248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Iantha
2. Het dagboek
Door: Linda
Commentaar van de schrijver:
Ik ben bezig met het schrijven van dit verhaal naar aanleiding van een tekening die een vriendin van me maakte. Deze had de titel Iantha, ik werd zo geraakt door de tekening dat het me aanzette schrijven van dit verhaal.
Categorie: Drama / Roman
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten

Weer keek ze uit over de mensen die beneden op straat liepen en weer hadden de mensen haast, haast om thuis te komen. Naar familie of vrienden of naar geliefden. Ze gaf de mensen groot gelijk om door te lopen. Het regende al de hele dag, het was geen weer om buiten te zijn. Zelf zat ze in haar grote vensterbank te lezen.
“Klop, klop.” Ze schrok op uit haar boek. Sinds de vorige keer was er niet meer op haar deur geklopt. “Klop, klop.” Ze deed haar boek dicht en liep naar de deur. Ze draaide de sleutel om, opende de deur en zag een jongeman staan met een pakketje. Het was niet dezelfde jongeman als de vorige keer. Deze was nog jonger. Ze schatte hem een jaar op 17, 18. Niet veel ouder.
“Bent u mevrouw I. Bos?” Wéér de nadruk op de letter ‘I’. Ze knikte bevestigend. “Dan heb ik dit voor u. Ik wens u een prettige dag verder.” Hij overhandigde haar een pakketje. De doos had niet dezelfde vorm als de vorige keer, was het eerste wat ze dacht.
“Ik verwacht helemaal geen pakketje, weet je ook van wie het afkomstig is.” Maar net als de vorige keer was de jongeman weg voordat Iantha haar vraag had kunnen stellen. Ze haalde haar schouders op en deed de deur weer op slot. Ze ging weer zitten in de vensterbank, haalde de deksel van de doos en keek verbaasd naar de inhoud ervan. Er lag een prachtig boek in de doos. Ze pakte het uit de doos en zag dat de buitenkant van het boek van stof was, het was satijn. Daarbij kwam dat het donkerblauwe satijn prachtige borduursels bevatte. Ze opende het boek en zag dat het een dagboek was. Helemaal klaar om volgeschreven te worden. Maar hoe wist iemand dat haar dagboek bijna vol was en dat ze eigenlijk van plan was geweest om vanmiddag een nieuwe te gaan kopen, maar dat ze geen zin had gehad om door de regen naar buiten te gaan.
Toen ze in de doos keek zag ze een kaartje liggen. Ze opende het en las:

Samen ben je niet alleen,
Samen ben je met zijn tweeën,
Samen ben je altijd,
Samen ben je ook zonder dat je het weet,
Samen ben je met Hem,
Je bent niet alleen, Iantha


Snel deed ze het kaartje dicht. Dit was een tekst die ze niet wilde lezen. Ze wilde niet aan Hem worden herinnerd. Hij had haar tenslotte in de steek gelaten.

Ze herinnerde zich nog hoe ze haar thuis had moeten verkopen. De weg naar haar nieuwe ‘thuis’ en het feit dat ze zichzelf voortaan Inge moest noemen omdat meneer Jansen Iantha maar niets vond.
Ze herinnerde zich dat ze werd voor gesteld aan de kinderen Elisa, Eva, Hanna, Jonas en Simon. Die 1, 5, 12, 9 en 15 jaar waren. En natuurlijk werd ze voorgesteld aan haar nieuwe tante Esther. Ze wist nog goed hoe verschrikkelijk ze het had gevonden om haar naam in Inge te veranderen. Langzaam was ze er wel gewend aan geraakt, het leverde zeker minder vragen op dan Iantha, maar eigenlijk vond ze Iantha een veel mooiere naam. Later was ze Inge altijd gaan gebruiken. Iantha herinnerde haar aan haar ouders en aan hen wilde ze liever niet herinnerd worden.

Haar vingers gleden bewonderend over het zachte satijn, de geborduurde figuren. Het was werkelijk een prachtig dagboek en ze besloot het meteen te gaan gebruiken.
En zo schreef ze die avond over het feit dat ze weer een doos had gekregen, nu met dit prachtige dagboek. Ze schreef over het feit dat het zo raar was dat iemand wist dat haar dagboek bijna vol was. En het feit dat ze eigenlijk een nieuw dagboek had moeten kopen die middag en dat het nu juist niet gebeurd was omdat het zo regende. Ze schreef ook over het kaartje en de tekst die ze eigenlijk niet wilde lezen. Toch schreef ze erover, al deed het haar zo’n pijn om erover te schrijven dat die eerste paar bladzijden van het dagboek grote vlekken bevatten van de tranen die ze had laten vallen.
Gepost op 30-01-2008 om 16:29 uur
357 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Iantha)
Alle verhalen van deze schrijver (Linda)



Door: EsQuizzy
Heel mooi, Linda! Ook je nieuwe plaatje-bij-je-profiel is leuk!

