Keiharde dromen 54. Voorzichtig Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
„Tjonge, die is er vroeg bij op haar vrije zaterdag!” mompelde LaCroix met een blik op de klok en zijn nog niet erg complete kledij. „Half tien!” „Rosa!?” mompelde Gabriëlle, verward het meisje aanstarend dat aarzelend over het tuinpaadje naar de keukendeur kwam lopen. „Sorry dat ik stoor,” begon Rosa, toen ze de deur op een kier geopend had. „De deurbel lijkt het niet te doen…” „Geeft niets,” antwoordde Gabriëlles vader voor zijn dochter, toen de laatstgenoemde niet direct iets zei. „Kom binnen.” Hij stak zijn hand uit en stelde zich voor, waarop Rosa haar eigen naam noemde. „Ik vond het al zo rustig aan de voordeur, de laatste tijd,” converseerde LaCroix. „Als jullie mij nu willen excuseren, ga ik mij even toonbaar maken. Zoals je ziet was ik nog niet voorbereid op bezoek.” „Het spijt mij, meneer LaCroix,” boog Rosa het hoofd. „Niet nodig, Rosa. Het spijt mij als ik jou in verlegenheid heb gebracht.” Daarmee verdween hij. Rosa draaide zich naar Gabriëlle en begon voorzichtig: „Ik vroeg me af hoe het me je is.” „Ik euh…,” stamelde Gabriëlle. „Het gaat wel weer.” „Heb je zin om samen een stuk te wandelen? Jij en ik? Ik laat op zaterdag altijd de hond van een goede kennis van onze familie uit. Een schat van een beest waarbij ik me altijd helemaal veilig voel.” Gabriëlle was nog bezig met de verwerking van de informatie dat Rosa, in tegenstelling tot wat zij verwacht had, nog steeds in vriendschap geïnteresseerd bleek te zijn. Toen dat tot haar doorgedrongen was, was de eigenlijke vraag aan de beurt. Daar hoefde ze niet lang over na te denken: „Ja, graag! Maar dan moet ik me ook even omkleden: ik ben niet op ‘buiten’ gekleed!” Rosa knikte haar met een glimlach toe: „Geen probleem, hoor!” „Wil je wat drinken?” „Graag. Heb je sap?” „Appelsap goed?” „Prima, dank je.” Een groot glas werd gevuld. Gabriëlle was blij dat ze het zelf juist óók gedronken had: nu hoefde ze niet eerst te controleren of het ook leefde… „Ga maar even zitten in de woonkamer. Ik ben zó terug, oké?” „Doe maar rustig aan, hoor,” stelde Rosa haar op haar gemak. Meneer LaCroix was de eerste die weer beneden kwam. Hij stapte de kamer binnen, stoer gekleed in een lichtblauw, loshangend overhemd en een grijze pantalon. Bruine veterschoenen completeerden het geheel. Rosa stond net bij een paar foto’s op het wandmeubel en trok zich terug bij zijn binnenkomst. Hij probeerde haar gerust te stellen door openlijk over de foto’s te praten: „Mijn vrouw, Gabriëlles moeder. Ze leeft al een tijdje niet meer, maar dat wist je denk ik al wel?” Rosa knikte, keek weer terug naar de foto van het kleine gezin en waardeerde vanuit haar hart: „Een mooie vrouw… ze lijkt me lief.” „Erika heette ze,” zei hij, terwijl hij het houten fotolijstje oppakte en het streelde met zijn duim. „Erika met een ‘ká’. En ja, Gabriëlle had zich geen lievere moeder kunnen wensen.” Er viel een korte stilte. LaCroix zette het lijstje weer terug met een nadenkend: „Tja…,” waarop hij van onderwerp veranderde. „Leuk dat je Gabriëlle meeneemt om te wandelen. Waar gaan jullie heen?” Rosa noemde de naam van een natuurgebied in de directe omgeving. LaCroix knikte. Hij kende het omdat hij er zelf graag ging joggen. „Zullen jullie wel voorzichtig zijn?” „Ja meneer,” beaamde Rosa, en voegde eraan toe: „Maar we gaan een hele lieve Rottweiler uitlaten. Het beest doet geen vlieg kwaad, maar zijn uiterlijk is behoorlijk indrukwekkend.” „Goed zo,” knikte LaCroix, waarop hij zich bij haar verontschuldigde en naar de keuken liep om toch eens wat aan zijn ontbijt te gaan doen. Rosa keek nog eens goed naar de foto. Gabriëlle leek veel op haar moeder. Alleen de krullen waren duidelijk een kenmerk dat ze van haar vader geërfd had.
Gepost op 20-05-2008 om 08:27 uur 397 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: kiezel

