Keiharde dromen 123 Vermoeden Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 4 minuten
„Jongeman,” klonk een barse stem achter Tim en Gabriëlle. Het tweetal zat in de kille buitenlucht naast elkaar op een laag, gemetseld muurtje, dat ter bescherming rond een zitkuil was opgetrokken, en schrok van het onverwacht luide stemgeluid dat hun gesprek onderbrak. De tieners draaiden zich om en keken recht in het gezicht van Schuller, de conciërge, die er niet bijster vriendelijk uitzag vanmorgen. De man nam, voordat één van beide tieners ook maar iets kon zeggen, het woord. „Onze onfortuinlijke botsing gisteren had enkele minder leuke gevolgen voor mijn kleding en mijn gevoel van waardigheid. Graag zou ik het daar eens even met jou over hebben.” „Het spijt me, meneer,” hervond Tim zijn stem. „Moet ik de schade aan uw broek vergoeden?” Even vernauwden Schullers ogen zich, terwijl hij concludeerde: „Dus je had het gezien?” „Ja, meneer,” gaf Tim direct toe. „Ik… durfde u er op dat moment alleen niet op te wijzen.” Een brede glimlach brak door op Schullers gezicht, waarop hij grijnsde: „Dat is maar béter óók voor jou, want als je me het direct had gemeld, was ik niet mals voor je geweest!” Tim zond Gabriëlle nauwelijks merkbaar een dankbare blik. Haar voorspelling bleek uit te komen, tot zijn opluchting. De grote man vervolgde: „Hoe dan ook, die naad in mijn broek is alweer gerepareerd en die deuk in mijn waardigheid zal ook wel weer gladtrekken.” Schuller keek Gabriëlle even aan met een lichte zucht, en opende een nieuw onderwerp met: „Waar ik jullie eigenlijk om zocht.” De tieners keken hem verrast aan: was zijn broek niet de reden dan? „Meneer Den Engel vraagt of jullie even bij hem willen komen, samen met Amber Konings.” „Amber!” herhaalde Gabriëlle blozend. „Ik… we weten niet waar ze is!” „Nou, dat scheelt mij dan zoeken,” reageerde Schuller gevat. „Als ik háár eerst gevonden had, had zij naar júllie op zoek mogen gaan. Nou mogen jullie zoeken. Ik heb méér te doen.” Met deze woorden draaide de man zich om, om zo snel hij kon terug naar binnen te duiken, de warmte van het gebouw in. „Enig idee waar ze kŕn zijn?” vroeg Tim, die Gabriëlle hulpeloos aankeek. „Ze gaat in de pauze vaak helpen in de bieb,” herinnerde Gabriëlle zich. „Nu Rosa er niet is, zal ze daar vast wel heen zijn gegaan. Bij mij komt ze niet zonder dat het noodzaak is.” „Dat geldt andersom óók, heb ik de indruk,” viste Tim handig. Gabriëlle keek hem eventjes scherp aan, maar liet haar schouders toen afhangen en zei: „Ja, eigenlijk wel.” Er viel een stilte terwijl ze naar de deur liepen. Vertel nou verder, dacht Tim. Voor Gabriëlle voelde het vreemd prettig om zo samen met een jongen uit haar klas langs de volle aula te lopen. Ze voelde hoe sommigen hen nastaarden en dacht: Zie je wel dat ik óók vrienden kan maken? Dat was een beter onderwerp om aan te denken dan het volgende lesuur, in ieder geval… Tim vond het jammer dat zijn nieuwsgierigheid niet verder bevredigd werd, maar besloot zich nu voor de zoveelste keer hardop af te vragen hoe het met Rosa zou zijn. „Ik ga er vanuit dat meneer Den Engel dat wel zal weten,” bedacht Gabriëlle praktisch. „Hij zal er zelf wel over beginnen.” Ze sloeg het korte halletje in dat naar de bibliotheek leidde, en trok de rode deur open. Amber stond inderdaad achter de balie, en ving haar blik bij binnenkomst op. Beide meisjes bloosden, zag Tim, maar dat zei zo weinig. Na alles wat er gisteravond voorgevallen was had dat weinig te betekenen, al wees zijn vermoeden in de richting van die onverklaarbare ruzie tussen de beide dametjes. „Hey Amber,” sprak Tim haar aan, toen hij zag dat Gabriëlle die stap niet meteen zette. „Hoi,” knikte Amber. „Zoeken jullie iets?” „Nee, iemand,” grijnsde Tim. „Jou! Meneer Den Engel vraagt of wij met ons drieën even bij hem willen komen.” Amber aarzelde even, maar knikte toen en zei: „Even aan tante… mevrouw Van den Heuvel melden dat ik wegga.” Even later liepen ze weer terug door de aula, ditmaal in het gezelschap van Amber. „Ik wist niet dat mevrouw Van den Heuvel familie van jou was,” converseerde Gabriëlle, die vond dat ze toch niet de hele tijd kon blijven zwijgen. „Zo ongeveer,” antwoordde Amber vaag. „Weet jij hoe het met Rosa is?” vroeg Tim haar. „Vanmorgen vroeg is ze bijgekomen. Ze is aan haar ene oog geopereerd, maar meer weet ik nog niet,” vertelde Amber. „O, trouwens, Amber,” begon Tim aan iets nieuws. „Ik heb iets voor je meegenomen.” Achter Tims rug keek Gabriëlle op. Wat had hij bij zich — voor háár!? En waarom bloosde Amber zo op die mededeling? Gabriëlle voelde zich weer in een sombere bui afglijden. Voor hetzelfde geld vond hij Amber wel veel leuker dan haar! Kan maar zó, dacht ze, teleurgesteld alsof het een vaststaand feit was. „O… O ja? Dat is snel!” reageerde Amber verbaasd. „Kom in de grote pauze maar naar de bieb,” stelde ze voor met een zijdelingse blik op Gabriëlle, die niet door Tim werd opgemerkt, maar des te meer door zijn klasgenote. „Dan kun je het laten zien.” Tim knikte enthousiast en klopte op de deur van het grote kantoor, dat ze inmiddels bereikt hadden.
Gepost op 17-03-2009 om 17:06 uur 453 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: Gabriëlle

