Keiharde dromen 30. Ontzetting Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Dansende gordijnen van blauwgroen gefilterd zonlicht deden de oceaan buiten Lidhia’s kamer vrolijk opleven. Het prinsesje merkte er op dit moment echter niets van, onrustig als ze heen en weer zwom in een poging haar overweldigende schaamtegevoel en haar kolkende gedachten tot bedaren te brengen. „Ze gaan me vast voor gek verklaren,” piepte ze benauwd tegen zichzelf. „En niet alleen die Murox, maar iedereen in het hele koninkrijk!” Ze overwoog haar kansen om weg te zwemmen. Ver weg, naar stromingstreken waar ze niet herkend, noch gevonden zou worden. Maar telkens liepen haar gedachten vast op woorden die de magister haar voor zou houden als ze haar plannen met hem zou bespreken, wat ze niet in het echt zou doen, maar nu in gedachten niet laten kon. Ze vond het frustrerend om iedere keer al te weten wat hij zou gaan zeggen — ook al zou zijn exacte woordkeuze waarschijnlijk wel van een hoger niveau zijn dan zij het nu bedacht. De boodschap bleef gelijk: ze maakte geen schijn van kans. Ze zag het gezicht van de magister voor zich, die zou spreken: „Mijn waarde prinses, u weet toch” — nee, — „u bent toch geenszins onwetend van het feit dat de koninklijke triktilli uw vermeend occulte verblijfplaats zonder enige moeite zouden weten te achterhalen?” Ze schudde haar hoofd, wanhopig bij de gedachte aan de vriendelijke, intelligente visachtigen waar ze altijd zo graag mee speelde: ‘prinsesje zoeken’ was al vanaf haar derde jaar het favoriete spelletje geweest. Trikticlic, haar meest geliefde triktill, zou haar zó gevonden hebben en zelfs een extra grote beloning van haar verwachten omdat hij haar ook buiten de paleisgronden makkelijk wist op te sporen… In iedere andere situatie zou ze geglimlacht hebben bij het veilige gevoel dat ze dankzij dat spelletje nooit lang verdwaald of vermist kon blijven. Op dit moment was het echter een ontmoedigende gedachte. Ze keek nog eens naar haar nachtkastje, in de hoop dat haar dagboek er nu plotseling gewoon weer op zou liggen. IJdele hoop — en ze wist het. Ze dook naar haar bureau en pakte een los blad yithri. Met haar favoriete kraspen begon ze verwoed te schrijven op het leerachtige, zwarte materiaal. Regel na regel vulde zich met haar regelmatige handschrift in de typerende, groen fluorescerende gloed. Ik ben mijn dagboek kwijt. Het is alsof de ziel uit mijn kamer is: het is hier doods en leeg… ik vind het eng. De magister en Rehinor wezen mij erop dat degene, die het meegenomen heeft, mijn zielsgeheimen waarschijnlijk voor hoge bedragen zal verkopen. Ook mijn dromen staan erin beschreven: dat baart me nog het meest zorgen van alles. Zal men mij voor gek verklaren? Kirja wordt verdacht, en ze heeft alle schijn tegen zich. Ik kan het me niet voorstellen dat zij zoiets zou kunnen doen. Zij, die iedere nacht mij zegent… of tenminste zégt dat te doen… Ik vind het zó afschuwelijk! Ik wil graag met de magister praten om hem alles te vertellen. Hij zal mij geloven en vertrouwen. En zelfs als hij mij niet gelooft, zal hij mij steunen, ik weet het zeker. Ik ben bang dat pappa en mamma een erg hoge dunk hebben van die Murox en zijn mening. Maar ik voel me bij hem gewoon nog niet op mijn gemàk! Ik ga naar pappa en mamma toe om te zeggen dat ik met de magister wil praten. En dan hoop ik een nieuw dagboek te beginnen. Dit blad zal ik er wel in leggen, voorin. Het spijt me, dagboek, dat ik je niet beter beschermd heb… en ik bid dat ik je veilig terug mag krijgen… „Als het is waarvoor ik vrees, dan zal haar toestand zich verergeren wanneer wij haar de professionele behandeling onthouden die ik u voorstelde,” sprak Murox, zich tot koning Silvaeo richtend. Zijn vrouw zat naast de koning en hield zijn hand liefkozend vast. „De situatie rond haar dagboek maakt het er niet eenvoudiger op voor uwe majesteit, daarvan ben ik mij ten zeerste bewust. Maar ik raad u, dring er bij haar op aan dat zij zich door mij laat behandelen!” Het was even stil, terwijl de koning een diepe teug nam. Toen sprak hij: „Ik heb van magister Toenak begrepen dat Lidhia op het punt stond haar hart te openen toen zij gestoord werd met het nieuws van de verdwijning van Kirja.” Vragend keek hij Toenak aan, die slechts beamend knikte. De koning sprak verder: „Vertel ons meer over het te verwachten ziektebeeld, waarde Murox.” Om de hoek van de openstaande gangdeur luisterde Lidhia met ontzetting naar de sombere voorspellingen van de geleerde man.
Gepost op 26-02-2008 om 22:05 uur 349 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: kiezel

