Keiharde dromen 1.·Hoofdpijn Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: In twee totaal verschillende werelden — of is het er één? — vechten twee meisjes — of is het er één? — om tenminste één waarheid te vinden... — of zijn het er twéé? Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Met een scherpe hoofdpijn ging ze naar bed, die afschuwelijke avond. Nóóit zou ze erover praten — met niemand! De slaap zou haar welkom zijn. Ze had nu twee geheimen. Het oudste daarvan was een fijn geheim. Dat was iets om blij mee te zijn, vond ze; iets om als een schat te bewaren. Het andere, het nieuwe… ze zou het vèr weg willen stoppen… het verscheuren, het verbranden, het vernietigen! O, dat het maar nooit gebeurd was! …Maar ze wist, dat het onmogelijk was om het te vernietigen. Alles wat ze het liefst met dat bóze geheim wilde doen, zou ze met zichzelf moeten doen… en dan was het nog maar de vraag of het echt zou helpen, of dat het niet nog erger zou blijken te zijn dan dit huidige bestaan. Met een misselijk gevoel en een zwaar bonkend hoofd draaide ze zich langzaam om. Tranen drupten op haar versleten kussen. „Heer,” kraste haar hese stem in een halve poging te fluisteren. „Help me…” De zó fel door haar begeerde slaap liet echter nog lange uren op zich wachten. Haar ruwe deken was klam van het zweet; haar oude kussen vochtig van tranen, die geen troost hadden gebracht… maar de slaap nam uiteindelijk haar hoofd in zijn armen. „Goedemorgen, prinses Lidhia!” „Hmmmmm — goedemorgen, Kirja… is het alweer tijd om op te staan?” Prinses Lidhia opende haar ogen en rekte zich eens behaaglijk uit terwijl ze naar haar kamermeisje keek dat boven haar spiegelbed zwom, waar ze een nieuwsgierig zeepaardje in de richting van de open ramen dirigeerde. Toen het beestje weer buiten rondzwom, rustte Kirja’s blik even onderzoekend op de jonge prinses, voor wier verzorging zij verantwoordelijk was. „Wat is er, Kirja?” „…Niets, hoogheid,” antwoordde het opmerkzame meisje verlegen. „Kirja, ik ken je al mijn hele leven.” Een schuchter glimlachje brak door tot in Kirja’s gezichtsuitdrukking. Maar even snel was ze weer serieus, en keek ze de prinses open en eerlijk aan. Ze haalde eens diep water voor ze begon: „Ik… maak me zorgen om u, lieve prinses.” De prinses fronste, en keek weg. „Zorgen? Waarom?” „Iedere nacht, wanneer ik klaar ben met mijn taken, kom ik even hier op uw kamer om te zien of alles wèl is met u, en… om u te zegenen.” Daar keek Lidhia van op. Dàt was nieuw voor haar. „Ga verder,” spoorde ze aan. „U hebt onrustig geslapen, vannacht.” Opnieuw keek de prinses van haar kamermeisje weg. Toen ze haar blik onder controle had en haar ogen weer op de bezorgde blik van haar metgezellin rustten, besloot ze haar kamermeisje haar vertrouwelinge te maken. Althans, tot op veilige diepte. „Geloof jij… dat er een land kan zijn, of een wereld buiten de onze… waarin mensen op het droge wonen?” „Ik… zou het niet weten,” antwoordde Kirja blozend. „Wat is de achtergrond van die vraag?” „Zomaar,” ontweek Lidhia. „Het is gewoon… ik euhm… ik vraag het me wel eens af. Er zijn wel eens dieren gevangen, die uit de lucht naar beneden komen en zich in het water wagen. Dieren, die kunnen leven zonder water… Dieren, die ònder water niet eens kùnnen leven… Het zou dus best eens kunnen, dat er ook mènsen zijn, die op dezelfde manier leven.” „Ik… vind dat een eng idee,” bekende Kirja. „Ik ook. Tenminste, ik vònd het een eng idee.” „U gaat het toch niet probéren, hè?” „Geen zorgen, lieve Kirja. Ik zal het niet proberen. Ik weet heel goed dat ik in geen geval boven water kan leven. Brrr! Stel je voor!” „Mag ik vragen waar uw ideeën vandaan komen?” vroeg Kirja voorzichtig. „Ik heb erover gedroomd,” vertrouwde Lidhia haar toe. „Maar je mag er niemand iets over vertellen, hoor!” „Natuurlijk niet!” beloofde Kirja plechtig. „Ik zal er met niemand over spreken dan met u. En vandaag gaan we u prachtig opmaken voor uw eerste bal!” „O ja!” De zorgen van het luchtmeisje Gabriëlle moesten plaats maken voor het èchte leven van die boeiende dag… Met een kreun realiseerde ze zich dat ze weer wakker was. Beelden van een imposant, feestelijk onderwaterbal en een geweldige tijd met haar kamermeisje dreven nog door haar ziel, maar vluchtten te snel weg toen haar nieuwste geheim zich aan haar bewustzijn opdrong. De hoofdpijn was er nog, merkte ze terwijl ze haar hoofd optilde om op de klok te kunnen kijken. Ze wist dat ze zich door deze héle dag zou moeten vechten — alléén — voor ze weer in haar droomwereld, die toch zo echt leek te zijn, kon vluchten. „School!” mopperde ze, terwijl ze zich moeizaam omhoog werkte en wenste dat die drukke mussen niet zo schel zouden tsjilpen onder haar raam.
Gepost op 28-11-2007 om 21:32 uur 680 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door:

Mysterieus. Het laat je nadenken over hóe het nu precies zit. Wie is nu wie? Ik ga hem volgen hoor!

