 |
| ||||
|
„De zaken worden er niet eenvoudiger op,” verzuchtte Concept, „nu de politie ons nog stééds niet serieus neemt.” „Drie gratis retourtjes India en dat briefje zou ze wel wat dieper aan het nadenken zetten,” veronderstelde Tech pragmatisch. „Interpol zou voor zoiets als dit de aangewezen organisatie zijn, lijkt me.” „Ja, die envelop met inhoud lijkt mij toch ook een niet mis te verstaan aanknopingspunt,” dacht Gosen hardop. „Je hebt er natuurlijk met je slaapdronken hoofd niet aan gedacht het geheel met handschoentjes aan te pakken?” Concept keek hem verstoord aan. „Vingerafdrukken...” fluisterde Moderator gespannen. „Nee,” gaf Concept toe, terwijl hij leeg leek te lopen als een lekgeprikte ballon, „die gedachte was inderdaad nog niet bij me opgekomen.” „Ik wil niet nóg eens naar dat zelfingenomen gezicht van die agent moeten zitten kijken,” gaf hij daarna gedecideerd te kennen, al was het eigenlijk zijn eigen trots die door zijn onvoorzichtigheid gekrenkt was. Hij stelde zich het snuitwerk van die agent al voor als hij hem moest toegeven dat dat zijn vingerafdrukken waren... „H'm,” bromde Moderator. Aan de buitenkant klonk dat als een afkeuring, maar in zijn hart voerde opluchting de boventoon. „Goed, wat doen we?” vroeg Gosen. Concept keek naar Moderator, nog steeds niet gelukkig met het feit dat hij hem hier alléén achter zou moeten laten. Tech zag het, en begreep. „Moderator weet intussen méér van de bloCnoot-programmering dan je misschien denkt, Concept,” kwam hij voor zijn broer op. „We hebben de laatste twee dagen flink wat tijd doorgebracht met het doorlopen van de PHP-codering, de databases en de instellingen. Eigenlijk zou ik zelf ook liever niet gaan... Sexaginta zal mij hier weg willen hebben om intussen het systeem helemáál ontoegankelijk te maken voor ons...” „Daar zeg je wat,” zei Gosen nadenkend. „Maar we moeten iets doen...,” zei Concept met een flinke dosis frustratie in zijn stem. Een zoemer ging: de buitendeur! Alle vier keken ze nieuwsgierig naar het kleine schermpje naast de deur, dat een licht storend beeld gaf van een ruig bebaard gezicht met een rond brilletje op de neus. Op de achtergrond was de typische vorm van een Lelijke Eend zichtbaar, die schuin over twee voor hen gereserveerde parkeervakken was neergezet. „EsQuirrel!” riepen vier stemmen tegelijk. Tech drukte al op het knopje waarmee de deur van het slot sprong. „De eekhoorn met zijn hondje in de eend,” verzuchtte Moderator hoofdschuddend. Wat een beestenboel! dacht hij er achteraan. „Je vergeet de goudvis,” vulde Tech het lijstje aan, zeer tot vermaak van Gosen. „Hij is de enige persoon die ik ken, die een live aquarium in de auto houdt. Hij beweert dat'ie het beestje van een reiger gered heeft, maar dat valt moeilijk te bewijzen natuurlijk. Hoe dan ook, hij is genoeg op de hoogte van PHP om Moderator hier bij te staan. Het zou een oplossing kunnen zijn... Maar sinds wanneer draagt die mafkees een bril!?” |
|||||
|
|
|||||
|
||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||
Toch nog een goede afloop van Tikkie zoals ik al had gezegd! 
