Keiharde dromen 72. Rijmselen Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Jullie hebben extra lang moeten wachten. Hier is dan ook een extra lange aflevering Kd. Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 5 minuten
„Dus… een dieper niveau in de kerkers… een onbekende schat — en veranderende gangen, om nog maar te zwijgen van een onbekende, vijandige persoonlijkheid binnen het paleis,” vatte koning Silvaeo de situatie samen, toen hij de belangrijkste details te horen had gekregen. „Ik moet toegeven: dat van die veranderende gangen wil er bij mij maar moeilijk in. Tirashya, weet je het ècht héél zeker?” „Héél zeker, pappa,” knikte het meisje. Ook Lidhia knikte, al was het met minder overtuiging. „Dus je dacht uit de oostelijke gang te komen, maar je kwam uit de zuidelijke gang?” vroeg de koning zijn jongste dochter nogmaals. „Ja, pappa,” klonk Tirashya bedremmeld, voordat ze opkeek en met lichtende ogen begon: „Ik was eigenlijk...” „Beschrijf mij die gang eens,” vroeg Silvaeo. Tirashya en Lidhia keken elkaar even aan. Het was Tirashya die antwoordde: „Kerkers aan beide kanten, en het blok dat over de tweede schacht heen staat, staat in een ronde ruimte.” „En jullie kwamen, toen jullie terugkwamen, ook weer in die ronde ruimte uit?” vroeg Silvaeo. Nu knikten drie hoofden. „H’m,” bromde Silvaeo. „Dat was dus de oostelijke gang. De zuidelijke heeft geen ronde kamer.” Tirashya nam het woord om haar eerder begonnen gedachtegang af te maken: „Ik schrok eerst van het feit dat dat er een nieuwe gang leek te zijn geopend. Ik was bang dat daar… diezelfde man zou zijn, en dat hij ieder moment terug zou kunnen komen…” Ze boog haar hoofd. Lidhia legde een troostende arm om haar schouders en zei: „Stil maar, Tirsch. We zijn daar niet meer.” Magister Toenak staarde naar de zusjes en fluisterde, maar terwijl hij sprak nam zijn enthousiasme en stemgeluid toe: „Het kroost… Oost en zuid. Noord en oost, oost en zuid… Noord en oost! Een nieuwe gang! Uiteraard!” Quevera keek hem vragend aan bij de voor hem zeer ongebruikelijke spreekwijze. Toenak schudde zijn hoofd en sprak: „Vergeef mij, majesteit. Ware het, dat de door mij geciteerde woorden slechts in latere jaren mijn aandacht hadden ontvangen, ik zou ter verdediging te berde hebben kunnen brengen dat mijn verstand mij tengevolge van mijn niet geringe aantal levensdagen parten begint te spelen. Voor deze mijn langdurige traagheid is echter geen enkel luchthoudend argument als excuus naar voren te schuiven, daar ik reeds van jongs af aan bekend ben geweest met de antieke producten van Gershevy, van welke één in het bijzonder wel zeer raadselachtig is… geweest.” Uit de diverse vragende gezichtsuitdrukkingen van zijn toehoorders maakte Toenak op dat hij duidelijker zou moeten zijn. Hij schraapte zijn keel en begon bij wat hij zag als het begin. „Voor een enigszins begrijpelijke uitleg van de situatie die zich bij mijn gedachten aandient dien ik u allen — majesteit; hoogheden — te onderwijzen in en wellicht te herinneren aan een onderdeel van onze geschiedenis dat, vanwege de gevoelige materie die het behelst, mede door mijn persoon bewust is ondergehouden in een, zoals nu schijnt te blijken onterecht, geloof aan het mythologische, zelfs lasterlijke karakter van de verzwegen informatie. De loopbaan van deze uw nederige magister begon in het derde jaar van koning Dachitroh, die, zoals wij allen weten, de tweede vorst vóór uwe majesteit koning Silvaeo was.” Lidhia herinnerde zich het rijtje koningen dat ze van de magister uit haar hoofd had moeten leren en repeteerde in gedachten het laatste stukje ervan: …Hecor, Clachidec, Grecadec, Dachitroh, Clachidec de Tweede, …Pappa! De magister vervolgde intussen: „De vroege dagen van het koninkrijk onder heerschappij van uw grootvader Dachitroh, majesteit, waren helaas niet geheel verstoken van burgerlijke onrust. Na het overlijden van de koning-vader, Grecadec, deden bepaalde hardnekkige geruchten de ronde over bepaalde… minder