Gepost op 29-11-2007 Om 08:49

Door: Anaranë

Echt heel leuk verhaal!!! Ik heb heel hard geprobeerd een fout te vinden, maar het is absoluut niet gelukt, tot nu toe... :P:P Ik ben echt benieuwd naar het vervolg!!! ;

Gepost op 29-11-2007 Om 18:01

Dank je, LynxStar! Ik krijg bijna de neiging het Boaz-princope toe te gaan passen...

Gepost op 30-11-2007 Om 09:05

Door: EsQuizzy

Goeiemoggel! 5 kiklo inktvip!

Gepost op 30-11-2007 Om 09:07

Door: EsQuizzy

Meer specifiek: Ruth 2:15 en 16.

Gepost op 30-11-2007 Om 19:56

Door: Anaranë

Waar je dat woord vandaan hebt, geen idee... Ik dacht in het begin dat je principe bedoelde, maar door de context in Ruth denk ik dat het iets als een 'opdracht' is, of zoiets dergelijks... Ik snap hem nu duz wel... :P (Niej doen hoa, is niet nodig) Yay 4 msn-taal!!

Gepost op 30-11-2007 Om 20:48

'Princope' was in eerste instantie een typfout op een grappige plaats. Het heeft geen betekenis. Alleen de originele vorm 'principe' is een NL woord, en dat ken je. Wat ik (nog even) met het Boaz-principe bedoelde, is, dat hij expres aren liet liggen voor Ruth. Als jij mij zo graag op een fout wilt betrappen, ben ik wel bereid er een paar extra te maken, hoor. :lol:

Gepost op 30-11-2007 Om 21:49

Door: Anaranë

Haha, hoeft niet, hoa!! Het was eerder bedoeld als grapje... Ik heb expres niet gezegd wat ik dacht dat het betekende, want ik dacht dat er misschien meer mensen wilden puzzelen!!

Gepost op 01-12-2007 Om 10:18

Door: kiezel

Hey EsQuirrel, ik heb net het eerste deel van jouw verhaal gelezen. En je hebt me nieuwsgierig gemaakt!!! Ik ga dus zeker verder lezen... Maar je kent me, niet zonder nog wat mogelijkheden tot verbetering aan te dragen: O, dat het maar nooit gebeurd was! — maar ze wist Het komt op mij vreemd over om een — na een ! te zetten. Mag dat wel...? Prinses Lidhia opende haar ogen en rekte zich eens behaaglijk uit terwijl ze naar haar kamermeisje keek dat boven haar hemelbed zwom en een nieuwsgierig zeepaardje in de richting van de open ramen dirigeerde. Mag daar nog ergens een komma in? Het is wel een mooie lange zin zo! de jonge prinses, voor wiens verzorging zij verantwoordelijk was. Je gebruikt wiens voor de prinses; dit is de mannelijke vorm en het zou hier vrouwelijk, dus: wier moeten zijn (zie http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/914/). Ze haalde eens diep water..., ...tot op veilige diepte... Erg leuk gevonden!

Gepost op 13-12-2007 Om 14:33

Kiezel = mijn licht in troebel taalwater. Thank you, friend! Uitroepteken gevolgd door een em-streepje: ik weet niet of dat mag... Heb 't gewoon gedáán... 't Is me niet eens opgevallen, waarschiojnlijk stond dat 'O ... was!' in eerste kladversie tussen em-streepjes, en heb ik dat een beetje slordig aangepast. Ga ik wijzigen! Komma: komt eraan. ;) Wier: dank voor de opmerking. En dat wordt meteen weer zo'n onderwater-woordspeling! *grijns*

Gepost op 13-12-2007 Om 14:52

Door: EsQuizzy

Even een kleine aanpassing gedaan t.b.v. de consequente toepassing van wat ik zelf over deze onderwaterwereld en haar bewoners 'weet'.

Gepost op 25-04-2008 Om 21:54

Door: inem

Ey, nu ik toch bezig ben, om alle verhalen hier te lezen, ben ik begonnen bij het begin van deze....... Ik vind het schitterend geschreven, er zit spanning in.. Ik ben zo benieuwd.. Ik ga snel verder lezen.

Gepost op 15-04-2009 Om 15:49

Bedankt voor de reactie en de suggesties, Kraanthia! W.b. de hoofdpijn: ja dat kan ik wel anders omschrijven daar... Bonkend lijkt meer op stekend dan op mat. W.b. het uitrekken: ook als ik met dingen rondloop waar ik erg mee overhoop lig, kan ik mij behaaglijk uitrekken. Het "behaaglijk" slaat daar op een lichamelijke actie - het is een weergave van een fysieke beleving van een mate van comfort, die niet noodzakelijkerwijs afhankelijk is van de emotionele gesteldheid van de persoon in kwestie... Leuk dat je verder leest! Veel plezier en spanning toegewenst. =)

Gepost op 10-08-2010 Om 14:03

Door: EsQuizzy

Hoofdpijn is aangepast.

Gepost op 10-08-2010 Om 20:01

I do thank you, m’lady. =)

Gepost op 10-08-2010 Om 20:41

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.