Strijd Het zwarte schaap Door: kiezel Commentaar van de schrijver: Het lijkt wel alsof die envelop een eigen wil heeft... Categorie: Fantasy Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
De dienst was afgelopen. Wat een geweldige ervaringen hadden de aanwezigen weer gehad! Wie zou nu nog kunnen ontkennen dat Gods Geest nog steeds aan het werk was? Het was zo geweldig om bij het Licht te zijn. Om het te kunnen zien, ja, voelen. En je hoefde er niets voor te doen! Alleen maar aanwezig te zijn. Erbij te zijn en erbij te horen. Zodat je alles kon vergeten wat je bezig hield. Zodat je jezelf helemaal leeg kon maken en je kon laten vullen door de ervaringen met het Licht. Nergens meer aan denken. Iedereen om je heen vergeten. Jezelf vinden. "Ernst! Joke! We gaan!" De beide kinderen waren uit verveling het kerkgebouw allang ontvlucht. Ze stonden bij het hek van de kinderboerderij, een paar honderd meter verderop. Hun vader kende hen inmiddels wel, dus toen hij zijn zoon en dochter niet meer in de kerk zag, liep hij gelijk naar de geiten en schapen op het verwilderde grasveldje. Hij pakte zijn beide kinderen bij de schouders. "Kom jongens, we gaan nu echt. Mamma zit al in de auto." Michaël was even gespannen, toen hij de kinderen zag treuzelen. Ze wilden nog geen afscheid nemen van hun schaapjes. Toen ze uiteindelijk hun rug naar de kinderboerderij toekeerden, haalde hij opgelucht adem. Hij dankte God voor het zonnetje dat was doorgebroken, en dat de aanleiding voor de vader van Ernst en Joke was geweest om zijn zondagse jasje nonchalant over zijn schouder te slingeren. Eén van de schapen snuffelde aan de nog steeds smetteloos witte envelop, die tussen het hoge gras was gevallen.
Gepost op 25-04-2006 om 14:15 uur 505 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Strijd)
Alle verhalen van deze schrijver (kiezel)

Door: EsQuizzy

Voorganger... Kiddo's... Papa... Schaap...

Gepost op 25-04-2006 Om 16:02

Door: EsQuizzy

Wat een geweldige ervaringen hadden de aanwezigen weer gehad. Doordat je hier eindigt met een punt, komt het zo ongeïnteresseerd over... zo van: Het was geweldig. Nou, wat hebben we een lol gehad. Fantastisch gewoon. Echt.

Gepost op 25-04-2006 Om 22:08

Door: prinses

Kiezel, ik vind het heel sterk van je, dat je schrijft: De beide kinderen waren uit verveling het kerkgebouw allang ontvlucht. Wat de volwassenen dus kennelijk intrigeerde, hun aandacht bijna gevangen hield, had de kinderen dus absoluut niets te zeggen! Dat zie je zowel bij gedwongen structuren, als bij valse leringen. Kinderen kijken daar meestal dwars doorheen. En wat blijft er dan nog over? Good job Kiezel!

Gepost op 26-04-2006 Om 11:02

Door: Gabriëlle

Hap zei het schaap. Probleem opgelost. Doet me denken aan iemand in de Bijbel die een boekrol moest opeten...

Gepost op 11-08-2009 Om 18:29

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.