Leuk om Lidhia nu ook eens te 'zien' schrijven! Ook al is het niet in haar 'echte' dagboek.

Gepost op 27-02-2008 Om 14:40

Door: Tines

Ben ik niet met je eens! Ik denk dat ik ze beide even interessant vind, met een heeeele kleine voorsprong voor Gabriëlle.. Kwestie van mening.. No offense!

Gepost op 10-03-2008 Om 20:57

Door: EsQuizzy

Wat AWK bedoelt is, volgens mij, dat het onderwaterrijk en de 'mensen' die daar leven, zo'n uitdaging vormen om dieper te omschrijven, zo'n onontgonnen gebied van fantasie en zo'n uitnodiging tot het mentaal uitwerken van die wereld... veel meer dan de bekende realiteit waarin Gabriëlle zich bevindt. Wat dat betreft ben ik het met AWK eens. Wat het verhaal betreft... beide vormen een heerlijke, enorme uitdaging voor mij. Daarin heb ik géén voorkeur.

Gepost op 10-03-2008 Om 21:42

Door: Tines

Daar kan ik niks tegenin brengen!! (Dat het geheel een interessant verhaal blijft..) @ Esquirrel: Klopt ook wel wat jij zegt, het is zo nieuw allemaal.. Het is leuk om zo'n nieuwe wereld te 'ontdekken'.. Vind ik ook wel hoor! Maar in Gabriëlle zou ik me denk ik iets meer in kunnen leven ofzo, ik weet het ook niet.. Ik hou het op smaak enzo..

Gepost op 10-03-2008 Om 23:20

Door: EsQuizzy

Ik heb intussen de miniplotline (nieuwe term) voor Kd.34 af. Waar ik heel benieuwd naar ben, over het verhaal als geheel, is (dames?) of de beleving van Gabriëlle en Lidhia goed neergezet wordt. Als man is het natuurlijk niet te verifiëren of mijn voorstelling van hun beleving ook realistisch is. Wat betreft Lidhia maak ik me daar minder druk om dan met betrekking tot Gabriëlle, aangezien de prinses tot een compleet andere levensvorm en cultuur behoort.

Gepost op 11-03-2008 Om 08:43

Door: Tines

Oh, ik zie nu je vraag weer staan.. Ik ben niet tegen rare dingen aangelopen, dus ik denk dat je die beleving aardig realistisch neer hebt gezet..

Gepost op 25-03-2008 Om 22:20

Door: EsQuizzy

Kleine correctie. Had hier over blauw fluorescerende yithri geschreven. In de rest van het verhaal is dat groen. Ik heb déze aangepast.

Gepost op 20-10-2011 Om 20:47

Door: Rapunzel

Hahaha, Yanaika, ga je nu je eigen quizvragen al verzinnen?

