Alledaags Kleintjes? Door: prinses Commentaar van de schrijver: De vorige column 'Kleine dingen' was bedoeld voor het kerkblaadje in begin december. Maar nu komt hij pas halverwege/eind januari uit. Dus vond ik de column niet meer up-to-date. Vandaar op de valreep een nieuwe. Deadline vandaag...! Categorie: Column Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
De feestdagen zijn achter de rug en we begeven ons weer in het 'gewone' leven. De kinderen gaan na de vakantie weer naar school, huizen worden ontdaan van de feestversiering, en alles gaat weer zijn gangetje. "Heerlijk!" zeg ik hardop en dat zijn de meeste mensen (stilletjes) met me eens. Vorig jaar stond in de krant dat ongeveer vijfenzeventig procent van de Nederlanders tegen de feestdagen opziet. Wat doen we onszelf aan? Toch lijkt er in ons een hang te zitten naar 'grote' dingen. Speciale dingen. Een kind ziet uit naar zijn verjaardag. De zomervakantie wordt met voorpret gepland. Ik kan uitkijken naar een conferentie. En een ander verheugt zich op ... Vul maar in. Het gekke is, dat ik de laatste tijd gecorrigeerd lijk te worden in mijn kijk op de 'belangrijke', 'grote' en 'speciale' dingen. Een wenk van boven? Ik heb een fijne conferentie gehad. Maar het kleine baby'tje dat rond die tijd bij vrienden geboren werd, heeft me veel meer geraakt. Ik zag Gods grootheid in haar. De feestdagen waren goed. Maar deze uitspraak van een driejarig meisje is me beter bijgebleven: "De Here Jezus komt soms bij mij op bezoek. Dan gaan we feestvieren!" De kaarten die ik heb gehad, hadden de meest creatieve dessins. Maar toen ik een strandwandeling maakte, vond ik zo'n prachtig klein schelpje dat ik verwonderd zei: "Wat mooi gemaakt Heer..." Ik kan de prachtigste professionele aanbiddingsmuziek horen via internet en ben er dankbaar voor. Maar als ik met mijn broers en zussen in het asielzoekerscentrum samen eenvoudig in het Farsi zing, lijkt het of alle engelen meezingen. Op mijn verjaardag kreeg ik een zorgvuldig op kleur geschikt boeket bloemen. Een lief gebaar. Maar in de herfst, liet een meisje uit mijn buurt mijn hondje uit en kwam terug met een zelfgeplukt veldbloemetje. "Voor jou!" zei ze en ik vergeet het niet... Zomaar wat voorbeelden. Herken je het? Het speciale is zoveel dichterbij dan we vaak denken. Gòd is zoveel dichterbij dan we denken! Let op de kleintjes...
Gepost op 01-01-2007 om 17:46 uur 465 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Alledaags)
Alle verhalen van deze schrijver (prinses)

Door: EsQuizzy

Hij is goed, prinses. Heel goed.

Gepost op 01-01-2007 Om 20:04

Door:

Ja, kan ik me helemaal in vinden! Behalve dat het zo eenvoudig is om Farzi te zingen.... alleen het alfabet al

Gepost op 01-01-2007 Om 23:17

Door: EsQuizzy

Doet-ie.

Gepost op 02-01-2007 Om 13:04

Door: Tines

Heel mooi! Ik zie zelf ook heel veel van deze kleine wondertjes... Die maken op mij ook veel indruk, ik kan me helemaal in je verhaal vinden!

Gepost op 13-05-2008 Om 13:39

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.