Iantha 4. De enveloppe Door: Linda Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Verward schudde ze haar hoofd. Nee, dat kon niet. Ze had het toch weggegooid? Dit kon niet dezelfde zijn! Het kon gewoon niet. Ze stond op, liep terug naar de bank en zag toen de enveloppe liggen. Die was ze in de gauwigheid helemaal vergeten. Zo graag had ze het pakketje willen wegstoppen. Wat moest ze nu met die enveloppe? Voorzichtig ging ze op de bank zitten, de enveloppe naast zich, bijna bang om de enveloppe aan te raken. Ze had eerder zulke enveloppen gezien. Ze herinnerde zich de brieven die ook in zo’n enveloppe hadden gezeten. De eersten waren de liefdesbrieven van Simon geweest. Die had ze dan wel niet meer, maar de inhoud kon ze zich nog wel herinneren. Dat hij verliefd op haar was, dat ze zulke mooie ogen had en dat hij altijd van haar zou houden. In eerste instantie had ze niet geweten dat die brieven van Simon waren geweest, ze waren slechts ondertekend met ‘voor altijd de jouwe’. Samen met Elsa had ze geprobeerd te achterhalen wie die brieven schreef. Ze hadden samen op wacht gestaan bij haar kluisje waar ze de eerste brief had gevonden. Maar de volgende brieven waren telkens op andere plaatsen opgedoken: in haar lesboeken, haar jas, haar tas. Bij toeval hadden ze uiteindelijk de brievenschrijver weten te ontmaskeren. Wat was ze, en Elsa trouwens ook, verbaasd geweest toen ze ontdekten dat Simon haar die brieven had geschreven. Hoe kon hij nu verliefd op haar zijn? Ze woonden tenslotte in hetzelfde huis en ook al waren ze geen familie, het kon toch niet. Ze had Simon dan ook verteld dat het niet kon en dat ze niet verliefd op hem was en dat hij haar maar uit zijn hoofd moest zetten. Later had Iantha aan Elsa verteld dat ze Simon wel een beetje leuk vond. Ze was geraakt door al zijn aandacht. Zoveel aandacht had ze nog nooit van een jongen gehad. Uiteindelijk had ze moeten toegeven aan Simon dat ze ook op hem verliefd was: “Simon ik moet je iets vertellen.” Hoopvol keek hij haar aan. Hij was echt smoorverliefd op haar, ondanks dat ze gezegd had dat ze niets met hem wilde, was hij toch blijven hopen. “Ik denk, nee ik weet zeker dat ik eigenlijk ook wel een beetje verliefd op jou ben.” “Meen je dat echt? Zeg je dit niet alleen maar om er later met Elsa over te kunnen lachen?” Hij kende die meiden zo langzamerhand wel een beetje. Iantha schudde haar hoofd. “Nee ik ben echt verliefd op je, geloof ik.” “Oh, Inge je bent echt serieus hè.” Iantha knikte. Toen vloog Simon haar om de nek. “Simon, wat doe je?” Schuldbewust trok Simon zich terug. “Ik wilde je gewoon even vasthouden.” Dat was het begin geweest van een vreemde periode. Ze waren allebei onervaren en stuntelig geweest. Iantha moest er nu om lachen als ze terug dacht aan die periode. Ze wist inmiddels wel beter. In eens kwam er een gedachte in haar hoofd. Zouden de brieven van Simon komen? Ze schudde haar hoofd. Nee, na alles wat er gebeurd was kon dat niet. Ze keek naar de enveloppe naast zich. Wat moest ze nu toch met die enveloppe. Als deze ging over het ding in de doos dan wilde ze de enveloppe niet openen. Dan wilde ze hem gewoon verbranden. Maar als de enveloppe van Simon kwam. Nee, ze moest zich nu geen vreemde dingen in het hoofd halen dat kon gewoon niet. Ze wilde het misschien wel, maar de enveloppe kon niet van Simon komen. Die wist haar echte naam tenslotte niet. Die wist eigenlijk niemand meer behalve meneer Jansen. Langzaam ging haar hand richting de enveloppe. Zou ze hem dan toch maar open maken?
Gepost op 07-03-2008 om 14:41 uur 358 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Iantha)
Alle verhalen van deze schrijver (Linda)