Gepost op 20-10-2011 Om 20:59

Door: Rapunzel

Ja, en jij ook. Lees de alinea boven het schuingedrukte nog maar eens goed

Gepost op 20-10-2011 Om 21:05

Beter lezen, Yanaika. Het blad is *niet* groen... =)

Gepost op 20-10-2011 Om 21:30

Door:

OOw nee ik dacht dat ik het schuine moest lezen de zonlicht. Wat leuk!

Gepost op 20-10-2011 Om 21:21

Door: Rapunzel

Hûh? Ik geloof dat je me even kwijt bent nu, Yanaika Stel ik de vraag nu aan jou: Wat is yithri?

Gepost op 20-10-2011 Om 21:28

Door: EsQuizzy

Yanaika, lees deze hele post nog eens rustig door? Altijd voorzichtig zijn met te snelconclusies trekken... Rapunzel bedoelde het laatate stukje tekst boven het schuingedrukte, en niet het eerste... Maar voor jou zou het duidelijker zijn als je de hele post nog een keertje rustig leest, en vóór je probeert te zien wat het verhaal hier beschrijft.

Gepost op 20-10-2011 Om 21:34

Door: Rapunzel

Euhm... de alinea boven het schuingedrukte is deze: Ze keek nog eens naar haar nachtkastje, in de hoop dat haar dagboek er nu plotseling gewoon weer op zou liggen. IJdele hoop — en ze wist het. Ze dook naar haar bureau en pakte een los blad yithri. Met haar favoriete kraspen begon ze verwoed te schrijven op het leerachtige, zwarte materiaal. Regel na regel vulde zich met haar regelmatige handschrift in de typerende, groen fluorescerende gloed. Dùs... wat is yithri????

Gepost op 20-10-2011 Om 21:36

Door:

Een blad leerachtig materiaal Ik zal van taan wat minder snel conclusies trekken.

Gepost op 20-10-2011 Om 21:38

Yithri was een idee van AW, al heb ik de naam bedacht. Ik had het met hem over hoe je onder water iets zou kunnen lezen. Yithri is een bedachte onderwaterplant met grote, leerachtige bladeren, die zwart zijn, maar wanneer je er met een scherp voorwerp overheen krast, gaat het daar heldergroen licht geven. Dit is een flourescerende lichtvorm, die ietsje anders is dan luminescentie. Fluorescentie pikt energie op uit omgevingslicht en gaat dit uitstralen. Dus het kan door een lichtbron (zoals een waterling) ‘opgeladen’ worden. Alle omschrijvingen van de koninklijke bibliotheek van Liliaño geven die groene gled weer, van de ruggen van de boeken, maar ook van de tekst in boeken. Boeken in Liliaño zijn van yithri — er zijn zelfs yithriplantages in Liliaño om de bladen te kweken. Ik hoop, dat je het plaatje nu duidelijk hebt. Enne... De gordijnen in de eerste alinea zijn gewoon zonnestralen onder water.

Gepost op 20-10-2011 Om 21:45

Door: Rapunzel

Is niet echt een kwestie van conclusies trekken... is meer begrijpend lezen En RUSTIG lezen, hahaha Maar we komen er wel Kd is leerzaam op meer dan één manier

Gepost op 20-10-2011 Om 21:40

Rapunzel, volgens mij is begrijpend lezen een kwestie van de juiste conclusies trekken... =)

Gepost op 20-10-2011 Om 21:46

Door: Rapunzel

Ja, Quizzy, uiteindelijke wel, maar bedoelde Yanaika dat ook toen ze typte Ik zal voortaan wat minder snel conclusies trekken.[/i}

Gepost op 20-10-2011 Om 21:48

Tenzij Yanaika iets anders bedoelde dan ze schreef, ga ik er vanuit dat ze bedoelde wat ze schreef.

Gepost op 20-10-2011 Om 21:54

Inderdaad! En vergeet vooral niet de reacties óók te lezen, want daar staat soms heel veel informatie in! =D

Gepost op 20-10-2011 Om 21:56

Door: EsQuizzy

En ter onderbouwing van dit geheel: Kd.243 ‘Titels’.

Gepost op 20-10-2011 Om 22:40

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.