 |
| ||||
|
GggggTOK! Met een klap werd de zware grendel aan de kant geschoven. Magister Toenak schrok wakker en draaide zijn hoofd in de richting van de deur, die zo te horen geopend werd. Zou hij bevrijd worden? Zijn polsen voelden vreemd aan in de boeien, en ze waren pijnlijk… Te eten krijgen? Hij zou wel het een en ander lusten… Er plofte iets op de met slib bedekte bodem. Bijna meteen klonk weer het ruisen van de deur. Hij voelde de waterverplaatsing — waarschijnlijk door een aqualatiekanaal — op het moment dat de deur gesloten werd. Het krassende geluid en de klap van de grendel vertelden hem dat hij nog wel even op zijn eten zou moeten wachten — ŕls hij het ooit zou krijgen… Hij had geen idee van de tijd, en had er een nieuw raadsel bij in de vorm van het onbekende voorwerp dat bij hem in de kerker gedumpt was. Kon hij maar met zijn handen bij die blinddoek! Maar de minuten gleden voorbij en de stilte hield aan. Zijn concentratie verzwakte en langzaam zonk zijn kin terug op zijn borst… Wat vreemd, dacht Lidhia wazig, zodra ze zich weer bewust werd van zichzelf. Waarom ben ik in gesloten toestand? Het duurde maar een halve seconde voor ze zich herinnerde waarom ze zich in zichzelf had teruggetrokken. Heel ingespannen luisterde ze — er was niets te horen van buiten haar samengestelde, overwegend bruin gevlamde schelp. Een nauwelijks waarneembaar klikgeluidje begeleidde de ontgrendeling van haar omhulsel. Omzichtig zette ze een paar van de kleinere panelen voor haar gezicht op een kiertje, zodat een beetje omgevingswater naar binnen stroomde. Het nieuwe water was welkom, maar Lidhia’s neus zei haar dat het niet zo vers was als zij gewend was. Ze bevond zich overduidelijk nog in de kerkers — en ze bespeurde een vleugje bloed… De magister!!! Direct ontvouwde ze zich geheel, met de bedoeling haar omgeving te verlichten en de magister te hulp te schieten. Wacht, Lidhia!!! schrok Gabriëlle, ook al wist ze dat de prinses haar gedachten niet kon horen. Het kan ook de hand van je aanvaller zijn die bloedt! Rood licht, gevolgd door blauw, scheen door het duister en vermengde zich op sommige plaatsen tot een paarsachtige gloed… |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
Spannend!