aangename… activiteiten die uw overgrootvader er op na zou hebben gehouden in de jaren die aan zijn vervroegde aftreden vooraf gingen.” Silvaeo fronste, maar onderbrak de magister niet. Hij wist dat Grecadec was afgetreden om gezondheidsredenen — en kort daarop aan zijn ziekte was bezweken. „Koning Dachitroh was erop gespitst de naam van de koninklijke familie te zuiveren en besloot na enkele jaren van onderstromingen onder het volk, die overduidelijk gevoed werden door een onbekende bron, tot een onderzoek dat tot ons aller grote opwatering weigerde tot enig bezwarend resultaat te leiden: er werden geen bewijzen gevonden van welke controversiële activiteiten dan ook. Eén van de bronnen van deze, laten wij zeggen, ‘anti-bewijzen’ werd gevormd door de kerkers. Wat er ook aan antiek materiaal en martelwerktuig te vinden was geweest in de gangen die, zoals wij ze vandaag de dag nog steeds kennen, in de richtingen oost en zuid wegliepen, het werd verwijderd en openlijk tentoongesteld alvorens publiekelijk te worden vernietigd. Een onafhankelijke commissie van zeer kundige burgerlieden werd toegang verleend tot de gangen, om toezicht te houden op de zuivering. Alhoewel de gangen en het paleis aan minutieus onderzoek werden onderworpen, bleven de conclusie en onze overtuiging in stand: er was geen bewijs voor wat beweerd werd. Tot ons aller vrede deelden ook de commissieleden deze conclusie op officiële wijze aan het volk mee. Daarmee leek de kwestie te hebben afgedaan.” Magister Toenak pauzeerde even, diep in gedachten. Lidhia vroeg bedeesd: „Wat hielden die geruchten dan in, magister?” Hij keek haar met een droevige glimlach aan. Zonder op haar vraag in te gaan vervolgde hij: „Tussen de vele werken van de koninklijke bibliotheek staan tot op heden enkele boeken die van deze periode gewagen, al heb ik al mijn dagen geloofd in de onschuld van de toenmalige koning. Om die reden heb ik mij gepermitteerd dergelijke werkjes dan ook in de verste uithoeken van de bibliotheek tussen mijn minst gewaardeerde geschriften te plaatsen. Al wat wij deze nacht hebben gezien en meegemaakt, draagt echter bij aan de noodzaak van een hernieuwde evaluatie van de beschikbare gegevens, al begint in mij een vrees te rijzen die, hoe zeer het idee mij ook tegenstaat, kan wijzen op een negatief resultaat met betrekking tot het karakter van koning Grecadec.” Toenak zag de frons in Silvaeo’s voorhoofd zich verdiepen. De koning vroeg: „Mijn vriend en trouwe raadgever, zeg mij: wat heeft Gershevy met dit alles te maken?” Magister Toenak glimlachte weer — opnieuw bedroefd — en zei: „Gershevy was, naast één van uw overgrootvaders raadgevers, een fervent dichter van allerlei raadselachtige en cryptografische, bekende en minder bekende rijmselen, waarvan sommige over de tongen van kinderen rollen als schijnbaar minder nozele liedjes. Ik heb hem gekend, maar tot op heden heb ik aan zijn geschriften weinig waarde gehecht: de man was een vreemdeling onder zijn eigen volk; een zonderlinge persoonlijkheid die slechts weinig contacten onderhield met zijn soortgenoten. Maar één enkele omstandigheid had mij erop moeten wijzen dat zijn woorden meer zouden kunnen bevatten dan de waarde die ik eraan gehecht heb: hij was een vriend, misschien de meest vertrouwde, van koning Grecadec. En het beeld van prinses Lidhia, die troostend tot haar zusje sprak, bracht mij — in combinatie met de door ons besproken zaken — het volgende kinderliedje in gedachten, waarvan het origineel in een van de door mij waarschijnlijk onderschatte boeken is opgetekend: …” Magister Toenak waagde het met zijn oude stem niet, een solo weg te geven. Maar declameren behoorde tot zijn sterke vaardigheden, en met ontzag luisterden ze naar zijn gedragen stem, die de bekende woordjes sprak: „Noord en Oost Oost en Zuid Zuid en West West en Noord Hoort het Kroost Troost en Buit Uit het Lest Komt het Voort.”
Gepost op 01-09-2008 om 21:33 uur 275 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: Tines

