Keiharde dromen 5. Condens Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
Versuft staarde ze naar het deksel van de rood met witte bekerverpakking. Haar onderlip resoneerde even met de ingehouden emotie. Karnemelk!? Het was haar lievelingsdrankje. Nu pas keek ze rond. Ze zag niemand lopen. Niemand schonk haar enige aandacht. Nee, natuurlijk niet, bedacht ze toen snugger. Hoe lang heeft het er al gestaan? Een paar minuten? Op z’n minst! Opnieuw keek ze naar de beker. Hij was nog keurig afgesloten, en er zaten kleine druppeltjes condens aan. Wie kon hem daar neergezet hebben? Het moet iemand zijn die me kčnt, redeneerde ze, maar ze grimaste bij de verpletterende wetenschap dat de hele school — meer dan achttienhonderd leerlingen en dan nog een behoorlijk deel van het personeel — waarschijnlijk wel zou weten wat Gabriëlle LaCroix tijdens iedere pauze dronk, geleund tegen een van de grote zuilen aan de rand van de aula. Daar hoefde je geen bekende van háár voor te zijn… Ze ging rechtop zitten en pakte de beker op. Heerlijk koud voelde hij aan. Hé! Haar blik viel op iets, wat achter de beker verborgen had gelegen. Een kaartje? Stil las ze de woorden. Vier waren het er maar, sierlijke witte letters tegen een macro-opname van een rode roos. „Ik bid voor je.” Het werd haar even te machtig. In een snelle beweging veegde ze het kaartje van tafel, controleerde de achterkant — die was blanco — en schoof het in het borstzakje van haar donkerbruine jasje. Terwijl ze met haar ene hand haar rugtas van de stoel naast zich griste stond ze op en bracht ze met haar andere de koele beker aan haar mond. In een geroutineerd gebaar beet ze tegenover elkaar twee gaatjes in het ruwe aluminium dekseltje. Dat dronk tijdens het lopen het makkelijkst zonder te knoeien. Een wandeling in de koude novemberlucht zou haar goed doen. Lekker wolkjes blazen. Als die wolkjes de problemen nou maar eens met zich mee wilden nemen… Achter een plaatselijk beslagen raam van de gang op de eerste verdieping keken twee paar ogen onopgemerkt toe, hoe ze het schoolterrein verliet.
Gepost op 10-12-2007 om 19:28 uur 548 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door:

Fijn , Esq! Ik blijf je volgen!!!

Gepost op 11-12-2007 Om 11:05

Dank je wel!

Gepost op 12-12-2007 Om 18:18

Door: Anaranë

Ik zat gewoon wat te lezen, het laatste stuk, en ik zag daar een comma (of is het komma?) die ik weg zou laten... Ik weet niet of dat beter is, jij zal dat wel weten, maar toch zeg ik het ff... ;) Achter een plaatselijk beslagen raam van de gang op de eerste verdieping keken twee paar ogen onopgemerkt toe, hoe ze het schoolterrein verliet.[/] Ik zou de komma na toe weglaten... Maar ja, ik heb dit soort dingen meestal fout... Leuk vervolg!!! Maar ik denk niet dat de hele school op gaat letten op 1 meisje dat elke dag karnemelk drinkt, ik zou dat tenmninste niet merken... Ik ben benieuwd naar meer delen!!

Gepost op 12-12-2007 Om 19:55

Komma: volgens mij hoort hij daar wel, maar weet je, het klinkt gewoon beter als ik hem weglaat. Dus: je hebt gelijk, ik vind het ook, en ik haal hem weg. Ziezo. Wat betreft hele school / 1 meisje / elke dag karnemelk: nee, normaal gesproken lijkt mij dat ook niet iets wat iedereen zou weten. Niet van iedereen, in ieder geval. Maar we hebben het hier over *Gabriëlle LaCroix*, en over wat *zij* denkt… Meer delen: komen eraan. Ik heb Deel 7 bijna af, en ben met een verhaal-gerelateerde tekening bezig…

Gepost op 12-12-2007 Om 20:11

Door: Anaranë

bleehe.... stomme tags...

Gepost op 12-12-2007 Om 19:56

Door: EsQuizzy

Euh... ik was bezig de komma te verwijderen, en toen zag ik dat '…toe hoe…' achter elkaar zouden komen te staan. Als je de zin dan leest, klinkt het echt niet... Dus laat ik toch maar de komma staan, dan is die onbewuste nadruk op het klankverwantschap er niet.

