De Hof van Eden Hoofdstuk 4 Door: Anaranė Commentaar van de schrijver: Weer een deel! Ik heb hem lang geleden geschreven, maar ik was te lui om het hier te posten... I hope you like it! Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
De muziek vervaagt, langzaam wordt het stil... Opwekking 548 Hoofdstuk 4: Tijdbom... 'Nee!', Laura schreeuwde het uit. Ze had Stefan al eerder verloren, maar het zou niet nog een keer gebeuren! Ze wilde naar hem toe rennen en hem van de weg trekken, maar haar voeten wilden niet bewegen. In slow motion zag ze de vrachtwagen aankomen, en haar vriend in de rug raken. Ze zag de pijn op zijn gezicht, en langzaam aan kwam hij dichter bij de grond, totdat hij er lag, en de vrachtwagen met volle snelheid doorreed. Dit moest een nachtmerrie zijn! Of anders een vreselijke film. Het ongeluk gebeurde steeds weer opnieuw voor haar ogen, totdat ze zich zo ellendig voelde dat ze zachtjes in elkaar zakte, omdat haar hart schokte van de pijn. Het zou zeker ontploffen... Ze hoorde een geluid als een tijdbom, tik tak, tik tak... Ze verwachtte elk moment de explosie, maar die kwam niet. Langzaam vervaagde alles om haar heen, terwijl ook de kleuren veranderden, naar zwarte en witte tinten, met als enkele kleur die overbleef het bloed van de verongelukte was. Rood, zwart en wit... Stefan had rode schoenen gedragen, en een leuke rode pet. Zijn sweater was wit met een of ander logo erop, en zijn broek was zo donker dat het zwart leek. Maar het was echt een spijkerbroek, dat kon ze zich nog duidelijk herinneren... Terwijl de kleuren vervaagden en alles uiteindelijk weg werd gezogen, voelde Laura niks. Alleen het getik, en haar eigen hart. Langzaam werd het stil. Ook alle geluiden werden weggevaagd. Opeens viel het haar op dat om haar heen een prachtige wereld was, met veel fruitbomen, dieren lagen rustig bij elkaar, en verderop hoorde ze het rustige kabbelen van water. Laura werd al iets rustiger, maar toch bleef ze Stefan's vreselijke ongeluk herinneren. Dat haalde een deel van die glans weg, maar alles was zo mooi, zo mooi! Zachtjes liep ze naar één van de bomen, want intussen had ze aardige honger gekregen...
Gepost op 27-12-2007 om 15:38 uur 325 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (De Hof van Eden)
Alle verhalen van deze schrijver (Anaranė)

Door: EsQuizzy

Ik ben heel benieuwd, LxS, je houdt het hier erg spannend! Let alleen even op 'wou'en 'ondertussen'. Jah... verkeersongelukken kunnen zeer zeker nare herinneringen en flashbacks veroorzaken... Goed omschreven! Proef ik een vleugje Shindler's List?

Gepost op 29-12-2007 Om 00:50

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.