| |||||
Johan en ik woonden nu ongeveer 2 jaar in dit pleeggezin. ik zat aan het eind van groep 6. op een middag onder het middag eten kreeg ik te horen dat ik mijn vader die middag zou zien. voor het eerst in mijn leven. ik vond het lastig, want wie was hij nu eigenlijk? die middag is er veel gebeurd. ik zag mijn vader, en herkende hem niet (want ik had hem nog nooit gezien). hij was inmiddels hertrouwd, met Janna. ik kreeg allemaal cadeau's en had een hele leuke middag gehad. na ongeveer een jaar gingen we in de voorjaars vakantie een paar dagen naar hem toe. ik kon heel goed opschieten met mijn neef die een jaar ouder als mij was en was daar dus veel. maar Jan was vaak bij Johan (onze vader) en die had vaak ruzie met Janna. mijn broer heeft dit allemaal meegemaakt. na deze laatste onmoeting hebben we bijna niks meer van hem gehoord. het ging slecht met Jan. hij was vaak boos, en liep veel weg. ook zat ze in therapie bij een psycholoog. op 23 mei 2003 ontplofte de tijdbom. mijn broer was weer eens weggelopen en iedereen had er moeite mee om hem weer in huis te nemen. ook mijn pleegouders. die avond kreeg hij de keuze: blijven of weggaan, met de consequentie om een andere woonplek te zoeken. ze liep weg. dit heeft mij diep gekwetst. ik had die dag een excursie met school. en toen ik bijna weg zou gaan liep Jan weg. mijn pleegouders en ik gingen hem achterna om hem nog over te halen, maar tevergeefs. toen vroeg mijn pleegmoeder: ''vind je het niet erg om je broertje (mij dus) dit aan te doen, doet het je niks?'' het antwoord was:''NEE.'' gewoon nee. dit voelde alsof ik verraden was. jaren lang hadden we alles gedeeld, verdriet en pijn, maar ook mooie dingen. en nu maakte het haar niks meer uit hoe ik me voelde en wat ze me aandeed. na deze gebeurtenis heeft ze in verschillende instellingen pleeggezinnen ect. gezeten. uiteindelijk kwam ze in 'het poortje' terecht. zou het nu allemaal afgelopen zijn? of nog steeds niet? in sommige levens gaat alles over rozen, maar mijn leven? nu wel? of nog steeds niet? |
|||||
|