bos niet meer kunt zien.

Gepost op 09-04-2009 Om 23:56

Door: EsQuizzy

Ik stuur je een Inboxje met mijn vermoeden over dat schip. Let nog even op je typfout in "he bleke licht van de maan". En in deze zin mis ik een werkwoord: Zo bleven ze zitten, tot de maan achter een boom met veel bladeren —?—, waardoor het plotseling donker werd.

Gepost op 25-04-2009 Om 15:56

Door: EsQuizzy

Dat was dus *verdwenen*.

Gepost op 25-04-2009 Om 20:27

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.