Je verhaal. Zo gevoelig dat het aanvoelt als satijn. Mooi werk.

Let even op:

Iantha herinnerde haar aan haar ouders en aan hen wilde ze liever niet aan herinnerd worden.

Ze schreef over het feit dat het zo raar was dat iemand wist dat haar dagboek bijna vol was en dat ze eigenlijk een nieuwe had moeten kopen die middag en dat het nu juist niet gebeurd was omdat het zo regende.

Was het je bedoeling dat die laatste zin zo lang is en eigenlijk uit drie zinnen bestaat? Misschien is het een idee om hem ergens te splitsen.

>>
Gepost op 30-01-2008 Om 22:12

Door: EsQuizzy
>>

Toch schreef ze erover, al deed het haar zo'n pijn om over te schrijven dat…

Het lijkt hier alsof je het woord 'overschijven' gebruikt, maar dat is natuurlijk niet zo. Eerst gebruik je 'erover', waarin 'er' een verwijzing is naar wat je in de zin ervóór beschrijft.
Ik zou het 'over' ook uitbreiden tot 'erover'. Volgens mij leest dat prettiger en krijgt je zin daarmee de bedoelde betekenis.

Ik geniet hiervan, en ben heel benieuwd naar deel 3!



Gepost op 30-01-2008 Om 22:13
Dank je voor je reactie(s) Esquirrel. Dit soort taalkundige tips maakt het verhaal alleen maar beter.
Gepost op 31-01-2008 Om 08:51

Door: prinses
Mooi vervolg.
Het blijft boeien en maakt nieuwsgierig hoe het verder zal gaan.
Dat is een hele kunst!

Zelfde opmerking als bij het vorige deeltje: te vaak hetzelfde woord achter elkaar.
Zie het begin: 'haast'.
Probeer het eens anders te verwoorden?

Je laatste zin is ook erg lang en klopt niet helemaal. Probeer hem eens te splitsen.

Doorgaan hè?
Gepost op 31-01-2008 Om 21:45
Ik moet er inderdaad op letten dat ik niet te vaak hetzelfde woord gebruik. Soms is dat erg moeilijk.

Wat betreft de laatse zin, daar moet ik eens goed naar kijken, maar ik weet op dit moment nog niet hoe ik die anders kan verwoorden.

Wat betreft het vervolg ben ik zelf ook wel een beetje nieuwsgierig. Het lukt nog niet zo met het vervolg namelijk. Daar moet ik nog hard aan het werk om de stijl van het verhaal vast te houden.
Gepost op 01-02-2008 Om 08:49

Door: EsQuizzy
Euh, Linda: 'hat laten vallen'?

Om die laatste zin te verbeteren zou ik gewoon het '...tijdens het schrijven.' eraf halen. Probeer dat misschien eens?



Gepost op 01-02-2008 Om 11:25
oops, klein (groot tikfoutje).

Dank je voor de aanwijzing. Als je zelf te lang naar iets staart zie je het op een gegeven moment niet meer.
Gepost op 01-02-2008 Om 12:17

Door:
Das waar, daarom lees ik vaak dingen een paar maanden/jaren later nog eens over. Een dan sta ik helemaal verbaasd over wat ik er nog in heb laten zitten.

Over het vermijden van dezelfde woorden:

Soms is 'n herhaling juist mooi of duidelijk, maar vaak is een ander woord mooier. Ik heb eens een digitaal van Dale synoniemenboek van iemand gehad. Heel handig. Daarvoor had ik al Prisma Synoniemen, een bijzonder handig boekje en niet duur (denk ik)

Die Prisma is ook handig als je wilt weten welk voorzetsel bij een synoniem hoort. Zodat je het niet verkeerd gebruikt, zoals in dronken zijn:

"In de olie zijn" of "boven het bier".

En dus niet:

"Boven de olie zijn" en "in het bier", wat voor mij net zo (on)logisch klinkt.

En Linda, je schrijfstijl is de moeite waard om er wat boeken aan te spenderen!


Ga zo door! We wachten op de rest...
Gepost op 03-02-2008 Om 14:37

Door: Auke-Willem (AW)
Ik sluit me aan bij bovenstaande lezers. Ik wacht vol spanning af...
Gepost op 05-02-2008 Om 13:04

Door: prinses
Je hebt ook een website, ontdekte ik net, met synoniemen.
Links bovenaan je woord invullen.
Het is synoniemen.net

Heerlijk handig, dat digitale verkeer.
Gepost op 05-02-2008 Om 19:48

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.