Poeh, cryptisch hoor... Ik ben helaas heel slecht in cryptogrammen... Dus ik ben benieuwd!

Gepost op 02-09-2008 Om 11:12

Pfff... omdat je zelf vindt dat je slecht bent in, laten we zeggen, sudoku, doe je maar geen moeite om het eens te proberen? Jammer. Want Toenak heeft volgens mij nergens gezegd dat dit ook een cryptografisch gedicht is. ;)

Gepost op 02-09-2008 Om 11:15

Wel niet? Wel, denk ik. Maar er staat niet veel over de lengte van de regeringsperioden. Fijn! Interpretaties! Een theorie! Jammer dat je blijft wachten, maak nou eens wat discussiemogelijkheid los door te omschrijven wat je interpreteert en wat je theorie is... ;)

Gepost op 02-09-2008 Om 12:53

*smile*

Gepost op 02-09-2008 Om 12:54

Door: Gabriëlle

Luchthoudend argument minder nozel rijtje koningen en dan: pappa! Heb je een autobiografisch nootje er aan toegevoegd? Het lijkt dat Gershevy erg op Esquirrel lijkt. Net zo een raadselverzinner! Ik vind Toenak nu echt over de top. Hij is echt niet meer te volgen met al die bijzinnen en raadselachtigheid. Bovendien geeft hij geen antwoord aan onze geliefde prinses en dat zou hij wel moeten doen!

Gepost op 02-09-2008 Om 12:58

Leuk dat je de woordspelingen en andere grapjes waardeert! *smile* Toenak is nog niet klaar met zijn verhaal, Gabriëlle. En hij wil zèlf bepalen wànneer hij wèlke details vertelt. Dat is, in mijn ogen, zijn goed recht. Als iets nogal emotioneel beladen is voor jou, en iemand vraagt er botweg naar, geef jij dan altijd direct antwoord? Ik niet. Ook al zou die ander kunnen vinden dat ik dat wel zou moeten doen. Autobiografisch? Misschien een heel klein beetje. *bloempje* ;)

Gepost op 02-09-2008 Om 13:23

Door: EsQuizzy

>> „Ik heb in de bieb een paar boekjes, die ik tot nu toe niet erg interessant vond. Ze gaan namelijk deels over die periode. Misschien is het een idee om het dossier opnieuw te openen. Ik zou dat wel met tegenzin doen, want ik geloof dat Grecadec onschuldig is.” „Gershevy was een vriend van Grecadec. Hij was adviseur aan het hof, en dichtte in zijn vrije tijd. Maar zijn rijmpjes waren nogal moeilijk te begrijpen. Sommige van die gedichtjes zijn algemeen bekend als kinderliedjes. Ik heb hem gekend, maar oppervlakkig: hij was nogal vreemd. Maar zijn vriendschap had mij alerter moeten maken. Zijn gedichtjes zouden wel eens geheimen kunnen bevatten, die meer waard zijn dan mijn mening. Eén van zijn boekjes bevat de originele tekst van een bekend kinderlidje. Prinses Lidhia deed mij daar nu net aan denken.”

Gepost op 02-09-2008 Om 14:18

Door: Tines

Hee, handig! Zo'n Toenak-vertaling...

Gepost op 02-09-2008 Om 17:56

Verwacht niet dat ik dit iedere keer ga doen. Maar ik heb Gabriëlle's opmerking met deze vereenvoudigde versie ter harte genomen. Hij heeft gewoon erg veel tekst in deze post. En ik kan hem moeilijk uit zijn rol laten vallen door hem ineens heel anders te laten praten. Dat zou net zo min overkomen. Vandaar deze vrije weergave.

Gepost op 02-09-2008 Om 22:35

Door: Auke-Willem (AW)

... delen. Ik zou gemakkelijk nog enkele blokken met theorieën kunnen vullen, maar ontvang liever eerst wat meer zekerheden. En als ik het fantaseren over wat je misschien zou kunnen bedoelen los laat, blijft er een ontzettend spannend verhaal over. Blijf dus alsjeblieft door schrijven, vriend! Dan worden er vanzelf meer puzzelstukjes voor ons zichtbaar en vallen er misschien een paar op hun plek. Dan kunnen we het niet meer laten om te puzzelen!

