Keiharde dromen 2. Coltrui Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Volg de status van de nieuwste aflevering Kd op www.twitter.com/WritingSquirrel Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 4 minuten
„Doei pa!” „Dag meisje. Fijne dag op school hè?” Eén tel was het stil vanuit de keuken. Toen hoorde hij de onmiskenbare klik van de keukendeur, die geopend werd. „Hé! Moet je niet wat eten!?” Vaag hoorde hij door het geluid van de dichtvallende deur en de isolatie van het dubbele glas een onverstaanbaar antwoord, terwijl hij Gabriëlle hoofdschuddend nakeek. „Weer eens te laat uit bed gestapt,” mompelde hij tegen haar nog jonge poes Milky, die zijn krant ontdekt had en met haar pootje probeerde aandacht te trekken — ten koste van een toch al niet bijzonder flatterende foto van de een of andere bekende Nederlander. Het was het derde uur. Gabriëlle zat achterin tijdens de aardrijkskundeles van meneer Ter Heerdt. Eigenlijk zat ze het liefst altijd achterin, maar dat was haar aan het begin van het schooljaar niet bij iedere eerste les gelukt, en sommige leraren hadden haar al gauw verder naar voren gehaald. Dat had hen niet populair gemaakt bij de onvoorspelbare leerlinge. Ter Heerdt had dat niet gedaan, die was wat vrijer — maar niet alleen dáárin, zo had Gabriëlle ondervonden. Ze keek met haar typerende, nietszeggende uitdrukking naar Ter Heerdt, en liet zijn verhaal over het ontstaan van een vulkaan langs haar heen gaan. Ze had andere dingen aan haar hoofd. Haar hoofdpijn was het minste daarvan. Plotseling schrok ze op, bij het horen van haar naam. Ter Heerdt was stil, en stond haar vragend aan te kijken. Ze werd vuurrood; begreep mede uit de blikken van sommigen uit de klas dat er een antwoord van haar verlangd werd op een vraag, die ze niet had meegekregen. Haar anders zo behaaglijke coltrui prikte nu plotseling onverdraaglijk rondom haar keel en nek. Ze opende haar mond om iets te zeggen, maar haar docent was haar voor. „Ik vond al, dat je de hele tijd zo geïnteresseerd zat te luisteren. Blijkbaar deed je maar alsof. Denk je eraan, Gabriëlle, dat dit het belangrijkste jaar van je schoolloopbaan is? Je kunt het je niet veroorloven om te blijven zitten. Dat zou echt zonde zijn.” Ze sloeg haar ogen neer. Hees klonk haar stem: „Wat was de vraag, meneer?” „Nee, laat nu maar zitten. Ik verwacht je in de grote pauze even bij mij, hier in dit lokaal. We moeten het ècht eens even hebben over je prestaties, nee, het gebrèk daaraan, jongedame!” Eén moment keek ze hem in de ogen — liet toen haar blik weer gauw terugvallen op haar boek, waar een schematische tekening de vorming van een nieuwe krater weergaf. In dit lokaal? Naast ontzettend opgelaten voelde ze zich nu plotseling ook misselijk. Het liefst zou ze dit lokaal nóóit weer van binnen hoeven te zien… „Aaaah,” verzuchtte prinses Lidhia, die zich uitgebreid uitrekte in een stille, verlaten uithoek van de paleisgronden. Het grote licht scheen helder vandaag, ver boven de watersfeer, en verwarmde haar van binnen. Alles om haar heen was zo vol van dat onbeschrijflijk mooie palet van de meest uiteenlopende vormen en kleuren… Haar moeder hield van koraalriffen en had een klein legertje aan koraalverzorgers in dienst. De paleisgronden van Liliaño stonden niet voor niets bekend als de mooiste koraaltuin ter wereld. En zij maakte daar, als de derde van vijf koningskinderen, dagelijks deel van uit. Een paar helderwitte glinstervisjes kronkelden door haar lange, blonde haar en gaven het onbewust een prachtige schittering, doordat schilfertjes van hun schubben in het haar achterbleven. Een tiental meters boven haar hing een lome maanvis te genieten van het zonlicht. Hij liet zich langzaam naar links afglijden, in de richting van de stad. Lidhia liet zich op haar rug in het water zweven. Ze genoot van de stilte en haar vrije tijd. Zo meteen zou Kirja haar weer komen halen voor de tweede sessie met haar onderwijzer, die dag. Die uren met magister Toenak waren altijd een plezierige tijd, maar op dit moment wilde ze het liefst blijven genieten van de vele soorten levende wezentjes om haar heen, waarvan ze de meeste bij soortnaam kon noemen. Wat zou Ter Heerdt nu gaan doen? …Lidhia schudde haar hoofd. De kleine glinstervisjes vluchtten weg in de richting van het dichtstbijzijnde koraalmassief. Daar wil ik nu niet aan denken! Dat komt vannacht wel weer… Gewoon genieten, nu… „Prinses Lidhia?” „O, hoi, Kirja. Mooi is het hier, hè?” „Ja, prachtig.” Nog even stilte, dacht Lidhia glimlachend. „Ik kwam u eigenlijk halen voor uw tweede sessie.” „Ja, weet ik,” gaf Lidhia te kennen, en kon toen niet laten te vragen: „Heb jij wel eens gedroomd alsof je iemand anders was?” Waarom stel ik die vraag? Ik wil hier niet mee bezig zijn, nu! „Alsof ik… nou, nee,” bekende Kirja. „Ik heb wel eens heel realistische dromen, maar ik ben dan eigenlijk altijd mijzelf. En in onze eigen wereld — ook al heb ik, heel soms, ook wel vreemde dromen.” „O,” reageerde Lidhia. Ze vroeg zich af hoe ze het goed duidelijk zou kunnen maken aan haar kamermeisje. „Kom, ik moet gaan, anders kom ik te laat.”
Gepost op 06-12-2007 om 18:43 uur 579 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Dank je wel voor je reactie! Zin met dezelfde constructie: „Vaag zag hij in het magazijn een schim.” Je kunt inderdaad komma's om 'in...magazijn' zetten, maar volgens mij is het géén bijzin. Dat stukje ontleding is niet mijn sterkste kant, maar komma's op die plekken zouden de bedoelde leesdoorloop (nieuw woord?) van de zin ongewenst onderbreken. Om die reden laat ik de komma's daar weg. Misschien is dat taalkundig niet juist. Artistieke vrijheid dan? ;) Wellicht wil kiezel hier een beetje van zijn licht op werpen? We hebben het hier op deze site al eens eerder over gehad, ik geloof onder de eerste post van 'Romantisch…'. Daar noemde ik ook een voorbeeldzin die veranderde van betekenis maar in beide gevallen goed was met of zonder het gebruik van komma's. Even gezocht: mijn reactie, op 6-9-05 22:32, (komma's! =D ) onder http://www.blocnoot.nl/index.php?weergave=verhaaltonen&nr=440 Maar misschien is dat iets heel anders.