Gepost op 12-12-2007 Om 20:14

Door: kiezel

Het moet iemand zijn die me kčnt, redeneerde ze, maar grimaste bij de... Dit is een bekende! Je moet het onderwerp ze hier herhalen, omdat je anders een impliciete omkering krijgt, namelijk: Het moet iemand zijn die me kčnt, .... grimaste ze bij de verpletterende wetenschap dat de hele school... En dat klopt niet, want ze grimast niet dat het iemand moet zijn die haar kent, maar ze redeneert dat het etc. Dus: ...maar ze grimaste... Terwijl ze met haar ene hand haar rugtas van de stoel naast zich griste... Wat doet ze met haar andere hand? Ik denk dit: (stond ze op en) bracht ze met haar andere hand de koele beker aan haar mond. Zoals het er nu staat is het een ene zonder een andere en lijkt het net of ze maar één hand heeft... Mooi man!!! En ik zie dat je gisteren ook nog een zesde deel hebt gepost...

Gepost op 13-12-2007 Om 15:10

Aha. Werkt dat zo. Wist je dat dit de eerste keer is dat ik snap wat je met die omkering bedoelt? *bloos* Ik pas het aan, je hebt helemaal gelijk. Ene hand: niet mee eens. Het 'terwijl' wijst op twee simultane acties, wat impliceert dat ze een tweede hand heeft, anders kan ze niet tegelijk haar rugtas oppakken en de beker aan haar mond brengen. '…met haar andere hand…' is hier, in mijn ogen althans, overbodig. Dank je wel voor het compliment en de uitgebreide en nuttige reacties!!!

Gepost op 13-12-2007 Om 15:19

Door: inem

Jammer dat k niet eerder ben begonnen met het lezen van je verhalen Kd is echt prachtig, ik ga snel verder lezen. (even lekker ontspannen tussen het leren door )

Gepost op 27-04-2009 Om 13:40

Je hebt er nu in ieder geval even tijd voor... =)

Gepost op 27-04-2009 Om 14:02

Voltooid verleden tijd is hier de meest exacte weergave: zodra Gabriëlle de beker oppakte en ze het kaartje zag liggen, lag het kaartje niet meer achter de beker. Een vergrotende foto van een klein voorwerp of detail heet een macro-opname. Misschien niet geheel logisch, maar het is de officiële vakterm. =) Snelle beweging: als ik na "...tafel" die zin zou eindigen, zou ik inderdaad die indruk wekken, maar die zin eindigt daar niet. De rest van de zin impliceert heel duidelijk dat ze het kaartje in haar hand heeft. Met een snelle beweging iets van tafel vegen om de achterkant te bekijken is in dit geval ook een logische, waarschijnlijk zelfs noodzakelijke actie: een plat kaartje is niet zo eenvoudig met een snelle beweging van tafel te *pakken*. *Vegen* gaat in dit geval sneller en geeft een andersoortige beweging weer. Routinegebaar: goed voorstel, ik denk erover na. =) Dank voor al je meedenkwerk!!! *bloempje*

Gepost op 10-08-2010 Om 14:21

Door:

De limiet was bijna overschreden, dus vandaar deze toevoeging. Ik vind de ontwikkeling in het verhaal mooi en lees weer verder. Het werkt verslavend. Ik heb uitgerekend dat als ik 5 stukken per dag lees, ik in ieder geval nog 54 dagen kan lezen.

Gepost op 10-08-2010 Om 13:45

Ik denk na over "Ze griste het kaartje van tafel, controleerde...". Dat lost beide problemen in één klap op. =) Dank je voor de complimenten! Berekening: LOL! =D

Gepost op 10-08-2010 Om 14:24

Aha, nee, dan kan "griste" daar ook niet. Ik had de hele post nog niet teruggelezen. Ik denk na over eventuele alternatieven. =) Kaartje: je voorstel zou een mogelijke optie kunnen zijn. Maar... ik zie daar geen probleem in de gebruikte vvt. Zie dus ook geen reden om die zin te veranderen. =? =)

Gepost op 10-08-2010 Om 15:38

I see that you take my view of things. =)

Gepost op 10-08-2010 Om 17:00

Door: EsQuizzy

Ik heb zowel de vvt als de snelle bewegingen aangepast. Dank voor je opmerkzaamheid, Kraanthia, en voor je voorstellen. =)

Gepost op 10-08-2010 Om 20:20

Oké! Bedankt! =)

Gepost op 10-08-2010 Om 21:18

Door:

echt super gaaf ik blijf doorlezen

Gepost op 06-06-2011 Om 17:04

Door: EsQuizzy

@kiezel: ik heb er tňch voor gekozen om je voorstel uit 2007 toe te passen.

Gepost op 16-08-2011 Om 08:57

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.