 |
| ||||
|
En dan toch… Boos schopte Tara tegen een doos. Toen ze haar teen gevoelig stootte werd ze nog bozer. Toen ze weer gekalmeerd was keek ze haar lege kamer eens rond. Al haar spullen zaten in een doos, en het enige voordeel daarvan was dat ze niet op hoefde te ruimen. Al een paar weken geleden hadden haar ouders besloten toch naar Amerika te vertrekken. Tara’s protesten hadden niets uitgehaald. Waarom konden kinderen nu nooit eens de baas zijn? Kinderen moesten maar doen wat hun ouders wilden. Over twee weken zouden ze al vertrekken. De tickets lagen klaar, de meeste spullen waren al in Amerika, en alles was geregeld. Tara liep naar beneden. Ze pakte de post van de mat, terwijl ze ondertussen bedacht wanneer ze op school zou vertellen dat ze in het nieuwe jaar niet meer terug kwam. Tot nu toe had ze het nog niet gezegd. Haar ‘vriendinnen’ kon het toch niets schelen. De vriendinnen waren namelijk geen vriendinnen. Tara keek de post door. Tot haar verbazing zat er een brief aaan haar gericht bij. De brief rook vaag naar mannen-deo. Ze scheurde de envelop open, en las de inhoud. ‘Lieve Tara, ik val al meteen maar met de deur in huis. Ik vind je leuk. Al een hele tijd, maar ik durfde het niet te zeggen. Wil je verkering met mij? Groetjes, Rutger.’ Tara bleef naar de brief staren. Dit kon niet waar zijn. Rutger Verhoef viel op haar? Dan kon ze al helemaal niet verhuizen. Ze had gewonnen van al die andere meisjes. Zij zou hem kunnen aanmoedigen bij de volgende voetbalwedstrijd. Als vogels vlogen de gedachten door haar hoofd. Dit was echt cool! Alleen hoe moest ze het ooit uitleggen aan haar ouders. Ze zouden haar uitlachen, en er al helemaal hun verhuisplannen niet voor veranderen. Wat nu? Tara keek naar het telefoonnummer onder aan de brief. Ze moest nu wel bellen, dan kon ze ja zeggen. Ze tikte het nummer in op haar mobiel, en de telefoon ging over. De prachtige stem van Rutger zei: ‘Hoi, ik ben er ff niet. Je kunt je boodschap inspreken na de piep. Bel zo snel mogelijk terug…’ |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
