zondag,zelfde tijd Deel 3 Door: Gabriëlle Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
Volgende zondag, zelfde tijd Deel 3 Wat had er eigenlijk tussen hen plaatsgevonden in de afgelopen vier maanden? Daar had ze de afgelopen weken al zo lang over nagedacht. Scènes hadden zich opnieuw in haar hoofd afgespeeld en ook nu nog wist ze niet waarin ze anders had kunnen handelen, dan ze had gehandeld. Hun eerste ontmoeting, hoewel ontmoeting een te groot woord is, was op een regenachtige zondagochtend. Ze had zich voorgenomen om elke zondag, waarop ze niet moest werken, te gaan hardlopen. En aangezien ze opgevoed was met weinig zelfmedelijden en veel zelfdiscipline, was ze die ochtend haar tocht door de stromende regen begonnen. Bij het eerste kruispunt, aan het eind van de Bredevoortstraat was het ongeluk vlak voor haar ogen gebeurd. Ze zag hem lopen richting de oversteekplaats en zag dat hij de auto gemist had door de zware regenval. Waarschijnlijk gold voor de automobilist hetzelfde en was dat ook de reden waarom de auto in volle vaart tegen hem aan reed. Ze zag zijn hoofd eerst de auto en niet veel later het asfalt raken. Voor ze echt besefte wat er was gebeurd, was de auto al weer verdwenen. Ze kon zich later niet herinneren aan het merk of de kleur, laat staan dat ze een kenteken van de auto had opgemerkt. Haar volle aandacht was dan ook bij de man die bloedend aan haar voeten lag. Hij had een lelijke hoofdwond bij zijn slaap en starre ogen. Aarzelend probeerde ze contact met hem te krijgen, en zei toen het eerste wat in haar opkwam. “Hoe heet u?” Even kon hij zijn blik op haar fixeren en het was haar toen al opgevallen hoe helder blauw zijn ogen waren. Hij fluisterde iets, wat leek op engel, toen vielen zijn oogleden dicht en had hij het bewustzijn verloren. Snel deed ze haar reflecterende vestje uit en toen haar sweater. Ze voelde er even aan. Gelukkig, hij was nog niet al te nat, maar kon hoe dan ook dienen als een nood drukverband. Behendig legde ze het aan en bracht hem in de stabiele zijligging. Eén telefoontje was genoeg en niet veel later was de ambulance ter plekke, evenals de politie, die ze natuurlijk niet veel wijzer kon maken. Nadat ze de ambulance had nagekeken, was ze terug naar huis gegaan, verkleumd en rillend van de kou en de emotie. Het bleek achteraf toch geen dag om hard te lopen. De dagen erna had ze meerdere keren overwogen om navraag te doen in het ziekenhuis, maar aangezien er geen melding van het ongeval gemaakt werd in de krant, ging ze er vanuit dat de man oké was.
Gepost op 11-08-2008 om 08:02 uur 212 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (zondag,zelfde tijd)
Alle verhalen van deze schrijver (Gabriëlle)

Door: Gabriëlle

Zo beter? Gabriëlle

Gepost op 11-08-2008 Om 16:34

Door: Tines

Ooh, dus zó begon het! Na de eerste zin zou ik een vraagteken zetten. En Let nog even op 'was de auto al weer verdwenen', daar zou ik alweer van maken. Verkleumd is in dit geval met een d.

Gepost op 14-08-2008 Om 19:17

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.