Meer dan eens... Ommekeer Door: prinses Commentaar van de schrijver: Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Gevoelsmeisje als ze was, durfde Fenna niet door te vragen. Maar Amanda vond de stilte die volgde op de vraag nu wel erg lang duren. Ze vroeg, nu dringender: "Ja, waar is het kindje nu?" Ineens realiseerde Jennie zich dat ze de meisjes al veel had toevertrouwd. Té veel. Alle vragen van de meisjes, de politieagent, maar ook haar eigen vragen begonnen haar langzamerhand in een benauwende cirkel te drijven. Ze begon een beetje te hijgen. "Niet gaan hyperventileren," dacht ze. Ze voelde haar handen koud worden en het leek net of ze een beetje begon te zweven. "Ik moet hier weg," besefte ze. Weer voelde ze de paniek opkomen." Deze meisjes zijn nog veel te klein. Ze kunnen me tòch niet helpen." Fenna en Amanda wisten niet dat Jennie van binnen door een wirwar van gevoelens werd overvallen. Ze keken dan ook stomverbaasd naar Jennie, die ineens opstond en haar nog klamme kleren begon aan te trekken. "Meisjes...eh, ik moet nu weg. Bedankt voor eh... voor alles," zei ze. Ze stond nu in de opening van de bunker. "Jullie zijn schatten." Nu snikte Jennie, maar de meisjes zagen het niet meer, want Jennie was snel de bunker uitgeklommen en het paadje opgerend. "Waar is je kindje nu?" "Waar is je kindje nu?" Alsmaar herhaalden zich de woorden, als een eindeloze ketting, in Jennies hoofd. Het leek wel of haar pas bij elke herhaling versnelde. Zou Marieke er nog zijn? Of zouden ze haar hebben binnengehaald? Hoeveel tijd zat er eigenlijk tussen nu en het moment dat ze Marieke daar achterliet? Het leek een paar minuten; toch moest ze zeker een uur gelopen hebben toen ze het zag. Het imposante oude gebouw doemde voor haar op achter de frisgroene blaadjes aan de takken. Een prachtige tuin strekte zich voor haar uit. Links een terrasje met wat stoelen en tafeltjes, rechts een groentetuin. Hier was ze vanmorgen geweest. Hier had ze gestaan met Marieke... Het oude klooster had haar vertrouwen ingeboezemd, rotsvast als het daar stond met de lieflijke natuur eromheen. Ze wist ook dat in een klooster gelovige mensen woonden. Ook dàt had haar vertrouwen gegeven. Genoeg vertrouwen om.... Haar kleine meiske dat ze vasthield en haar beentjes om haar middel klemde, had gebrabbeld: "Huis! Huis isse groot! Isse mooi huis mama..." Het was nog maar rond vijf uur vanmorgen. Vanmorgen? Het leek een eeuwigheid geleden. Er was niemand te zien geweest en ze had tegen Marieke gezegd dat ze een spelletje gingen doen. Verstoppertje. Ze was voorzichtig naar het bordes gelopen en had Marieke halverwege de trappen gezet. "Ga maar zitten," had ze gefluisterd. "Handjes voor je ogen. Ja, net als thuis. Als ik roep: "Zoek me dan!" mag je kijken en me gaan zoeken." Ze had Marieke nog een dikke knuffel gegeven. Toen ze zag dat Marieke goed haar handjes voor haar ogen hield, ging ze direct de hoek van het huis om en begon te rennen. "Daar is ze veilig," had ze zichzelf voorgehouden. Maar nu... Hoe had ze dit kunnen doen?! Haar eigen dochtertje! Was Marieke eigenlijk wel binnengehaald? Of... was ze gaan lopen en misschien verwaald? Wat moest ze nu doen? Jennie stond van alles te bedenken, toen ze ineens een stem achter zich hoorde...
Gepost op 07-05-2006 om 19:39 uur 425 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Meer dan eens...)
Alle verhalen van deze schrijver (prinses)

Door: Arnet

jullir... nieuw woord laten we er maar jullie van maken!

Gepost op 07-05-2006 Om 20:32

Door: EsQuizzy

Strikt genomen staat de bunker die ik beschrijf op Terschelling. Nee, Ameland heeft géén klooster. Voor zover ik weet, geen van onze Waddeneilanden. Maar in een verhaal als dit... ach. Maar ik ben het met derkerik eens, ik zal het aanpassen.