Leuk stuk, leuke concierge, leuke spanningsopbouw: gewoon leuk en spannend. Ik ben benieuwd.

Gepost op 17-03-2009 Om 18:58

Door: Tines

Ah, cool! Gabriëlle voelt zich (in het begin) weer een beetje op haar gemak. Fijn voor haar, maar zo ontzettend jammer dat Amber daar aan het einde weer zo abrupt mee afrekent. Volgens mij zouden wij moeten kunnen weten wat Tim voor Amber heeft, maar ik ben het eventjes kwijt... Ik lees een andere keer wel even terug!

Gepost op 17-03-2009 Om 19:47

Door: Gabriëlle

Hoho, Amber doet helemaal niets verkeerds. Het is Gabriëlle die onzeker is. Daar kan Amber toch niets aan doen. @Esq.: wat bedoel je nou met je titel?

Gepost op 18-03-2009 Om 07:21

Aan je antwoord op Tines’ reactie te zien lees je scherp genoeg om de bedoeling van die titel uit de post te kunnen distilleren. =) *bloempje*

Gepost op 18-03-2009 Om 07:36

Door:

Weer een leuk stukje EsQuirrel. Wanneer komt het volgende deel?

Gepost op 18-03-2009 Om 07:56

Tjaa-aa...! =) Ik vind het leuk om onregelmatig te posten. Dan is de ontdekking van een nieuwe post leuker voor jullie. =)

Gepost op 18-03-2009 Om 08:26

Door: Tines

Je hebt op zich wel gelijk, Gabriëlle, maar Amber doet ook niet echt iets om Gabriëlle op haar gemak te stellen. Die zijdelingse blik was volgens mij niet de allervriendelijkste, dus wat dat betreft kan Amber er wel degelijk iets aan doen...

Gepost op 18-03-2009 Om 11:04

Waaruit trek je de conclusie dat Ambers blik ‘niet de allervriendelijkste’ is, Tines? =)

Gepost op 18-03-2009 Om 12:40

Door: Gabriëlle

Misschien is Amber een reflector en geen licht. Heb ik vanmorgen over gehoord. Reageer je op een negatieve blik, of probeer je met je eigen blik licht uit te stralen. Als dat zo is, dan herken ik me wel in Amber. Maar ik herken me ook in Gabriëlle, alleen heb ik er gelukkig de afgelopen jaren wat bijgeleerd op het sociale vlak. Titel blijft me een raadsel.