Gepost op 02-09-2008 Om 23:06

Door: Linda

Jullie zijn lekker op dreef AW en Esquirrel. Ik verbaas me niet over de leeftijd van Toenak. Ik zie hem voor me als een oud en bejaard mannetje (niet in de slecht zin van het woord). Hij is nog erg fit. Natuurlijk kunnen we discussieren over het feit wanneer de mannen in de waterwereld volwassen worden beschouwd, maar ik probeer ze zoveel mogelijk te zien als 'gewone' mensen. Voorzover dat kan natuurlijk. Ik blijf overigens wel genieten van de woorden van Toenak.

Gepost op 03-09-2008 Om 12:15

Dank, Linda! Dank! ;) En mee eens, zolang een onderwerp niet actueel en/of belangrijk is in het verhaal (zoals de regeringsperioden of de ontwikkelingssnelheid van de watermensen) heeft het niet veel zin daarover te vallen. Al vinden AW en ik het vaak gewoon leuk om te discussiëren over dit soort zaken (zoals u alreeds wist). Gewoon om de lol van het discussiëren. ;)

Gepost op 03-09-2008 Om 12:20

Door: Gabriëlle

Je hebt Toenaks informatieoverdracht wel duidelijker gemaakt. Maar toch blijft hij bot overkomen, omdat jouw uitleg niet in het stuk zelf bij mij naar boven komt. Ik blijf erbij dat je ons de mogelijkheid moet geven om ons in te leven in de situatie. Waaruit zou ik nou moeten afleiden dat Toenak emotioneel betrokken is bij wat hij zegt. Alleen maar uit het woordje: enthousiast? Dat vind ik te mager. Ik wil me juist zo graag inleven in de personen, maar je maakt het niet mogelijk

Gepost op 03-09-2008 Om 14:09

Wat te denken van het woordje 'droevig', dat tot tweemaal toe genoemd wordt? *bloempje*

Gepost op 03-09-2008 Om 14:29

Door: Gabriëlle

Oké hij wordt dus droevig van zijn eigen verhaal Sorry maar ik mis dan toch iets van de emotie in het verhaal zelf. Ik hoop dat Lydhia hem beter aanvoelt. Dat is immers het belangrijkste.

Gepost op 04-09-2008 Om 08:41

Door: kiezel

Magister Toenak pauzerde even moet natuurlijk pauzeerde zijn. Je goochelt weer mooi met woorden EsQuirrel! luchthoudend argument; onderstromingen onder het volk; opwatering, vooral in die prachtige volzinnen van Toenak natuurlijk. Klasse!

Gepost op 14-10-2008 Om 15:00

O! Typo! Dank je, ik pas 'm aan! Dank voor het compliment!

Gepost op 14-10-2008 Om 15:17

Door:

moeilijk stukje bedankt voor die toenak vertaling ik zie het een betje van eheime gangen dus en dat in die boeken een verklaring er van is en dat de voor koningen er iets waarschijnlijk te maken hebben ben benieuwd ga gauw verde

Gepost op 10-07-2011 Om 15:24

Graag gedaan! Veel plezier! =)

Gepost op 10-07-2011 Om 22:39

Door: elle

Mooiste zin: Toenak schudde zijn hoofd en sprak: „Vergeef mij, majesteit. Ware het, dat de door mij geciteerde woorden slechts in latere jaren mijn aandacht hadden ontvangen, ik zou ter verdediging te berde hebben kunnen brengen dat mijn verstand mij tengevolge van mijn niet geringe aantal levensdagen parten begint te spelen. Voor deze mijn langdurige traagheid is echter geen enkel luchthoudend argument als excuus naar voren te schuiven, daar ik reeds van jongs af aan bekend ben geweest met de antieke producten van Gershevy, van welke één in het bijzonder wel zeer raadselachtig is… geweest.” Heel luchthoudend inderdaad...

Gepost op 10-07-2011 Om 17:04

Dat zijn volgens mij twee zinnen, dani. *knipoog*

Gepost op 10-07-2011 Om 22:36

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.