Het sieraad Zusje! Door: Levanda Commentaar van de schrijver: Categorie: Fantasy Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
Ze zat naast het bed van haar zuster, Aleitha. Zachtjes streek ze over haar haren, die samengebonden waren in een losse zwarte vlecht. Aleitha was flauwgevallen en niet meer bijgekomen toen ze het nieuws gehoord had. Ze wreef het zweet van Aleitha's voorhoofd met een zachte doek. Achter haar oogleden rolden haar ogen, ze leek te dromen. Ze werd er bang van. Een groot aantal genezers had al gekeken, maar niemand wist hoe Aleitha weer wakker kon worden. Haar vader kwam binnen. Zijn gezicht stond bezorgd en verdrietig, maar had niet langer de enge bleke kleur die zijn gezicht had gehad toen hij het nieuws pas gehoord had. Hij keek haar aan en ze las de wanhoop en radeloosheid in zijn ogen. Ze hield haar hoofd achterover en knipperde met haar ogen in een poging haar tranen weg te houden. Maar zodra ze haar hoofd weer naar beneden liet zakken, liep haar neus vol en viel de eerste traan op haar handen, algauw gevolgd door meer. Haar vader sloeg een arm om haar heen. Ze sloeg haar armen om zijn nek en huilde geluidsloos om het verlies. Haar vader maakte zich los uit haar omarming en streek haar plakkerige haren uit haar gezicht. "Ga maar even naar buiten, haal een frisse neus, ik blijf wel even bij haar zitten." Blijkbaar had haar vader exact geraden wat ze voelde: ze wilde haar zusje niet alleen laten. Ze was de oudste van vier kinderen: zij, haar twee zusjes een haar broertje, die een paar dagen bij een oom en tante verbleef, aan de andere kant van de bergen bij het Litnra meer. Hij zou over een dag of twee het bericht krijgen en hier heen komen. Ze liep over de touwbruggen tussen de gebouwen, richting de hangende vijver. Zittend aan de rand keek ze naar haar spiegelbeeld. Haar ravenzwarte haar was plakkerig van de zoute tranen, haar lelieblanke huid, waar sommige vriendinnen jaloers op waren was roodgevlekt, door dezelfde tranen. Haar ogen, paars van kleur, waren al even rood,door weer de zelfde tranen. Met haar hand beroerde ze het water en haar spiegelbeeld verdween. Zuchtend streek ze haar kleverige haar uit haar gezicht. Ze stond op en liep weg over het met gladde steen geplaveide pad. Met haar vingers streek ze over de witstenen muren. Zo kwam ze bij de badkamer aan en ze liet zich in het warme water zakken. Met geurige zeep waste ze het zout uit haar haren.
Gepost op 06-04-2009 om 22:00 uur 275 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Het sieraad)
Alle verhalen van deze schrijver (Levanda)

Door: Gabriëlle

Nog steeds wordt `ze` niet geďntroduceert. Geen naam, geen inleving in de persoon. Jammer... dat vond ik bij Levanda zo sterk. Je kon gelijk met het meisje meeleven. Als je niet weet om wat voor verlies het gaat, kun je ook niet meeleven.

Gepost op 09-04-2009 Om 08:51

Door: EsQuizzy

Persoonlijk heb ik er geen moeite mee dat ‘ze’ nog niet geďntroduceerd wordt. Haar zus is er slecht aan toe, zij zelf moet huilen, haar vader heeft het er moeilijk mee... moeilijke omstandigheden genoeg om medeleven op te wekken, lijkt mij. Levanda, let nog even op: haar vader doet een aankondiging in de verleden tijd ("bleef"). Zeer ongebruikelijk en waarschijnlijk onbedoeld, tenzij dit een verhaal wordt over tijdreizen en onverklaarbare temporale fenomenen. Een stukje verderop schrijf je: de zelfde tranen. Dat ‘dezelfde’ is één woord. Ook het ‘hierheen’ aan het einde van de derde paragraaf.

Gepost op 25-04-2009 Om 15:50

Door: EsQuizzy

O ja, vergeten: in deze en de vorige post noem je haar haar ravenzwart. Dat is in principe na de eerste keer wel duidelijk. Zo vlak op elkaar twee keer hetzelfde bijvoeglijk naamwoord gebruiken, zeker als het een wat meer poëtiche is, is niet aan te raden. Probeer eens iets anders?

Gepost op 25-04-2009 Om 20:36

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.