248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

De Bron
deel 18
Door: snow
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Het eerste wat Luca deed zodra hij op zijn kamer voor de komende dagen zou worden was het uitgooien van zijn kisten. Ze belanden in de hoek tegen de tafel waarop een mapje lag. Hij pakte het op en zag op de voorkant in sierlijke letters ‘De Bron’ staan, ‘huisregels’. Zonder dat hij erin keek legde hij hem weer neer. Het was hem opgevallen dat het rookalarm niet was afgegaan in de lobby omdat hij hoog aan het plafond gemonteerd was. Maar hier zat de rookmelder direct boven zijn hoofd, net boven de deur. Nadat de batterij was verwijderd stak hij zijn tweede sigaret aan. Met zijn voeten op de vensterbank zat hij naar buiten te staren. ‘Hoe kon het zover komen.’ Maar die sombere gedachte werd al snel overstemd door een veel hardere stem die zich in zijn hart vast haakte.
‘Zij had schuld aan alles. Waarom had ze dan ook haar neus in zijn zaken gestoken? Nu was alles weg. Alles kapot.’
‘Gelukkig kon ik nog net op tijd wat kleren en geld meenemen. Maar ik ga niet meer terug. Ik kan niet eens terug.’
‘Ach, ik heb wel voor hetere vuren gestaan en voorlopig zit ik hier goed.’ Met een zwaai tilde hij zijn benen van de vensterbank, pakte de plunjezak en deponeerde de inhoud op het bed. Naast de zwarte spijkerbroeken en t-shirts met doodskoppen rolde er een pak biljetten, een pistool en een doos met patronen uit de zak. Hij pakte het pistool, schoof het laatje naast zijn bed open en legde hem op de bijbel die erin lag. De doos met patronen zette hij ernaast. De kleren gooide hij argeloos in de grote kleerkast, zonder ze op te vouwen. Daarna trok hij een aantal geldbiljetten uit zijn voorraadje, deed ze in zijn portemonnee en legde de rest in de lade naast zijn bed. Toen trok hij zijn kisten weer aan. Nadat hij de deur achter zich had dichtgetrokken en een trap naar beneden was gelopen zag hij een meisje staan. Ze was niks speciaals aan het doen en staarde hem aan met grote bruine ogen.
‘Tot nu toe schijnen hier alleen kinderen te zijn.’ Door zijn lange zwarte haar heen keek hij het meisje vuil aan en begon de trap verder naar beneden te lopen. ‘Ze stinken en steken hun neus in alles waar ze niks mee te maken hebben.’
Buiten gekomen liep hij naar het terras en plofte neer in een stoel. Ongeďnteresseerd begon hij het menu op tafel te lezen.
Gepost op 27-06-2006 om 14:10 uur
520 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (De Bron)
Alle verhalen van deze schrijver (snow)



Door: Esther
Oh oh, ik ruik veel onraad hier!
Gepost op 27-06-2006 Om 20:22

Door: EsQuizzy
Goed gedaan, snow! Inderdaad een zeer interessant karakter binnen de algehele sfeer van De Bron...

Alleen in je eerste zin mis ik een paar woorden tussen 'was' en 'het' — en in de tweede is 'belanden' met twee d's, volgens mij.

Arme Rhodé... die zal die ontmoeting niet erg leuk gevonden hebben...

Gepost op 28-06-2006 Om 13:05

Door: EsQuizzy
Ik ben benieuwd naar het brandalarm in dit gebouw. Zijn het allemaal aparte rookmeldertjes van de Blokker, met een batterijtje? Je maakt mij niet wijs dat in een openbaar gebouw met hotel/restaurantfunctie de brandweer toestemming geeft voor een simpele rookmelder in alle kamers. Ik heb op de bijbelschool 'In de Ruimte' gezeten en heb daar verschillende keren meegemaakt dat in de keuken een rookmelder een alarm gaf. Binnen vijf minuten stond de brandweer op de stoep, en geloof me, iedereen op het terrein en in het gebouw wist dat het brandalarm was afgegaan...

De Bron heeft een compleet geďntegreerd brandalarm waarom de rookmelders zijn aangesloten op een centraal systeem dat precies bijhoudt welke rookmelder afgaat en in welke ruimte. De centrale staat in een hotline-verbinding met de brandweer-mEr is een schakelkast waar de brandweer in een paar tellen kan zien waar het alarm is. En de rookmelders zijn géén batterij-gevoede dingetjes van €12,- maar gelinkt >>
Gepost op 28-06-2006 Om 13:32

Door: EsQuizzy
>>

...(Ah, foutje met een /b-tag)...

...'brandweer-m' = 'b.-meldkamer'.

...gelinkt, dus, aan elkaar en aan het alarmsysteem.
Zodra er één afgaat, gaat er een sirene loeien. Hard en onmiskenbaar. Die kan alleen vanaf het centrale systeem worden afgezet.
En zodra er een sabotage-poging plaatsvindt, is het óók bal...

Trouwens, er kŕn ook een sprinkler-systeem op De Bron zijn... zou leuke effecten en situaties kunnen geven!

Dit is niet om je post af te kraken, snow, maar om te helpen het een stukje realistischer te maken...

Brandveiligheidseisen voor openbare gebouwen zijn erg streng.

Ik ben er vanuit mijn werk regelmatig mee in aanraking gekomen...



Gepost op 28-06-2006 Om 13:38
Daar zit inderdaad wel wat in. Misschien pas ik het verhaal nog aan.
Gepost op 28-06-2006 Om 15:51

Door: EsQuizzy
‘Tot nu toe schijnen hier alleen kinderen te zijn.’ Door zijn lange zwarte haar heen keek hij het meisje vuil aan en begon de trap verder naar beneden te lopen. ‘Ze stinken en steken hun neus in alles waar ze niks mee te maken hebben.’

Snow, even een vraagje: zegt hij dit hardop, of denkt hij het?

Is even van belang voor Rhodé's reactie en op en denken over Luca.

Thx!

Gepost op 28-06-2006 Om 18:43

Door: EsQuizzy
Sorry, woordvolgorde geknakt door het toevoegen van het 'en denken over'...

Dit is dus een situatie waarin ik ook wel zou willen dat ik mijn posts kan aanpassen!

Gepost op 28-06-2006 Om 18:45

Door: EsQuizzy
De eerste zin loopt nog steeds niet, snow...

Gepost op 01-07-2006 Om 15:45

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.