Star Survival Camp Op een eiland-Amy Door: Tara Commentaar van de schrijver: Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
-Op een onbewoond eiland-Amy- Onbewoond eiland in de stille Oceaan, 2 juli Amy zag sterretjes toen ze probeerde op te kijken. Wat was er gebeurd? Ze kon het zich niet herinneren. Tot ze de brokstukken van een vleugel van een vliegtuig zag liggen. Amy stond zo haastig op dat het haar even duizelde. Over het hele strand verspreid lagen stukken metaal, rugzakken, een vliegtuigstoel, een verbandtrommel, een andere pakketten. En tussen de rommel lagen mensen. Toen ze telde waren het er vijf. Een klein, mager joch met rood haar en een bleek gezicht lag het dichtst in de buurt. Daarnaast lagen twee meisjes. De een was blond en droeg felroze kleding. De ander had koperkleurig haar en ze was vrij lang voor een meisje. Verderop lag een knappe jongen met gitzwart haar gehuld in een baseball shirt, en het verst weg lag nog een jongen. Hij moest de oudste zijn, een jaar of zeventien dacht ze. Hij had bruin haar en zijn been lag in een rare vouw. Amy pakte de verbanddoos en liep door het rulle zand naar hem toe. Ze probeerde zich uit alle macht te herinneren wat ze tijdens de EHBOlessen had geleerd over botbreuken. Een spalk, ze moest een spalk maken. Gelukkig vond Amy al snel een stok in het zand. Ze kwam aan bij de jongen en trok zijn been recht. Het was maar goed dat hij nog buiten bewustzijn was, bedacht ze. Amy legde de stok langs zijn been en met verband uit de trommel maakte ze de tak vast aan het been. Toen Amy klaar was viel haar blik op de arm van het blonde meisje. Een schram ontsierde de bruine huid. Ze plakte er juist een pleister op toen ze een hatelijke stem hoorde zeggen: ‘Zo, Florence Nightingale undercover?’
Gepost op 03-09-2007 om 20:02 uur 489 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Star Survival Camp)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)

Door:

Ha, we gaan weer survivallen! letterlijk vallen, trouwens. dus ze zijn toch op land terecht gekomen. Ik ben benieuwd wat ze nu weer mee zullen maken met elkaar. Het wordt misschien nog primitiever dan ze verwacht hadden, oh dear! Heel goed van Amy om zich meteen in te zetten voor de anderen, maar toen ze zich ontfermde over die jongen met zijn gebroken been, dacht ik wel: aai, aai, aai! Een gebroken been goed leggen! En dan maar hopen dat de scherpe delen van de breuk geen bloedvaten of zenuwen raken, huu! ga door!

Gepost op 06-09-2007 Om 22:09

Door: EsQuizzy

Spannende read. Wel jammer dat je in je verhaal meteen weggeeft (plaatsbepaling) dat het om een onbewoond eiland gaat. Haalt een stuk spanning weg bij de lezer. Wie zouden ze kunnen tegenkomen??? Ik lees rustig verder... je verhaal blijft boeien.

Gepost op 20-09-2007 Om 16:46

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.