Keiharde dromen 3. Kluisjes Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Haar hart bonkte. De stem van haar leraar klonk in de achtergrond terwijl allerlei beelden voor haar geestesoog dreven. Het lokaal. De leraar. De hand. De ogen van het meisje op de gang…! Hun blikken hadden elkaar gekruist; ze voelde het bloed nog in haar wangen gloeien. Wacht… De leraar probeerde haar aandacht te trekken (dit had ze al eens eerder beleefd, toch?) en boog voorover. Zijn hand ging langzaam, voorzichtig omhoog — maar ze had niet de tegenwoordigheid van geest om zich terug te trekken… Ze leek wel verlamd… … „…niet leuk?” Ze schudde haar hoofd, zoals ze eerder ook gedaan had. Met opgetrokken wenkbrauwen en knipperende ogen. De gerimpelde hand zwaaide voor haar gezicht. Magister Toenak, de vriendelijke geleerde, die ondanks zijn leeftijd nog altijd een imposant man was en bekend stond om zijn vurige debatten aan het hof, zuchtte eens diep en zei, terwijl Lidhia zichzelf hervond: „Het is ook wel genoeg geweest voor vandaag. Als u zich niet wèl voelt, hoogheid, kunnen wij de sessie morgen wel hervatten. Ik vrees, dat u vandaag nog niets hebt opgestoken van de geschiedenis van uw vaderland.” „Het spijt me, magister,” bood Lidhia schuldbewust aan. „Prinses Lidhia, u bent overduidelijk niet geheel uw leergierige zelf vandaag. Ik ben mij er ten zeerste van bewust dat dit aanbod van een gekromd geleerde in uw oren wellicht weinig soelaas biedt, maar toch zou het mij deugd doen uw vertrouwen te ontvangen in de zaak, die u terneer drukt — zoals u in het verleden reeds vele van uw problemen met mij hebt gedeeld.” „Dank u, magister,” glimlachte de prinses bij de vele goede herinneringen die de warme uitnodiging even in haar hart naar boven bracht. „Voelt u zich niet beledigd als ik het nog niet met u kàn delen? Nu nog niet… Ik weet het nog niet recht…” De bejaarde hofmagister keek zijn pupil na terwijl ze dankbaar, maar duidelijk verward, naar buiten zwom. „Zo helder… Zo ontzettend — beangstigend — ècht…,” mompelde Lidhia, die zich direct in haar favoriete plekje in de koraaltuin teruggetrokken had. „Waarom kéék ze zo? Wat wil ze van me?” Ze herinnerde zich levendig de opluchting die ze gevoeld had toen Gabriëlle door haar leraar wiskunde naar huis gestuurd was om uit te zieken, het lesuur vóór de grote pauze. Ze had zich overduidelijk niet goed gevoeld. „Mooi toneelspel,” hadden een paar jongens uit de klas schamper gefluisterd. „Zo kom je makkelijk onder de donderpreek van Ter Heerdt uit!” Maar de leraar had het niet gehoord — of er gewoon geen aandacht aan geschonken. Gabriëlle was zo gauw ze kon in de richting van de fietsenstalling gelopen: twee trappen af, rechtdoor naar de garderobe, naar haar kluisje in de gang. Even haar jas eruit, haar spulletjes erin… Als aan de grond genageld stond ze, toen ze het deurtje dichtklapte. Aan het eind van die rij kluisjes stond zij haar aan te staren, in dezelfde vrolijk gekleurde regenboogtrui; met dezelfde rode haarband in het lange, blonde haar. Grote, blauwgrijze ogen. Zij weet het. Tranen welden op in Gabriëlles ogen, terwijl ze ze neersloeg en zich haastig afwendde om in de richting van de buitendeur te wankelen. Nog even keek ze om, schichtig. Ze was weg.
Gepost op 08-12-2007 om 17:37 uur 573 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: Anaranë

Ooh... mooi!! Heel interressant, ik geloof dat ik al iets begin te snappen... Ik heb uiteindelijk toch een typefoutje gevonden; expres? Ze herinnerde zich levendig de opluchtig die ze gevoeld had toen Gabriëlle door haar leraar Nederlands naar huis gestuurd was om uit te zieken Opluchting??? Ik dacht toch echt dat dat opluchting was... ;)

Gepost op 08-12-2007 Om 19:26

Oeps: inderdaad, typfout, waarschijnlijk door het woordje 'levendig' ervoor... =D Dank je!

Gepost op 08-12-2007 Om 20:28

Typfout? :lol:

Gepost op 08-12-2007 Om 20:30

Thank you!

Gepost op 08-12-2007 Om 20:33

Door: kiezel

„Het spijt me, magister,” bood Lidhia schuldbewust aan. Ik zou zeggen bood Lidhia schuldbewust haar excuses aan. De 'spijt' impliceert dat weliswaar, maar volgens mij wordt het dan duidelijker. Net als AWK vind ik de eloquentie van de magister geweldig leuk!

Gepost op 13-12-2007 Om 14:53

Juist het feit dat haar spijtbetuiging en het woordje 'schuldbewust' het al tot twee maal toe impliceren, noodde mij tot het toepassen van het credo: „Schrijven is weglaten.” Ik laat het staan. 'Haar excuses' lijkt mij overkill. In sommige situaties verwacht ik enig inzichtelijk en begrijpend leeswerk van mijn lezers. Compliment: dank u zeer. Toenak is (zoals je wellicht reeds vermoedde) gedeeltelijk gebaseerd op Doctor Cornelius uit Narnia 4: Prince Caspian.

Gepost op 13-12-2007 Om 15:09

Door: Tines

Same here! Die magister is leuk.. Dokter Cornelius ken ik alleen niet.. En ik krijg medelijden met Gabriëlle!! Ik vermoed al waarom.. Maar het is nog steeds leuk!!

Gepost op 28-02-2008 Om 16:36

Klopt. Deze post en Kd·8 vormden de twee enige uitzonderingen op het in de loop van de tijd ontstane format: één woord. "Koffie en rook" bevatte een interessant zelfstandig naamwoord, dat was makkelijk. Maar "Zij weet het" — ik vond "Zij" te weinig zeggend. Vandaar de tweede aanpassing naar "Kluisjes". =)

Gepost op 31-03-2010 Om 13:37

Ik dank u voor het compliment. =)

Gepost op 10-08-2010 Om 14:09

Door:

heel erg leuk begin verhaal was eerst vaag begin telkens meer van te snappenheel erg leuk !!!

Gepost op 06-06-2011 Om 16:51

Hee Janine, welkom hier! Leuk dat je hieraan begonnen bent. =)

Gepost op 06-06-2011 Om 18:39

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.