 |
| ||||
|
“Geloof je me of niet?” vroeg Seb, die tegenover zijn vriend ging zitten en keek hem afwachtend aan. “Seb, ik denk nog steeds dat het zelfmoord was, maar als jij me wilt overtuigen van het tegendeel.” “Ik kan je vertellen dat één persoon hier uit dit huis Richard zaterdagavond bijna buiten westen heeft gekregen door hem aan de keel te grijpen en dat een ander persoon hem de morgen voor zijn dood heeft toegeroepen dat hij hem wel kon vermoorden.” Geert keek Seb met toegeknepen ogen aan, maar zei niets. “Als het goed is, is dat laatste bij de politie bekend,” zei Seb en Geert knikte. “Dat eerste, daar wil ik wel het één en ander over horen,“ zei Geert nieuwsgierig. Seb vertelde hem wat hij had gehoord en gezien op de avond van het feest. Vervolgens stelde hij voor: “Ik denk dat we een reconstructie moeten maken van de avond, is dat een idee?” “Daar heb ik me al aan gewaagd,” zei Geert en pakte een vel papier uit zijn borstzak dat hij openvouwde. “Je bedoelt dat je alle personen hebt beschreven die op het feest waren en wanneer en waar ze aangeven te zijn tot laten we zeggen, drie uur in de nacht?” “Ja,” zei Geert en Seb knikte goedkeurend, onder de indruk van de voortvarendheid van zijn vriend. “Laten we met Richard beginnen,” zei Geert en weer knikte Seb. “Hij en Lydia komen om tien over half negen op het feest aan. Hij gaat om ongeveer tien voor half twee met Mandy weg.” “Je vergeet het sms-je,”onderbrak Seb Geert en deze keek op met een blik die boekdelen sprak. Met tegenzin zei hij: “Je doelt hopelijk niet op dat meidengedoe.” “Zeker weten,” maakte Seb vol overtuiging duidelijk. “Dat is één van de eerste feiten die me aan het denken hebben gezet. Dat sms-je is cruciaal in dit gebeuren.” Geert keek Seb aan met een blik die hem zei dat Geert sterk twijfelde aan zijn inzicht in deze zaak. “De vraag is of Linda liegt of niet. Wat als ze gelogen heeft? En waarom? Wat als ze niet gelogen heeft? Wie heeft dan dat sms-je verstuurd en hoe?” Geert liet met een overdreven gebaar lucht uit zijn wangen ontsnappen, maar dat verder de enige uiting die gaf aan zijn bedenkingen. Seb reageerde daar niet op en ging verder door te zeggen: “En weet je wat ik verder zou nagaan, als ik de politie was? Of er misschien die nacht nog meer sms-jes of telefoongesprekken zijn gevoerd met de belangrijkste personen in dit geheel.” Geert keek Seb even doordringend aan en vroeg toen: “Meen je dat?” “Ik meen dit bloedserieus,” antwoordde Seb en Geert zuchtte eens diep, waarna hij een aantekening maakte op zijn papieren. “Oké, waar waren we gebleven?” vroeg hij nadenkend. “Bij Richard, die om één uur vijftig bijna thuis is,” concludeerde Seb en trok een pijnlijke grimas omdat hij besefte dat Richard op dat tijdstip nog maar kort te leven had. Geert leek dit te ontgaan en keek weer op zijn papiertje. “Ik kan nu nog zeggen dat Magda rond de klok van twee uur een gesprek heeft gevoerd met Richard, of wil je dat behandelen bij Magdas gangen van die avond?” “Nou, ik vind dit wel een belangrijk ding,” zei Seb en boog geïnteresseerd naar voren. “Want dat betekent dat zij de laatste was die Richard leven heeft gezien.” “Wie zegt dat ze hem gezien heeft?” zei Geert en keek Seb strak aan. Seb staarde terug en haalde zijn schouders op, om aan te geven dat hij hoopte op een snelle uitleg. “Magda heeft verklaard dat ze Richard gesproken heeft door een dichte deur,” zei Geert en trok daarbij een wenkbrauw op. “O, daar weet ik niets van,” zei Seb en verwenste inwendig zijn eigen ondervragingsmethoden. Hij had er dieper op in moeten gaan. Toen schoot hem wat te binnen. “Maar Magda zei mij dat ze hem eigenlijk de huid vol schold en dat het enige wat hij zei een verwensing was.” “Dat klopt,” zei Geert. “Maar wie kan uit een verwensing opmaken dat het echt om de persoon in kwestie was? Wat zei hij, is dat bekend?” “Ze dacht dat hij piss off zei.” “Dat dacht ze of wist ze dat zeker?” vroeg Seb nu en Geert haalde zijn schouders op. “Hoe lang heeft dat gesprek geduurd volgens Magda?” wilde Seb verder weten. Geert dacht na en zei toen, “kort waarschijnlijk. Magda heeft alleen Lydia teruggebracht thuis, en die dook gelijk haar bed in. Daarna ging ze naar Richard om hem de huid vol te schelden. Maar ze dacht dat hij toch te veel op had om naar haar te luisteren. Dus is ze daarna gelijk weggegaan.” “Heeft ze gevoeld of de deur open was?” “Ze heeft niet gevoeld. Maar ze zag licht onder de deur doorkomen en heeft daarop gereageerd.” “En de dood is vastgesteld tussen twee uur en kwart voor drie.” “Dus zou het zo kunnen zijn dat Magda liegt en in plaats van te praten haar broer wurgt.” Geert stak meteen een vinger in de lucht. “Daarmee komen we op het volgende obstakel. Een volwassen jongeman ophangen aan een kast gaat niet zo gemakkelijk. Zeker niet voor een vrouw,” zei hij triomfantelijk. “O, ik dacht dat je dat wel zou weten hoe dat was gedaan,” stelde Seb teleurgesteld en maakte toen een wijds gebaar. Op Geerts gezicht was inmiddels te zien dat hij deze opmerking niet kon waarderen. Maar weer zweeg hij. Seb vatte dit op als uitnodiging om zijn idee over het voorgaande uit de doeken te doen. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