Gepost op 07-12-2007 Om 12:23

Door: Anaranë

Klasse! Weer een prachtig deel van het verhaal!!

Gepost op 08-12-2007 Om 19:21

Dank je. Ben intussen met Deel 5 bezig...

Gepost op 08-12-2007 Om 22:08

Door: Anaranë

Superr.... ben benieuwd!

Gepost op 09-12-2007 Om 15:46

Door: kiezel

Vaag hoorde hij door het geluid van de dichtvallende deur en de isolatie van het dubbele glas... Hij hoort een onverstaanbaar antwoord door de isolatie van het dubbele glas? Ik heb nog nooit iets gehoord door isolatie... Ik snap het wel maar het komt vreemd over op mij... De komma's staan volgens mij trouwens wel goed, even reagerend op een andere reactie Aan het eind geeft Kirja als aanvulling op haar antwoord aan de prinses aan waar haar dromen zich afspelen: En in onze eigen wereld..., terwijl ze het op dat moment helemaal niet over verschillende werelden hebben, dus is het niet vreemd dat Kirja daarover begint?

Gepost op 13-12-2007 Om 14:48

Isolatie hoeft niet volledig te zijn, kan ook gedeeltelijk. Hoe zou jij dit stukje oplossen? Komma's (het meest besproken taalkundige onderwerp hier, geloof ik): vind ik ook. Het 'onze eigen wereld' van Kirja komt terug op de opmerking die Lidhia maakte in Deel 1. Zo vreemd is Kirja's opmerking niet, in het licht van hun vorige korte gesprek over dit onderwerp. In mijn ogen, dan... ;)

Gepost op 13-12-2007 Om 15:04

Door: kiezel

In reactie op jouw reactie onderneem ik nog een poging om de isolatiewaarde van jouw zin nog wat te verhogen (of verlagen?): Het geluid van de dichtvallende deur en de isolatie van het dubbele glas maakten Gabriëlles antwoord onverstaanbaar. Hij keek haar hoofdschuddend na. Ik heb er 2 zinnen van gemaakt want anders kreeg ik het niet beter... Kijk maar wat je er van vindt! Ben er zelf nou ook weet niet supertevreden over...

Gepost op 14-12-2007 Om 17:01

Door: Tines

Leuk idee zeg! Ik ben benieuwd wie wat droomt.. Of niet.. Cool! Volgens mij was het zo met die komma's: Als je de bijzin weg kunt laten, moeten er komma's omheen en anders niet.. Je moet de zin nog kunnen begrijpen zonder het stukje tussen komma's.. Dat is volgens mij ook wat Yvonne bedoelt, maar volgens mij is het hier wel goed..

Gepost op 28-02-2008 Om 16:28

Verschillende deuren geven blijkbaar verschillende geluiden bij verschillende acties. =) Over het zweven: "door het water zweven" impliceert een snelheid. "in het water zweven" laat die factor buiten beschouwing. En die laatste bedoelde ik. Wat is er taalkundig incorrect aan de zin zoals ik hem daar gebruik? =)

Gepost op 10-08-2010 Om 14:07

Klopt. Ze liet zich ook *in* het water zweven. =) But seriously. Ik zie ècht geen probleem met die zegswijze. De actie was: ze liet zich zweven. Net zoals: ze liet zich drijven. Maar ze dreef niet, ze zweefde... in het water. =)

Gepost op 10-08-2010 Om 15:32

Yes, you are. But I have the same characteristics, so I know... and I do not mind. I only welcome it. But I will not always give in or comply. =D

Gepost op 10-08-2010 Om 16:59

Ah, the dull and dreary life of interaction, sadly deprived of opinion, of choice and, ultimately, freedom...

Gepost op 10-08-2010 Om 21:45

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.