Door: EsQuizzy

We krijgen meer inzicht in haar verleden... Mooi gedaan, Linda! Je roept nog wel vragen op over Simon, maar misschien heb ik dan iets gemist in de eerdere deeltjes.... Zal ik nog eens gaan kijken. Het is moeilijk een heel stuk te schrijven over een enveloppe, zoals hier. Onvermijdelijk dat je dan het woord enveloppe zo vaak terug gaat krijgen dat het irritant wordt. Er zijn ook niet echt veel synoniemen. De enige die Word 2002 aangeeft is 'briefomslag'. Misschien toch wel handig om te gebruiken, zo nu en dan in deze post. Je kunt daar ook nog een sysoniem uit afleiden: 'omslag'. Of 'omhulsel'. Daaruit komt weer 'verpakking'. En wat bij mij goed werkt is om, zo nu en dan, gewoon een poëtische (bv. de papieren bescherming van de nog onbekende inhoud), pragmatische (bv. de witte rechthoek)of personificerende omschrijving (bv. de indringer, vgl. 'Keiharde dromen') te gebruiken. Eén van de dingen die een tekst leesbaar en interessant maken, is variatie. >>

Gepost op 07-03-2008 Om 20:16

Door: EsQuizzy

>> Hoi! Nieuw woord voor mijn zotte woordenboek: sysoniem! Ik zeg niet dat je dit ook moet doen, het is maar een tip, maar ik kan me voorstellen dat je als schrijver en als lezer op een gegeven moment zucht bij het woord 'enveloppe' in deze post. Zelfs ik, die het geweldig vind dat je het in de uitgebreide versie spelt. Misschien nog een ideetje: een zin als de volgende zou ik met een vraagteken eindigen: Wat moest ze nu toch met die enveloppe. Ik heb weer genoten van je verhaal en kijk uit naar het volgende deel!!! Leuke cliffhanger op het eind, trouwens.

Gepost op 07-03-2008 Om 20:25

Door:

Hoi, het owrdt romantisch! Ben'k dol op! owrdt= wordt. Hebben jullie dat ook zo vaak, binnenstebuiten typen?) Maarre... iedere keer iets anders verzinnen voor een woord kan ook gekunsteld aandoen, daar wordt ik veel moeier van! 'Het ding' werkt soms ook heel goed. Of 'hij'. Moet je wel effe kijken of het mannelijk is. Envelop wel, maar enveloppe is vrouwelijk. Dat verklaart meteen de verschillen in opvatting hierover! 'couvert' zegt mijn spectrum synoniemenboekje nog. Beetje chic. Brief komt trouwens ook heel vaak voor in je hoofdstuk. Berichtje en epistel (formeel of ironisch gebruikt) zijn hiervoor synoniemen. Maarre, ik heb er overheen gelezen omdat ik het verhaal zo intrigerend vind! Moeten we nu weer lang wachten?

Gepost op 08-03-2008 Om 17:03

Door: Linda

Ik vergeet iedereen keer dat de smilies niet werken in een reactie op een reactie. Gevolg rare spaties en stukjes tekst.

Gepost op 10-03-2008 Om 09:35

Door: EsQuizzy

Er is wel een foefje om ze te laten werken, heb ik laatst ontdekt.

Gepost op 10-03-2008 Om 10:30

Door:

Ik heb ze wel eens gecopieëerd (control a, control c) en dan geplakt (ctrl v) maar dat was met een andere computer. Hiermee lukt selecteren niet eens (ctrlA) Mawh, misschien soms wel... Maar wat is meneer EsQuirrels foefje? (leuk woord hè?)

Gepost op 10-03-2008 Om 14:10

Door: EsQuizzy

@Elle: Meneer EsQuirrel doet een rechtermuisklik op de gewenste smiley, geeft de opdracht 'Kopieer afbeeldingslocatie' en gebruikt vervolgens de url die daardoor op het klembord staat tussen img-tags, zodat de smiley wordt ingevoegd als een plaatje.

Gepost op 11-03-2008 Om 11:34

Door:

1b 'vervolgens de url die daardoor op het klembord staat tussen img-tags' Wazzda? Ik heb geen rechtermuisknop, maar het met mijn muis en een ingedrukte appletjetoets gedaan. Hoe heet dat ding ook al weer? Option geloof ik. En dan hoef ik ook geen URls en img-tags lastig te vallen Go Linda!

Gepost op 12-03-2008 Om 14:47

Door:

Help daar is die griezel weer die overal in mijn reacties opduikt. Dit is echt een complot!!!!

Gepost op 12-03-2008 Om 14:49

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.