Sara 1; huize Sandes Door: little-ladybird Commentaar van de schrijver: Het is al een tijdje na de proloog! Maar hier dan eindelijk deel 1! Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden! Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Het is ’s morgens nog vroeg, de zon is nog achter de horizon verborgen. Toch is het al erg druk in huize Sandes. Paul en Helen hebben er een gewoonte van gemaakt om met alle kinderen te ontbijten. Het lukt niet altijd, maar als het even kan, zitten ze met z’n allen rond de ontbijttafel. Het gezinnetje is in de tussentijd erg gegroeid! Thomas en David hebben naast Sara nog veel meer broertjes en een zusje gekregen. Papa Paul heeft nog vele malen in de verloskamer naast zijn vrouw gestaan. Gelukkig ging het iedere keer goed, en hebben ze zo samen nog zes gezonde kinderen mogen krijgen. Paul zucht, hij is erg blij met zijn kinderen, maar zo ’s morgens vroeg zou hij ze het liefst achter het behang plakken. Vlak naast hem vechten Johan (14) en Max (11) om de hagelslag. Aan de andere kant van de tafel smeert de tweeling (3) elkaar in met jam. Van rustig wakker worden is hier geen sprake. Helen is haar slaap al kwijt, en probeert de orde aan tafel te handhaven. “Lukas! Sam! Stop daar eens mee! Paul, help me eens een handje! Nu moeten we ze weer schone kleren aan trekken.” “Pap, kunt u zaterdag rijden naar mijn atletiekwedstrijd? Het is in Doetichem. Alsjeblieft? Ik maak een goede kans om weer een medaille te winnen!” Rachel (13) kijkt Paul smekend aan, ondertussen probeert ze haar tas in te pakken én haar brood te smeren. Paul zucht eens, het is wat! Hij kijkt eens naar zijn koters, het is hoogste tijd om goed wakker te worden. “Pap, kun je nu rijden zaterdag?” “Ik denk het wel Rachel, maar ik moet nog even met je moeder overleggen, je hoort het vanavond. Zeg Johan, Max, stop daar eens mee. Jullie besparen tijd als jullie nu gewoon omstebeurt jullie brood smeren. David (17) , kan jij je moeder zo nog even helpen met de tweeling? O, en Sara (16) zou jij nog even in de schuur willen kijken voor een glazen potje voor Bram (7) ? Hij heeft het nodig voor zijn biologieproject…” Een half uurtje later stapt Paul op de fiets naar zijn werk. Hij geniet altijd erg van de stilte onderweg. Nu de dagen steeds langer worden, ziet hij steeds eerder de zon opkomen. Het maakt hem iedere dag opnieuw dankbaar. Zijn fietstocht is voor Paul ook altijd een goed moment voor een gesprek onder 4 ogen met zijn Vader. Zo neemt Paul vaak eventjes de dag door. Vandaag zijn Pauls gedachten echter nog volop bij het ontbijt van diezelfde morgen. “Lieve Vader, dank U voor alle rijkdom die ik van U gekregen heb! Vader, dank U voor Helen, mijn lieve vrouw, ik ben zo dankbaar dat ik mijn leven met haar mag delen. Ze is zo mooi, en ik houdt zo veel van haar! Dank U dat U mij ook haar liefde schenkt! Dank U voor Thomas (20), hij was er vanmorgen niet bij, hij zit nu op zijn kamer, in hartje Amsterdam, wilt U hem bewaren, en zegenen in zijn studie. Dank U voor David, hij is eigenwijs, maar heeft een hart van goud. Wilt U hem leiden, hij wil nu graag zijn eigen weg gaan, en zich losmaken van ons, wilt U bij hem zijn? Ik wil U ook danken voor Sara, onze prinses, ze is echt een zonnetje, en een rustig meisje. Maar het is soms moeilijk te volgen wat er in haar hoofdje omgaat! Heer helpt U mij haar te begrijpen? Dan is Johan zo anders, een extraverte jongen, sportief en bijdehand, Heer dank U ook voor hem, en dank U voor Rachel, helpt U haar op school, ze atletiekt liever, maar ook school moet wel eens. En dan Max, hij zou het liefst het werk van Rachel er bij doen, de kleine slimmerd! Bram, die het liefst alle dieren in huis nam, en de tweeling die nog zo klein is, Vader denk U wel, U hebt mij zo gezegend…” Ook de kinderen zijn in tussen bijna allemaal op de fiets gestapt. Sara zit diep in haar jas gedoken, ze vindt het koud! De meeste broertjes en zusjes rijden met vrienden en vriendinnen mee, maar Sara rijdt liever alleen. Zo heeft ze nog even de tijd om na te denken. Hij kijkt van boven toe. Wat ziet ze er eenzaam uit. Ze laat niemand in haar gedachten. Het wezen kijkt liefdevol en bezorgd. Wat is het toch een prachtig meisje, maar wat brengt die puberteit toch veel onzekerheid met zich mee. Ze moet op zoek naar zichzelf en hij zal haar bijstaan, en beschermen. Hij ziet Sara langzaam verder fietsen. ‘Kijk omhoog meisje,’ lijkt hij te willen zeggen, ‘kijk omhoog, de hemel is open!’
Gepost op 06-01-2007 om 13:16 uur 518 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Sara)
Alle verhalen van deze schrijver (little-ladybird)