Gepost op 18-03-2009 Om 12:19

Wat snap je niet aan de titel? Als je mij die vraag weet te beantwoorden, zou dat mij helpen om een antwoord op jouw vraag te kunnen formuleren. =)

Gepost op 18-03-2009 Om 12:42

Door: Levanda

Het vermoeden van Gabriëlle dat Tim Amber leuker vind, het vermoeden aan het begin dat ze in de problemen zitten, het vermoeden dat Amber in de bibliotheek is, het vermoeden (staat er letterlijk in) van Tim dat de rode wangen van Gabriëlle en Amber met de ruzie van de vorige avond te maken had. het stukje zit dus vol vermoedens. Gewoon leuk stukje, niet zo bijzonder. (dat is prima, als er alleen maar bijzondere stukjes zouden zijn zouden ze niet bijzonder meer zijn )

Gepost op 18-03-2009 Om 12:44

Ik zie dat ik al niets meer uit hoef te leggen. Goed gezien, Levanda! =D Laat je alleen geen zand in de ogen strooien… ;) =)

Gepost op 18-03-2009 Om 12:50

Kan maar zó is een samentrekking van het zinnetje ‘Dat kan maar zó het geval zijn’ (waarmee ze doelt op haar vermoeden dat Tim zich meer tot Amber aangetrokken zou kunnen voelen dan tot haar). Ik gebruik die samentrekking regelmatig, misschien ben ik daar apart in. =) Als ik op die plek een komma neer zou zetten, zou de betekenis veranderen naar een samentrekking van ‘Dat kan, maar het moet zó!’ — wat nergens op zou slaan in die context. ☺ Over het ‘heel snel’: ik denk dat ik vrij recent al heel erg toegeeflijk ben geweest in reactie op een uitspraak van jou. =D Reageer dáár eerst maar eens op. ;) Maar bedankt voor het compliment! =D =)

Gepost op 18-03-2009 Om 14:21

Door: Tines

Door de opmerking die ze erbij maakt, denk ik dat... Want Amber wil blijkbaar niet dat Gabriëlle erbij is als Tim haar dat ene geeft, dus spreekt ze met hem af in de bieb. Het lijkt mij dat ze daar niet poeslief bij kijkt... Zo zie ik dat voor me, althans. Ook omdat er al de hele tijd een gespannen sfeertje tussen die twee hangt, kan ik me niet voorstellen dat Amber lief lachend opzij kijkt... Snap je?

Gepost op 18-03-2009 Om 16:25

Ik snap. Maar er zouden méér opties kunnen zijn… =)

Gepost op 18-03-2009 Om 16:54

Door: Levanda

Hé? wanneer laat ik me dan zand in de ogen strooien?

Gepost op 18-03-2009 Om 17:48

=)

Gepost op 18-03-2009 Om 19:57

Door: Gabriëlle

Dank je Levanda, genoeg vermoedens dus.

Gepost op 18-03-2009 Om 18:17

Ik vermoed dat jij een ander vermoeden vermoedde dan ‘Vermoeden’ vermoedelijk deed vermoeden. =)

Gepost op 18-03-2009 Om 20:01

Door: EsQuizzy

...‘dan’ moet ‘dat’ zijn, natuurlijk.

Gepost op 18-03-2009 Om 20:09

Door: Levanda

Nou Esquirrel! *pruillipje* Nu wil ik het weten ook: waarbij laat ik mij dan zand in de ogen strooien? Ik wil het we-he-he-ten!

Gepost op 18-03-2009 Om 20:36

Wat klinkt dat „Nou!” ontzettend schattig! =) Tijdens het laatste deel van je eerste reactie moet je *ervoor oppassen*. Ik zeg niet, dat het daadwerkelijk gebeurt. =)

Gepost op 18-03-2009 Om 20:45

Als ik niet de indruk had gekregen uit het laatste deel van je reactie, dat je het gevaar liep zand in je ogen te krijgen, had ik je er niet voor gewaarschuwd, Levanda. =)

Gepost op 18-03-2009 Om 20:59

Kan maar zó. =)

Gepost op 18-03-2009 Om 21:34

Door: Gabriëlle

Wat voor ander vermoeden vermoedde ik dan?

Gepost op 19-03-2009 Om 12:03

Nou ja, ik *vermoedde* dat jij een ander vermoeden vermoedde. Vermoedelijk niet. *bloempje*

Gepost op 19-03-2009 Om 12:18

Door: Gabriëlle

AAAAAHHHHHHHHH!

Gepost op 19-03-2009 Om 19:00

Ik hoop dat je begrip zult kunnen opbrengen voor het feit dat ik ervoor kies om niet te vertellen wat ik *dacht* dat je vermoedde. Dat zou de beleving van het verhaal niet ten goede komen, namelijk. *bloempje*

Gepost op 19-03-2009 Om 19:05

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.