Die appelsap... nu hoefde ze niet eerst te controleren of het ook leefde… Een bekend gegeven! Zo'n lekkere wolk halfzachte levende appelsap die niet eens meer door de uitgang van het pak past... Over emulsies gesproken... Even over de kleding van pa LaCroix: ...en een grijze pantalon met bruine veterschoenen. Zo lijkt het net of die schoenen onderdeel zijn van de pantalon...

Gepost op 20-05-2008 Om 13:11

Oké, oké, ik pas het aan. ;)

Gepost op 20-05-2008 Om 14:05

Door: Tines

Haha, oei, dat is waar ook, zoveel had meneer LaCroix niet aan toen Rosa binnenkwam! En die appelsap! Ik ken het probleem, bah!!! Meneer LaCroix begint tegen Rosa over het wandelen, maar dat kan hij niet hebben gehoord, hij was toen al boven. Het kan natuurlijk dat Gabriëlle dat intussen had verteld, was dat laatste je bedoeling?

Gepost op 20-05-2008 Om 19:19

Zie je wel dat je wel kunt deduceren? Ja, dat was de bedoeling. Het is de enige mogelijkheid, ervan uitgaand dat LaCroix zich niet bezighoudt met buitenzintuiglijke waarneming en geen spionageapparatuur door het hele huis heeft opgesteld. ;)

Gepost op 20-05-2008 Om 23:22

Door: Tines

Dankje, blijkbaar kan ik het, ja. Ik zal je tip bij de andere post morgen eens natrekken... Hopelijk valt er dan nog wat leuks te deduceren

Gepost op 20-05-2008 Om 23:28

Door:

Eindelijk weer eens kunnen genieten van jouw verhaal! Je veranderingen hebben het wel behoorlijk wat spannender gemaakt vind ik... Wel knap van je Tines, over het 'wandelen van meneer La Croix'. Ik heb er glad overheen gelezen... Ik vond de 'levende appelsap' wel een leuke/grappige uitdrukking. Ben je van plan dit boek, als het af is, naar een uitgever te sturen!? Lijkt me wel heel gááf!

Gepost op 21-05-2008 Om 08:35

Door: EsQuizzy

>> Denk je dat ik er zo netjes genoeg uitzie voor jouw schoolvriendin?” „Het kan in ieder geval weinig erger dan wat ze al gezien heeft, pa.” „Jaja, plaag je ouweheer maar weer.” Ik zeg niet, dat het zo gegaan is (dit gesprekje staat buiten het verhaal), maar zoiets zou ik mij wel kunnen voorstellen. Heel logisch toch? En over uitgeven: ik vind dit al een vorm van uitgeven. Misschien vinden reguliere uitgeverijen het een drempel om een werkje aan te nemen dat al openbaar op internet staat/heeft gestaan. In eigen beheer zou een optie zijn, of via Free Musketeers. Daar denk ik wel over na, ja.

Gepost op 21-05-2008 Om 10:03

Door: Tines

Haha, leuk gesprekje! Zoiets had ik me er inderdaad ook bij voorgesteld, ja...

Gepost op 21-05-2008 Om 11:59

Misschien gebruik ik het ooit nog wel eens in een flashback. Ben je inmiddels al wat verder met de deductie? ;)

Gepost op 21-05-2008 Om 12:09

Door: Tines

Ik ben inmiddels wel wat verder met mijn strategisch waardenpad voor school, maar dat kan nog wel wat verder, ik zal vanmiddag eens kijken naar post 37, ik laat het je wel weten...

Gepost op 21-05-2008 Om 13:18

Lekker veel. ;)

Gepost op 27-09-2008 Om 22:57

Ik óók! =) O nee, ik mag niet jokken... =)

Gepost op 20-06-2011 Om 16:27

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.