Door: EsQuizzy

>> Nog een paar heel kleine puntjes: • Het is Doetinchem (met een 'n' erin). • Het is: 'Ze is zo mooi, en ik houdthoud zo veel van haar!' (Zonder '-t', want na ik komt alleen de stam van het werkwoord, zonder een '-t'.) Ik hoop dat je hier weer even mee vooruit kunt!

Gepost op 08-01-2007 Om 22:29

Door:

Ooh ES! Nou is er eindelijk iemand die rekening houdt met mijn dyscalculie (o.a. slecht namen en getallen kunnen onthouden) en dan ga jij het ontraden! Boehoe! Ik kon het zomaar lezen en begrijpen zonder steeds terug te hoeven kijken. Okee, misschien had ze Thomas een student kunnen noemen en David eindexamenleerling bijvoorbeeld. Maar ik vind dit een uitkomst! Niet zo mooi, misschien, maar wel lekker makkelijk! Voor mij is iedereen meteen introduceren ook makkelijker. anders moet ik steeds terugkijken of we die persoon al gehad hebben. Maar zoveel namen in 1 verhaal blijft een opgave! Leuk dat je verdergaat Ladybird, het zou jammer zijn om het niet 'af' te maken. (ik weet niet hoelang het gaat worden?) Is het trouwens Sandes? Of Sanders of zo iets? Inderdaad, Esquirrel zei het al, gevoelig geschreven! Mooi! Ga lekker door en laat ons niet weer zo lang wachten!

Gepost op 10-01-2007 Om 22:09

Door: EsQuizzy

@Elle: AKW heeft daar een heel goede oplossing voor gevonden: zijn aparte website bij Mizmoor, met alle namen, plaatsen en vreemde woorden in een overzichtelijk geheel. Als je een boek aan het lezen bent, misschien een idee om een schriftje erbij te houden en dat soort dingen op te schrijven voor jezelf?

Gepost op 10-01-2007 Om 22:40

Door: EsQuizzy

AKW = typo. Moet natuurlijk AWK zijn. Misschien is zo'n schrift ook iets voor mij...

Gepost op 10-01-2007 Om 22:41

Door:

Trouwens best een goed idee, Es, soms maak ik wel eens lijstjes, maar van te voren weet je niet altijd hoeveel namen er mee gaan doen en of er veel met dezelfde letters beginnen. Seymoor en Selwick bijvoorbeeld, dat is een ramp.

Gepost op 12-01-2007 Om 23:46

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.