Gepost op 08-05-2006 Om 09:25

Door: prinses

Ah, ja helemaal waar Derkerik. Ik was gewoon vergeten dat het Ameland was. Sorry Es! Ik had het natuurlijk kunnen aanpasen, maar lief dat jij het hebt gedaan

Gepost op 08-05-2006 Om 09:40

Door: prinses

Nog een vraagje: hoe is het inmiddels met mijn interpunctie gesteld?

Gepost op 08-05-2006 Om 09:49

Door: EsQuizzy

Kijk, dat mag ik nou. Iemand die gericht vragen stelt. Ik zit nu op mijn werk en kan niet te uitgebreid reageren, prinses. Later meer. Maar op het eerste gezicht ziet het er goed uit in ieder geval.

Gepost op 08-05-2006 Om 10:13

Door: EsQuizzy

>> betrekt (zoals ook bij aanhalingstekens). Dan de apostrophe. Weet je nog van de middelbare school: wiskunde? En dan vooral het gebruik van haakjes... (((a+b)-(c-d))/25)= Geneste haakjes, om het maar zo te noemen. Ook met aanhalingstekens kan dit voorkomen, en dat kan best verwarrend werken. Je hebt een prachtig voorbeeld in je post staan van geneste aanhalingstekens: "Handjes voor je ogen. Ja, net als thuis. Als ik roep: "Zoek me dan!" mag je kijken en me gaan zoeken." Zo op zichzelf valt het hier heel best mee met de verwarring. Maar om helemaal voor de veilige, duidelijke modus te gaan, zou ik een citaat binnen een citaat met apostrophes weergeven: "Handjes voor je ogen. Ja, net als thuis. Als ik roep: 'Zoek me dan!' mag je kijken en me gaan zoeken." >>

Gepost op 08-05-2006 Om 21:56

Door: EsQuizzy

>> Het gebruik van de 'klassieke' aanhalingstekens maakt trouwens meteen korte metten met enige verwarring: „Handjes voor je ogen. Ja, net als thuis. Als ik roep: „Zoek me dan!” mag je kijken en me gaan zoeken.” Openen en sluiten hebben hier allebei hun eigen, duidelijk herkenbare tekentjes. Dat geeft ons weer de ruimte om de apostrophe en de dubbele standaard-aanhalingstekens te gebruiken voor andere doeleinden. De laatstgenoemden gebruik ik eigenlijk alleen voor woorden, waarbij je in spreektaal het bekende "aanhalingstekentjes"-gebaar met je vingers maakt. Dat is meestal als je het bedoelde woord niet helemaal serieus neemt. Of om de bijsmaak van "zogenaamd" aan een woord te geven. Apostrophes als aanhalingstekens gebruik ik doorgaans (hier op bloCnoot) om een citaat uit een verhaal aan te halen binnen een zin in een reactie. Of om een woord de betekenis van 'zogenoemd' mee te geven. Ik hoop, dat je wat aan dit hele verhaal hebt!

Gepost op 08-05-2006 Om 22:06

Door: prinses

Wow EsQ, je hebt hier echt veel in geïnvesteerd! Heel interessant ook wat je schrijft. Ik moet het allemaal eens op mijn gemak op me in laten werken. Morgen ofzo... Maar nu alvast heel erg bedankt!

Gepost op 08-05-2006 Om 22:15

Door: EsQuizzy

Haar kleine meiske dat ze vasthield en haar beentjes om haar middel klemde, ... Ik weet niet... Het lijkt mij toe alsof het dubbele gebruik van het woordje 'dat' niet goed loopt... Ik snap wat je bedoelt, maar... H'm. Snap je?

Gepost op 08-05-2006 Om 22:16

Door: EsQuizzy

Komt door het woordje 'ze'. ...Zie ik nu. Dit schept verwarring over de persoon. Als je het 'ze' vervangt door 'haar' klopt het, maar verandert het de betekenis. Je hebt het èn over Jennie èn over Marieke met dezelfde 'dat'. ...Dat kan niet... Misschien even naar kijken?

Gepost op 08-05-2006 Om 22:21

Door: EsQuizzy

Op je 'alvast bedankt': Graag gedaan. Ik hoop, dat meer mensen hier er wat aan hebben. En er wat mee doen.

Gepost op 08-05-2006 Om 22:23

Door: EsQuizzy

Ameland heeft (ik heb het nagezocht) een klooster gehad. Ik heb het opgezocht toen ik er laatst was. Het klooster van Fulda (o.i.d.). Omstreeks de 14e eeuw.

Gepost op 08-06-2006 Om 20:45

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.