Keiharde dromen 11. Onzichtbaar Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
„Zóóó,” zei Ter Heerdt, behaaglijk achterover leunend in de bordeauxrode bureaustoel, terwijl Gabriëlle lijdelijk toekeek hoe de laatsten van haar klas haar met deze man alleen lieten. „Ze zijn blijkbaar allemaal in de kerk geboren, die klasgenoten van jou. Sluit jij de deur even?” Gelaten gehoorzaamde Gabriëlle, zich pijnlijk bewust van het feit dat ze zichzelf nu insloot met een man, die voor niets terugdeinsde. Schoorvoetend draaide ze zich naar hem terug, dankbaar dat zijn verzoek tenminste enige afstand tussen hen had geschapen. Haar hart bonkte in haar oren en ze probeerde wanhopig het trillen te onderdrukken, dat de puntjes van haar haar verrieden. „Ik was benieuwd naar hoe het met Gabriëlle LaCroix gaat,” stak de man van wal. Haar opvoeding eiste van haar dat ze hem nu aankeek, maar ze kon het niet opbrengen tijdens de korte stilte die haar zwijgen veroorzaakte. Ze voelde zijn blikken — en voelde zich alsof haar toch nette kleding voor hem onzichtbaar was. Ze was jaloers op haar kleren… „Kom eens wat dichterbij,” droeg hij haar op. „Het praat nogal onplezierig op deze afstand.” Zwijgend zette Gabriëlle een paar kleine stappen in zijn richting. Ze verwachtte dat hij haar nog dichter bij zich zou dirigeren, maar hij vroeg botweg met donkere stem: „Heb je mijn berichtje al gevonden?” Het voelde alsof Gabriëlle een klap in haar gezicht kreeg bij de directe vraag. Ze kon de vlammende enveloppe door haar tas heen in haar rug voelen gloeien! Stuurs gaf ze het minst duidelijke knikje dat ze voorhanden had. „Goed zo,” waardeerde Ter Heerdt. „Ik wil alleen maar even vaststellen dat jij en ik elkaar goed begrijpen.” Nu, die ene regel liet aan duidelijkheid niets te wensen over, vond Gabriëlle — maar ze hield haar mond stijf gesloten. De vragende ogen van dat jonge blonde meisje kwamen haar weer voor de geest, en plotseling kwam een verlammende gedachte bij haar op. „Je prestaties zijn me, tussen jou en mij gezegd en gezwegen, een beetje tegengevallen,” ging Ter Heerdt intussen onverstoord verder. Toen de dubbele betekenis van die woorden tot haar doordrong, sloegen de vlammen uit Gabriëlles gezicht. „Je zult er echt harder aan moeten trekken en doen wat nodig is om dit schooljaar te halen, òf de vervelende consequenties moeten aanvaarden,” hoorde ze Ter Heerdt vervolgen. Gabriëlle wist zich staande te houden. Hij was als leerkracht, maar meer nog als mentor van 4H2, natuurlijk op de hoogte van haar algehele situatie. Het was alsof ze geen adem meer kreeg en in een diep, zuigend moeras wegzonk… „De laatste tijd heb ik je tijdens de lessen eens een beetje geobserveerd,” begon Ter Heerdt een nieuw, maar verwant onderwerp. Gabriëlle kon zich daar wel wat bij voorstellen, maar Ter Heerdt leek er een andere wending aan te willen geven met: „Het is me opgevallen dat je de indruk wekt, dat je mij niet graag mag.” Verbáás je je daarover!? reageerde Gabriëlle in stilte. Ze wilde wel dat ze het durfde te zeggen. Misschien was dat lief ogende tweedeklassertje wel dapperder dan zij — roekeloos of niet! Maar ze wist niet of haar hypothese wel klopte, en had geen flauw idee hoe ze daar zekerheid in kon krijgen — als het al iets uitmaakte. Zich onbewust van Gabriëlles gedachten zette Ter Heerdt zijn monoloog voort. „Maar het lot en het lesrooster hebben jou en mij aan elkaar toegewezen, en daar valt weinig aan te veranderen.” Gabriëlle dwong zichzelf om op te kijken. Een uiterste krachtinspanning kostte het haar. Hij had het duidelijk niet meer verwacht, want toen hij haar een fractie van een seconde te laat aankeek, besefte ze dat hij naar haar blauwe spijkerbroek had zitten kijken — op de hoogte waar de bruine stof van haar getailleerde jasje licht uiteenweek onder de laagste van twee grote knopen. Twee indrukken prentten zich in haar bewustzijn: ze verafschuwde deze man… en ze voelde zich vies. Even was het stil, voordat hij dreigend rechtop ging zitten en met zijn diepe stem zei: „Je zult het dus gewoon met me moeten doen.” De wereld stond stil terwijl Gabriëlle in vlammen op ging…
Gepost op 19-12-2007 om 09:39 uur 492 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: Anaranë

Dit is echt een gedurfd stuk! Wow! Ik durf bijna niet meer taalkundig te kijken, maar er was één zinnetje dat ik niet echt leuk vond... „Ik was benieuwd naar hoe het met Gabriëlle LaCroix gaat,” stak de man van wal. Het klinkt gewoon raar, maar misschien is dat mijn Spaanse mentaliteit... Het klinkt raar voor mij als iemand zegt dat hij benieuwd is naar hoe het met mij gaat, zo gezegd. Maar ik vind het niet raar om te horen: Ik ben benieuwd naar LynxStar. Snap je een beetje wat ik bedoel? Ik heb geen idee of ik fout ben, maar goed...

Gepost op 19-12-2007 Om 17:49

Door: kiezel

Mooi woord: verrieden! Maar je moet er wel een d-tje uitslopen (verraadden, wat ook mag, zou wel met 2 d's zijn). Ze was jaloers op haar kleren… Héél mooi geformuleerd! Gabriëlle’s gedachten: de apostrof mag weg. Dit is een indrukwekkend deel, heel knap geschreven!!

Gepost op 20-12-2007 Om 10:31

Door: Anaranë

Over dat hoe het met je gaat, ik snapte de zin gewoon niet, het klonk taalkundig gezien heel erg fout in mijn oren, of het zag er fout uit... Natuurlijk vind ik het niet erg als iemand me vraagt hoe het met me gaat. Ik had het erover dat het misscien een goede zin was, maar door mijn Spaanse mentaliteit kon die zin heel erg fout eruit zien, snap je? Grammaticaal gezien, niets anders... ;) Ik hoop dat ik je niet heb laten scrhikken!

Gepost op 20-12-2007 Om 15:14

Door: Anaranë

Oh ja, oeeeppsss!! Zie ik nu pas... Ook een LynxStar woordenboek opzetten? Nee... da's niet origineel... Sluit allemaal je ogen maar voor mijn nieuwe woorden, dat is handiger... ;)

Gepost op 21-12-2007 Om 12:17

Door: Tines

Oeh, dat vermoedde ik al.. Heftig zeg!! Ik ben benieuwd waar dit naartoe gaat.. :| Snel lezen, ik heb nog zoveel vragen..

Gepost op 28-02-2008 Om 17:19

Door:

Mijn complimenten. Het leest lekker door en je bouwt de spanning mooi op. Geen commentaar.

Gepost op 10-08-2010 Om 16:39

(Bows) My pleasure, I am sure. =)

Gepost op 10-08-2010 Om 17:05

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.